Programowanie neurolingwistyczne to sztuka wywierania wpływu na innych ludzi. Aby to osiągnąć, używa się słów, lecz w specjalny sposób i w konkretnych kontekstach. NLP często bywa określane sztuką manipulacji, a przeciwnicy technik programowania neurolingwistycznego dostrzegają w tym niemoralność i relatywizm wartości.
Programowanie neurolingwistyczne (NLP) – na czym polega?
Część obszarów komunikacji interpersonalnej trudna jest jednoznacznemu przyporządkowaniu kategorialnemu, czyli oznaczeniu, do jakiego zbioru nauki dana dziedzina należy. Doskonałym tego przykładem jest NLP – programowanie neurolingwistyczne. Czym jest NLP?
Programowanie neurolingwistyczne to z jednej strony wiedza na temat doświadczania ludzkiego i ważny element rozwoju osobistego, wykorzystywany w wielu systemach pracy nad własną osobowością i charakterem. Niektórzy uważają, że NLP jest w pewnym sensie także zbiorem przydatnych umiejętności umożliwiających pracę nad polepszaniem zdolności poznawczych i rozumienia procesów wewnętrznych, w tym emocjonalnych.
Z drugiej strony programowanie neurolingwistyczne możemy zdefiniować ze względu na funkcję, jaką ono pełni w komunikacji. Techniki programowania neurolingwistycznego często określane są jako rodzaje perswazji, sztuki wywierania wpływu na drugą osobę, a nawet celowe manipulacje. Samo określenie NLP ukazuje główny obszar i jednocześnie cel działania tych technik – dotyczą one wywierania wpływu na umysł człowieka za pomocą specjalnie dobranego języka.
Programowanie neurolingwistyczne opiera się na różnych technikach komunikacji międzyludzkiej nastawionych na tworzenie i modyfikowanie sposobu oceny i myślenia innego człowieka na dany temat. Współcześnie techniki NLP są coraz bardziej popularne i występują często jako elementy szkoleń (lub osobne szkolenia) z zakresu rozwoju przydatnych cech charakteru, ale nie tylko – w uwodzeniu programowanie neurolingwistyczne ma pomóc danej osobie nawiązać bliższy kontakt z drugim człowiekiem, w marketingu politycznym NLP zgłębia się po to, aby wywierać lepszy wpływ na odbiorców, a w trakcie wielu szkoleń sprzedażowych podstawy programowania neurolingwistycznego mają przyczynić się do wzrostu sprzedaży danych produktów.
Programowanie neurolingwistyczne jako forma psychoterapii?
Geneza programowania lingwistycznego rozpoczyna się od psychoterapii. Rozwój tej dyscypliny zawdzięczamy Richardowi Bandlerowi, filozofowi i psychologowi oraz Johnowi Grinderowi, lingwiście. Pierwsze prace tych autorów miały na celu stworzenie nowej odmiany psychoterapii bazującej na terapii Gestalt.
Programowanie neurolingwistyczne nie uzyskało jednak aprobaty środowiska naukowego i z czasem zaczęło rozwijać się samodzielnie jako technika samodoskonalenia się, rozwoju osobistego i wywierania wpływu na innych. Autorzy NLP zrezygnowali również z rozwoju naukowego dziedziny na rzecz pisania książek poświęconych tej tematyce oraz prowadzeniu szkoleń i warsztatów. Biorąc pod uwagę fakt, że początki powstawania NLP przypadają na lata 70. XX w., a obecnie programowanie neurolingwistyczne i techniki z nim związane znane są w dziesiątkach państw świata, rozwój popularności tej dziedziny jest zdumiewający.
Programowanie neurolingwistyczne – techniki
Osoby, które kształcą się w zakresie programowania neurolingwistycznego z jednej strony uczone są otwartości wobec zmian i życia, optymizmu, radości życiowej, z drugiej strony natomiast – poprzez liczne publikacje lub szkolenia – poznają konkretne techniki, które można wykorzystywać, by osiągnąć zamierzony cel. Warto poznać techniki NLP, by być świadomym, gdy ktoś ich użyje. Do najpopularniejszych trików – technik programowania neurolingwistycznego należą:
1. "Spróbuj" – w sytuacji, gdy używa się tego słowa w pozornie pozytywnym sensie, prawdopodobnie będzie ono miało negatywny wpływ na drugą osobę. Przykładowo, niezadowolony klient mówi do sprzedawcy: "Ten telewizor jest strasznie drogi!", a sprzedawca odpowiada: "Ten telewizor jest drogi, ale niech Pan spróbuje znaleźć tańszy". Prawdopodobnie klient nawet nie podejmie wysiłku sprawdzenia innych ofert.
2. "Wyobraź sobie" – technika polegająca na stosowaniu tego wyrażenia (czasem w formie zaprzeczenia: "tylko nie wyobrażaj sobie, że …") ma za zadanie odwieść interlokutora od racjonalnych obaw i skupić jego uwagę na przyjemnościach i samym procesie wyobrażeniowym.
3. "Ale" – technika używania "ale" dotyczy takiego formułowania zdań, aby w pierwszym członie potwierdzić np. obawę interlokutora, a następnie zmienić ostateczne znaczenie i wynik.
4. Kotwiczenie – to proces podobny do warunkowania znanego z teorii Maslowa. "Zakotwicza się" znaki lub słowa w towarzystwie innych przyjemnych znaków, by te także były interpretowane pozytywnie przez rozmówcę.
Zobacz wideo: Opukiwanie, które łagodzi stres
Zobacz także:
Jak "wyrzucić to z siebie" - czy terapia krzykiem pomaga pozbyć się stresu?
Jakie są przyczyny i objawy zakupoholizmu? Leczenie uzależnienia
Chcesz być w życiu szczęśliwy? Naucz się być wdzięczny
Autor: Adrian Adamczyk