Canyoning – czy to bezpieczne? Miks sportów ekstremalnych na łonie natury

Łąka, rzeka, góry
Sport ekstremalny w górach i w wodzie
Źródło: Fot. Anton Petrus/Getty Images
Canyoning to ekstremalny sport, wymagający od uprawiających go osób mocnej kondycji, niezaspokojonego zapotrzebowania na adrenalinę, odpowiedniego przygotowania i nieco specjalistycznego sprzętu. Scenerią tej dyscypliny są rwące górskie potoki, jaskinie i kaniony.

Canyoning to połączenie wspinaczki, raftingu (ekstremalnego spływu rzecznego), trekkingu i nurkowania. Wszystko po to, aby przeżyć niepowtarzalną przygodę na łonie natury, w kanionach, górskich potokach, wodospadach, przeważnie miejscach odosobnionych, niedostępnych dla turystów. Z takich też powodów jest to dyscyplina, a raczej forma aktywności, która nie będzie odpowiadała każdemu, tym bardziej, że jest dość niebezpieczna.

Sport to zdrowie

Krofball
Źródło: Dzień Dobry TVN
Korfball – koedukacyjna dyscyplina sportu
Korfball – koedukacyjna dyscyplina sportu
Bieg po Nowe Życie. Wisła 2022. Wspieramy polską transplantologię
Bieg po Nowe Życie. Wisła 2022. Wspieramy polską transplantologię
Mistrzyni Europy w trójboju siłowym
Mistrzyni Europy w trójboju siłowym
Sup, wake, a może surfing? Czas na sporty wodne!
Sup, wake, a może surfing? Czas na sporty wodne!
Jak ćwiczyć z gumami?
Jak ćwiczyć z gumami?
Najnowsza moda w fitnessie - taniec sensualny
Najnowsza moda w fitnessie - taniec sensualny
Wiosenna dawka energii od Qczaja
Wiosenna dawka energii od Qczaja
Proste ćwiczenia na stres - całość
Proste ćwiczenia na stres - całość
Trening brzucha
Trening brzucha
Trening z taśmami dla każdego
Trening z taśmami dla każdego
Czy sportowcy powinni być wzorem do naśladowania?
Czy sportowcy powinni być wzorem do naśladowania?
Od jakich ćwiczeń rozpocząć trening po ciąży?
Od jakich ćwiczeń rozpocząć trening po ciąży?
Kanapowe ćwiczenia dla leniuszków
Kanapowe ćwiczenia dla leniuszków
Trening kettlebell lifting
Trening kettlebell lifting

Canyoning – co to takiego?

Canyoning z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością. To sport ekstremalny w pełnym tego słowa znaczeniu. Bywa niebezpieczny, wymaga specjalistycznego sprzętu, ponadprzeciętnej sprawności, a także niezaspokojonej potrzeby silnych wrażeń, w pewnym sensie także odwagi. Przyda się ona, szczególnie kiedy trzeba będzie:

  • skoczyć z wysokiego wodospadu,
  • popłynąć z nurtem rwącej rzeki,
  • wspinać się w niedostępnej na co dzień dla turystów jaskini,
  • wchodzić na niemal pionową ścianę górskiego wodospadu,
  • zjeżdżać na linie z urwiska,
  • skakać z klifów,
  • zanurkować i przepłynąć kilka metrów pod wodą, by ominąć kolejną przeszkodę na zaplanowanej trasie.

Canyoning polega na pokonywaniu rwącej górskiej rzeki, a więc i po drodze wielu różnych przeszkód, jakie napotyka płynąca woda. We wspinaczce poruszamy się w górę, w canyoningu z założenia w dół (jak i woda), choć zdarzają się momenty, gdy, aby ominąć jakąś przeszkodę czy fragment trasy, musimy poruszać się w górę, wspinać się lub wciągać na linie.

Canyoning – planowanie, doskonałe przygotowanie i organizacja

Wyprawy tego typu muszą być doskonale zaplanowane, przygotowane i zorganizowane, dlatego często formą są właśnie zorganizowane przez specjalistyczne firmy, a raczej grupy pasjonatów-profesjonalistów wyprawy. Jednodniowe lub niekiedy dłuższe. Są też śmiałkowie, którzy canyoning uprawiają samodzielnie, jednak z racji zagrożenia nie jest to sposób polecany dla początkujących, a nawet doświadczeni fani tej dyscypliny narażają się na duże niebezpieczeństwo.

Gdzie uprawia się canyoning

Kanioning, bo tak brzmi spolszczona nazwa, uprawia się najczęściej w odległych od znanych turystycznych tras miejscach, głównie w terenach górskich. Więc warto zdać się na usługi firm, oferujących korzystanie ze znanych im i sprawdzonych wcześniej tras. Ich niewątpliwą zaletą, oprócz znajomości konkretnego terenu, jest też posiadanie i wypożyczanie na czas wyprawy odpowiedniego sprzętu i ubioru. W Polsce miejscami, gdzie można poczuć namiastkę tego sportu, są oczywiście Tatry i Sudety. W Tatrach to wodospad Siklawa. W Sudetach okolice Karpacza czy Szklarskiej Poręby, a także Kotlina Kłodzka (Międzygórze z wodospadem Wilczka). Poza granicami naszego kraju popularne są oczywiście Alpy, gdzie sport ten się narodził. Okresowo, w bardziej deszczowym czasie, do kanioningu nadają się też Kreta czy Korsyka. Bliżej poćwiczyć możemy w Słowackim Raju, a nawet w Chorwacji.

Sprzęt do canyoningu

Kanioning wymaga zastosowania profesjonalnego i dość drogiego sprzętu. Na zorganizowanych wyprawach canyoningu jest często udostępniany przez organizatora. Do kanioningu potrzebować będziemy kombinezonu chroniącego przed otarciami i niskimi temperaturami, kasku – jaskrawego, dobrze widocznego, odpornego na wilgoć. Dodatkowo specjalnych butów, a także rękawic, lin i haków. Oczywiście zabrać musimy też odpowiedni plecak.

Czy canyoning jest niebezpieczny?

Canyoning może być niebezpieczny. Szczególnie w chwilach nagłych zmian pogody, opadów deszczu, czyli wzbierania wody w górskich potokach i jaskiniach. W takich momentach ucieczka jest trudna, a czasem niemożliwa. Przekłada się to też na niemożliwość zorganizowania szybkiej akcji ratunkowej, niekiedy przez kilka dni. Z tego powodu amatorom całkowicie odradza się samotne wyprawy. Z przeszłości wiemy, że niebezpieczne i nieprzewidywalne sytuacje zdarzają się nawet doświadczonym entuzjastom samotnych wypraw. Dobrym przykładem takiego zdarzenia - podczas samotnej wyprawy do Zion National Park w Utah - jest przypadek Arona Ralstona. Został on unieruchomiony przez spadający głaz. By ratować życie, zdecydował się na odcięcie własnego przedramienia. Historia ta doczekała się ekranizacji (film "127 godzin"). Lepszym i zarazem tragiczniejszym przykładem wypadku w "mokrej" odmianie kanioningu jest tragiczne zdarzenie w wąwozie Saxetenbach w Szwajcarii, gdy 21 uczestników komercyjnej wyprawy utonęło - zostali zaskoczeni nagłymi opadami deszczu.

Zagrożenie podczas uprawiania canyoningu

Z zagrożeń wymienia się także hipotermię oraz dolegliwości spowodowane jakością wody – choroby skóry, problemy żołądkowe. Dlatego podczas wypraw warto unikać picia wody ze strumieni, a po powrocie z wyprawy należy możliwie szybko przemyć całe ciało. Z zaleceń ważne jest też poinformowanie innych o celu swojej wyprawy - docelowej lokalizacji, planowanej trasie, a także przewidywanym czasie powrotu. Choć nie jest to łatwe, dobrze mieć łączność telefoniczną ze światem, by w razie nagłej potrzeby móc wezwać pomoc, która najpewniej i tak do poszkodowanego dotrze ze sporym opóźnieniem. Dlatego dobrym sposobem uprawiania tego sportu, nawet jeśli ma się duże doświadczenie, są wyprawy w grupie. Dla początkujących to oczywiście rozsądny wariant.

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości