Hippopotomonstrosesquippedaliphobia dotyczy zarówno wypowiadania wyrazów długich, jak i ich czytania oraz słuchania. W każdym z tych przypadków osoba chora czuje niepokój i objawy somatyczne przypisane zaburzeniom nerwicowym. Fobia ta nie jest dokładnie wyjaśniona. Przypuszcza się, że lęk przed długimi słowami bierze się z problemów ze zrozumieniem złożoności wyrazów.
Problemy natury psychologicznej
Lęk przed długimi słowami – jedna z najdziwniejszych fobii
Fobie to zaburzenia nerwicowe, wywoływane przez określone zjawiska, sytuacje bądź rzeczy. Osoby cierpiące na nerwice odczuwają wiele objawów, a tym osiowym jest uporczywy lęk. Chory zdaje sobie sprawę z tego, że czynnik wywołujący u niego lęk nie zagraża mu tak naprawdę, jednak nie jest w stanie opanować swojej lękowej reakcji.
Podział fobii
Fobie można podzielić na specyficzne i sytuacyjne. Fobie sytuacyjne są zdecydowanie rzadsze i dotyczą sytuacji, w których chory nie może się powstrzymać przed wykonaniem zawstydzających czynności, nawet publicznie, w towarzystwie innych osób. Fobie specyficzne zdarzają się częściej i charakteryzują się lękiem przed obiektami, sytuacjami lub zwierzętami.
Do najpopularniejszych fobii zalicza się:
- klaustrofobię – lęk przed zamkniętymi, małymi pomieszczeniami;
- nyktofobię – lęk przed ciemnością;
- ofidiofobię – lęk przed wężami;
- akrofobię – lęk przed dużymi wysokościami;
- kynofobię – lęk przed psami;
- rodentofobię – lęk przed gryzoniami;
- awiofobię – lęk przed lataniem samolotami.
Są jednak fobie bardzo nietypowe, jedną z nich jest właśnie hippopotomonstrosesquippedaliphobia objawiająca się lękiem przed długimi słowami. Innymi, równie "dziwnymi" i trudnymi do zrozumienia przez większość społeczeństwa, są np.:
- fotofobia – lęk przed światłem;
- fagofobia – lęk przed przełykaniem;
- oikofobia – lęk przed wyposażeniem domowym;
- hylofobia – lęk przed lasami;
- mikrofobia – lęk przed małymi przedmiotami.
Wyróżnia się kilkaset różnych fobii. I chociaż niektórym mogą wydać się one niedorzeczne lub śmieszne albo wręcz niemożliwe, to jednak osoby na nie cierpiące mają ogromne trudności w codziennym życiu, kiedy stykają się z przedmiotem, sytuacją lub zwierzęciem, których się po prostu boją. Lęk przed długimi słowami wydaje się fobią nie mającą dużego wpływu na nasze życie. Jednak, poczucie lęku, strachu i pojawienie się objawów somatycznych z powodu usłyszenia długiego słowa, często w najmniej oczekiwanym momencie, może bardzo negatywnie wpływać na życie chorego.
Lęk przed długimi słowami – jak go rozpoznać?
Niestety zdarza się, że fobia ta nie zostaje przez wielu rozpoznana. Dlaczego? Ponieważ stres związany np. z przeczytaniem długiego wyrazu, uważa się za coś normalnego: boimy się przejęzyczenia, wpadki językowej, jesteśmy wstydliwi, mamy niskie kompetencje językowe, etc.
Fobie charakteryzują się specyficznymi objawami. Przede wszystkim tym, co łączy wszystkie fobie, ale też wszystkie zaburzenia nerwicowe, jest objaw osiowy – wspólny i główny, a jest nim uporczywy lęk. Dlatego jeżeli obserwujesz swoje dziecko lub siebie i zauważasz, że zawsze w kontakcie z długim słowem odczuwasz lęk lub niepokój i nie ma to związku z zewnętrznymi czynnikami (np. zawstydzeniem), można podejrzewać występowanie hippopotomonstrosesquippedaliphobii. Ponadto, występują dodatkowe objawy somatyczne, do których zalicza się:
- szybkie bicie serca;
- brak tchu;
- suchość w ustach;
- drętwienie;
- drżenie samych dłoni albo całego ciała;
- szumienie/dudnienie w uszach.
Osoby czujące lęk przed długimi słowami bardzo często zamykają się w sobie. Mają trudności ze skończeniem szkoły i studiów, ponieważ boją się kontaktu z osobami wykształconymi. Wciąż czują niepokój związany z tym, że nie zrozumieją wyrazu i staną się obiektem żartów i kpin. Unikają rozmów, ale jeżeli muszą je przeprowadzić, używają wyłącznie najkrótszych słów.
Leczenie hippopotomonstrosesquippedaliophobii
Jak większość fobii, tak i lęk przed długimi słowami leczy się przy pomocy psychoterapii. Wykorzystuje się metodę poznawczo-behawioralną oraz metody, w których osoba chora musi skonfrontować się z przyczyną fobii. Celem terapii jest zastąpienie bodźca awersyjnego bodźcem pozytywnym. Zaleca się zarówno terapie indywidualne, jak i terapie grupowe.
Zobacz także:
- Lęk przed snem - somnifobia. Przyczyny, objawy i leczenie
- Neurofeedback - doskonały trening m.in. dla dzieci z ADHD. "Dzięki niemu możemy odstawić leki"
- Znana aktorka werbowała kobiety do sekty. "Przymusowo wycinano im znaki w miejscach intymnych"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Photo and Co/Getty Images