Kot bez sierści (sfinks) to rasa, która wzbudza skrajne emocje. Trudno przejść obok niej obojętnie. Jedni nie wyobrażają sobie posiadania kota bez sierści i uważają go za wybryk natury i stworzenie o wyjątkowo nieprzyjemnym wyglądzie. Inni natomiast kochają jego majestatyczny wygląd, umięśnione ciało, delikatną, „zamszową” skórę, zarysowane kości policzkowe, piękne oczy, a przede wszystkim niezwykle przyjacielski charakter. Koty bez sierści nie należą jednak do pupili, których utrzymanie jest najtańsze. Z uwagi na brak okrywy włosowej ich pielęgnacja różni się nieco od pielęgnacji mruczków krótkowłosych i długowłosych.
Skąd się wzięły koty bez sierści?
Pierwowzorem wszystkich ras kotów bez sierści lub z delikatną, niewielką okrywą włosową jest sfinks kanadyjski. Wbrew powszechnym skojarzeniom sfinksy nie pochodzą z Egiptu, a ich historia nie jest związana w żaden sposób z mitycznym egipskim stworzeniem i jego posągiem.
Sfinks to kot, który pochodzi z Kanady, a swój wygląd zawdzięcza spontanicznej, recesywnej mutacji genów, która zahamowała rozwój okrywy włosowej.
Pierwsze bezwłose koty urodziły się w miocie kotów krótkowłosych. Początkowo próbowano krzyżować koty bez sierści z rasą devon rex. Niestety koty, które przychodziły na świat, miały skłonność do dziedziczenia spastyczności mięśni. Także ich wygląd odbiegał od ideału.
Dopiero przy współpracy hodowców kanadyjskich z hodowcami z USA i Holandii udało się osiągnąć zamierzony cel – zwiększono pulę genetyczną kotów, a to doprowadziło do powstania znanej współcześnie rasy kotów bez sierści. Do grupy sfinksów należą także m.in. peterbald (ten ma jednak więcej włosów niż sfinks kanadyjski) oraz kot doński.
Kot bez sierści (sfinks) – charakterystyka wyglądu
O sfinksach mówi się, że to koty bez sierści, łyse koty czy koty bez włosów. Na pierwszy rzut oka trudno oprzeć się takiemu wrażeniu. W rzeczywistości jednak skóra sfinksa pokryta jest delikatnym meszkiem , który przypomina puszek. Zdarza się, że u sfinksów występują krótkie, łamliwe brwi i wąsy, a także kępki włosów na brwiach, tylnej ścianie uszu, na końcu ogona, mosznie oraz grzbietowej powierzchni łap.
Sfinksy ważą od 4 do 6 kg (kotki są znacznie mniejsze od kocurów). Są muskularne, ale smukłe i zwinne. Mają długie kończyny, szeroką klatkę piersiową, duże, zaokrąglone uszy i długi, smukły ogon zwężający się ku końcowi.
Koty bez sierści występują w wielu różnych kolorach – od srebrnych przez popielate po kremowe.
Sfinks – charakter kota bez sierści
Sfinks to przyjaciel rodziny. Jest łagodny, towarzyski, ciekawski i chętnie się przytula (w poszukiwaniu ciepła). Stale poszukuje kontaktu z człowiekiem. Sfinksy są zaliczane do najinteligentniejszych kotów na świecie. Do tego są aktywne i odważne.
Sfinksy nie należą do cichych kotów. Koty tej rasy mruczą głośno i miauczą zwłaszcza wtedy, gdy domagają się uwagi. Chętnie odpowiadają na wypowiedzi ludzi, wdając się z nimi w długie dialogi.
Kot bez sierści – jak pielęgnować „łyse” koty?
Pielęgnacja sfinksów jest wymagająca. Ponieważ koty te są pozbawione okrywy włosowej, są też wrażliwe na chłód, słońce i zmiany temperatury. Oto kilka zaleceń, które powinny stać się rutyną w opiece nad sfinksem:
- Regularne kąpiele – gruczoły łojowe sfinksów produkują znaczne ilości sebum. Skóra kotów bez sierści wydaje się czasem wilgotna w dotyku. Ta oleista substancja ma za zadanie ochronę ich wrażliwej skóry. Aby uniknąć specyficznego zapachu pochodzącego z odkładającego się na skórze sebum, koty te trzeba regularnie kąpać w specjalistycznych szamponach lub hipoalergicznych mydłach dla niemowląt. Uwaga – kota nie należy mocno wycierać ręcznikiem! Osuszając go, trzeba delikatnie przykładać materiał do skóry.
- Ochrona przed słońcem – brak sierści naraża sfinksy na podrażnienia wywołane ekspozycją skóry na słońce. Jeśli latem kot wychodzi na zewnątrz, należy posmarować jego skórę specjalnym preparatem z filtrem (zwłaszcza uszy).
- Komfort termiczny – sfinksy nie lubią zimna i są wrażliwe na zmiany temperatury. W zimne dni koty bez sierści nie powinny przebywać na zewnątrz. Jeśli kotu jest za zimno, sam szuka ciepłych miejsc, ogrzewając się przy kaloryferach, pod kocami lub przytulając się do właścicieli. Koty można też ubierać w ciepłe ubranka. Sfinksy powinny być karmione wysokokaloryczną karmą, dzięki której temperatura ciała będzie wyższa.
- Czyste uszy – wydzielinę uszną należy regularnie usuwać miękkim, wilgotnym wacikiem.
Ponadto należy zadbać o to, by w mieszkaniu nie występowały przeciągi i by temperatura nie była za niska.
Dlaczego mój pupil jest agresywny? Zobacz wideo:
Zobacz także:
Kalendarz, który zachęca do adopcji psów i kotów. "Dziesięć zwierząt już znalazło szczęśliwy dom"
Kot Borys od 9 lat mieszka na drzewie. "Nie znamy świata zwierząt na tyle, aby go rozumieć"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF