Główna partia opozycyjna (Partia Islamskiego Odrodzenia Tadżykistanu) została zdelegalizowana, a jej przedstawiciele uznani za terrorystów. Tadżykistan, znękany politycznymi walkami, może pochwalić się jednak majestatyczną, dziką przyrodą, dlatego pozostaje fascynującym celem dla podróżników.
Opis sytuacji politycznej Tadżykistanu nie brzmi zapewne zbyt zachęcająco. A jednak wciąż są tacy, którzy nie bacząc na to, co dzieje się na najwyższych szczeblach władzy, po prostu biorą plecak i jadą do Tadżykistanu – poznawać gościnnych mieszkańców (Tadżycy spokrewnieni są z Persami, czyli narodem zamieszkującym Iran, słynący z gościnności wobec turystów).
Co można zobaczyć w Tadżykistanie?
Największym bogactwem Tadżykistanu są góry Pamir, ich łańcuch w większej części znajduje się na terenie tego kraju. Drugim ważnym pasmem są Góry Ałajskie, które Tadżykistan "dzieli" z północnym sąsiadem – Kirgistanem. Najwyższym szczytem Pamiru jest Szczyt Ismaila Samaniego (dawniej zwany Pik lub Szczyt Komunizmu), sięgający aż 7495 m n.p.m. To niemal obowiązkowa pozycja na liście szczytów do zdobycia każdego aspirującego alpinisty czy himalaisty. Wielu późniejszych zdobywców Korony Himalajów (czyli wszystkich ośmiotysięczników) wspinało się na słynny Pik Komunizmu. I to przede wszystkim dla miłośników gór Tadżykistan jest znakomitym celem podróży. Zajmują one bowiem większość terytorium kraju. Są majestatyczne, ogromne, dzikie i ubogie w roślinność oraz przetykane jęzorami lodowców, spływających z pokrytych lodem szczytów. Dla tych krajobrazów warto podróżować tysiące kilometrów. Kto raz je zobaczył, będzie chciał wracać do Pamiru już zawsze.
Szczególnie na uwagę zasługuje Tadżycki Park Narodowy (czasem używa się też nazwy Pamirski Park Narodowy), mogący bez trudu konkurować z Himalajami, jeśli chodzi o piękno przyrody. Zobaczymy w nim ośnieżone górskie szczyty i zieleń otaczających je łąk. Ale góry Pamiru w wielu rejonach przypominają też pustynie. Niekończące się drogi i bezdroża, wśród których spotyka się maleńkie, z reguły bardzo biedne wioski, w niczym nie przypominają tego, co znamy z Europy. Aby w pełni zobaczyć, jaki jest Tadżykistan, koniecznie trzeba przejechać się Szosą Pamirską, najbardziej znaną pod nazwą Pamir Highway, wiodącą z Duszanbe przez południowe obrzeża kraju, a następnie skręcającą na północ, w kierunku Kirgistanu, przez miejscowości Chorog i Murgab. Podróżując po kraju, przez jego górzyste regiony, natkniemy się też na wiele jezior z przepiękną, krystalicznie czystą wodą. Górska przyroda Tadżykistanu wciąż pozostaje w małym stopniu skażona działalnością człowieka, dlatego też warto odwiedzić ten kraj, póki jego krajobrazy zachowują swój dziewiczy charakter.
Jak poruszać się po Tadżykistanie?
Transport publiczny w Tadżykistanie funkcjonuje głównie w większych miastach. Do bardziej znaczących miejscowości i wiosek można dostać się też dzięki prywatnym operatorom rozmaitych minibusów. Najlepszą opcją jest jednak wynajęcie samochodu – koszt podzielony na kilka osób nie przekroczy możliwości przeciętnego europejskiego turysty – to kilkadziesiąt dolarów.
Co jest stolicą Tadżykistanu?
To duże, liczące sobie nieco poniżej miliona mieszkańców miasto Duszanbe. Ponieważ autorytarny prezydent Tadżykistanu Emomani Rahmon (wzorem minionych komunistycznych dyktatorów) bardzo dba o to, by jego kraj był postrzegany jako bogaty i postępowy, nie brak tu imponujących budowli, a nawet drapaczy chmur. Biorąc pod uwagę to, że ogromna część mieszkańców żyje w niemal skrajnym ubóstwie, stolica może wydawać się prawdziwą osobliwością – oazą nowoczesności na pustyni biedy. Prawdopodobnie jednak cała zabudowa stolicy to tylko gra pozorów, a wiele budynków zostało zbudowane głównie po to, by robić dobre wrażenie. Z pewnością Duszanbe zasługuje jednak na odwiedzenie – przede wszystkim jako ciekawostka.
Kiedy najlepiej jechać do Tadżykistanu?
Ponieważ Tadżykistan leży w samym centrum Azji i panuje tam wybitnie kontynentalny klimat, do Tadżykistanu najlepiej pojechać późną wiosną lub wczesną jesienią. Latem podróżowanie po terenach nizinnych utrudniają wysokie temperatury – co jednak nie ma znaczenia, jeśli wybieramy się głównie w góry – wtedy nawet w lipcu i sierpniu nie zaznamy tu morderczych upałów, zaś górskie szlaki poniżej poziomu lodowców będą dostępne. Uwaga – Polacy podróżujący do Tadżykistanu potrzebują wizy. Ponieważ w naszym kraju nie ma żadnej placówki dyplomatycznej Tadżykistanu, wizę można uzyskać przez kontakt z ambasadą tego kraju w Berlinie lub Moskwie.
Zobacz także:
- Miłość dookoła świata - Tadżykistan
- Jedwabny Szlak – czy legendarna trasa handlowa zostanie odtworzona?
- Przyjął uchodźców i wyzwolił się z mowy nienawiści i lęku
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Tuul & Bruno Morandi/Getty Images