Uwaga! TVN: Czy można było uratować pielęgniarkę z Kozienic?

Pielęgniarka Szpitala Powiatowego w Kozienicach chora na COVID-19 zmarła po transporcie do warszawskiego szpitala jednoimiennego. Kobietę, której stan nagle się pogorszył, przewożono karetką bez lekarza. Prokuratura bada, kto i dlaczego podjął taką decyzję. Czy można było uniknąć tragedii?

Pani Grażyna, z zawodu pielęgniarka, przez 38 lat pracowała w szpitalu w Kozienicach. Kiedy wybuchła pandemia kobieta zajmowała się pacjentami na oddziale zakaźnym. Mimo problemów z cukrzycą i próśb rodziny, nie chciała pójść na zwolnienie.

W pewnym momencie padło hasło, żeby może odpoczęła i zrezygnowała z pracy, przynajmniej na jakiś czas, kiedy było niebezpiecznie. Ale powiedziała, że nie chce zawalić grafiku

– wspomina pani Sylwia, jedna z trzech córek pani Grażyny.

Bałem się, proponowaliśmy, żeby naprawdę poszła na zwolnienie. Zawsze miała problem z cukrem. Ona miała już 60 lat

– mówi Andrzej Krawczyk, mąż pani Grażyny.

Zakażenie

Żona ciężko oddychała. Myślałem, że podepną ją pod respirator i tak będą ją przewozić. Liczyłem, że samo to, że to koleżanka, która pracuje od 38 lat… że wiedzą, co robią i tak się zaopiekują nią, że dowiozą żywą do Warszawy

– mówi pan Andrzej.

Pobiegłam pod ten zakaźny, karetka już czekała i mamę wywieźli na wózku. Miała problem, żeby się podnieść. Ratownik pomógł jej wejść do karetki. Posadzili ją tyłem do kierunku jazdy i założyli jej maskę z tlenem. Wtedy zaczęli mieć problem, żeby złapać kontakt z mamą

– opowiada pani Sylwia.

Ratownik powiedział, że to lekarz podejmuje decyzję, czy powinien jechać w karetce. Dodał, że wezmą lekarkę do karetki, zawiozą do Warszawy, a potem odwiozą do Kozienic. Ona zapytała, czy oni są ratownikami. Odpowiedzieli, że ratownikami tak, ale nie lekarzami. Odpowiedziała, że pacjentka może tak jechać. Ratownik zapytał, czy bierze odpowiedzialność za tę decyzję, a ona powiedziała, że tak są ratownikami

– opowiada pani Sylwia.

Obaj ratownicy siedzieli z przodu. Chciałam biec za karetką i powiedzieć, żeby ktoś siadł z tyłu. To było dziwne, skoro zgłaszaliśmy, że był problem z kontaktem i oddychaniem

Bezskuteczna reanimacja

Informacja, która przyszła ze szpitala MSWiA z Warszawy była dla rodziny pani Grażyny szokująca.

Powiedzieli, że reanimowali ją 40 minut i nie udało się. To był szok, pierwsze słowa, jakie powiedziałem, to, że ją zamordowali. Przecież w tym stanie nie mogła w ogóle jechać i to jeszcze bez lekarza. Miała duży cukier, może usnęła i zmarła

– denerwuje się pan Andrzej.

W wypisie kozienickiego szpitala jest informacja, że jej stan pogorszył się, stan saturacji wynosił do 60 proc., czyli można powiedzieć, że nastąpił drastyczny spadek

– dodaje pani Sylwia.

W dokumentacji pogotowia napisano: „Pomimo zgłoszenia konieczności udziału lekarza w transporcie, otrzymaliśmy od lekarza (w kombinezonie) informację, że obecność lekarza nie jest konieczna”. Pani Sylwia ma także dokumenty ze szpitala MSWiA.

Pierwsza karta obserwacji mówi, że mama została przekazana przez ratowników bez oznak życia, bez tętna. Że rozpoczęto reanimację, zaintubowano i podłączono do respiratora

– przywołuje pani Sylwia.

Postępowanie w prokuraturze

Po śmierci pielęgniarki szpital MSWiA poinformował prokuraturę, która wszczęła postępowanie w sprawie podejrzenia narażenia pacjentki na utratę życia bądź ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Przede wszystkim nasze czynności będą skupiały się na zweryfikowaniu osoby, która podejmowała decyzję dotyczącą przeprowadzenia tego transportu bez asysty medycznej. Nie wszystkie decyzje były podejmowane przez pogotowie. Pogotowie tak naprawdę wykonywało czynności zlecone. O formie transportu i zabezpieczenia decydował personel medyczny szpitala w Kozienicach

– mówi Beata Galas z Prokuratury Okręgowej w Radomiu.

Lekarka, która zleciła przewiezienie pani Grażyny i odmówiła ratownikom udziału w jej transporcie nie chciała z nami porozmawiać. Na rozmowę zgodził się wicedyrektor szpitala w Kozienicach.

Trudno mi w tej chwili to komentować, ponieważ przebieg jest przedmiotem dochodzeń i ustaleń

– mówi dr n. med. Witold Wrodycki, zastępca dyrektora ds. lecznictwa SPZZOZ w Kozienicach.

Oczywiście jest to dla nas olbrzymie negatywne doświadczenie i bardzo jest nam z tego powodu przykro

– dodaje dr Wrodycki.

„Wymogi zostały spełnione”

Zgodnie z zaleceniem szpitala w Kozienicach zespół miał zabezpieczyć w karetce tlen i to zostało uczynione. Ratownicy, którzy przyjechali do szpitala w Kozienicach zapytali, czy konieczny jest udział w transporcie lekarza, pytali o to dwukrotnie i dwukrotnie otrzymali odpowiedź odmowną

– podkreśla Elżbieta Cieślak z Radomskiej Stacji Pogotowia.

Pacjent z takimi parametrami, jakie są opisane w dokumentacji, ma marne szanse na poprawę swojego stanu, będąc transportowanym tylko i wyłącznie w masce z tlenem. To nie było niedotlenienie z powodów infekcji typu przeziębienie czy astma. Wykładniki stanu zapalnego, stan ogólny pacjenta, wyniki badań obrazowych wskazywały na to, że ten stan się dynamicznie pogarsza. I zabezpieczenie tylko w tlen… to musiało się źle skończyć.

Wszystkie wymogi zostały spełnione zgodnie z procedurami

– twierdzi Elżbieta Cieślak.

Widać na ten moment ratownicy tak zdecydowali

– mówi Cieślak, ale dodaje: Ratownik powinien być w przedziale medycznym.

Na karcie mamy dokumentację, która potwierdza, że pacjentka została przekazana przez nasz zespół do szpitala w Warszawie. Na SOR-ze pacjentka była w kontakcie

– przekonuje Elżbieta Cieślak.

Z oznakami życia?

Jeśli mogliśmy przekazać pacjentkę, to oczywiście tak. Z naszej dokumentacji jednoznacznie wynika, że dochowaliśmy procedur i pacjentka została przekazana do szpitala w Warszawie

Niedługo po rozmowie z dziennikarką rzeczniczka pogotowia zadzwoniła twierdząc, że ratownik przesiadł się i był przy pacjentce. Poprosiła o kolejne nagranie rozmowy, ale na dzień przed terminem odwołała spotkanie i przesłała oświadczenie. Czytamy w nim, że ratownik towarzyszył pacjentce podczas transportu i pogotowie nie będzie się więcej wypowiadać w tej sprawie ze względu na postępowanie prowadzone przez prokuraturę.