Wielu uznanych choreografów zaczynało swoją przygodę z tańcem właśnie od breakdance. Dziś jego elementy można zobaczyć nie tylko w teledyskach muzycznych, ale również na deskach teatrów.
Skąd pochodzi taniec breakdance?
Breakdance powstał w Stanach Zjednoczonych w Nowym Jorku jeszcze w latach 70. Wywodzi się bezpośrednio z rodzącej się wówczas kultury hip-hopu i jest wykreowanym przez nią stylem tańca. Tworzyli go młodzi Afroamerykanie i Latynosi pochodzący z biednych dzielnic Nowego Jorku. Ich główną inspiracją był James Brown, wokalista i prekursor muzyki funk. Muzyk wypracował interesujące ruchy sceniczne, które wyjątkowo spodobały się młodym ludziom.
Taniec
Tancerze rozwinęli podpatrzone u Browna figury taneczne, a z czasem wymyślili też nowe, coraz bardziej zaawansowane akrobacje. Sprawiły one, że taniec breakdance zaczął zyskiwać popularność w całym mieście. B-boye, czyli inaczej tancerze breakdance, zaczęli pojawiać się także w Los Angeles.
W latach 80. hip-hop zawładnął umysłami młodych nowojorczyków, którzy angażowali się we wszystkie elementy tej subkultury, w tym taniec breakdance. Osobą uznawaną za pomysłodawcę tej nazwy jest didżej Kool Herc, który jednocześnie jest jednym z ojców hip-hopu. Wraz z didżejem Afriką Bambaataą i didżejem Grandmasterem Flashem oraz m.in. zespołem Cold Crush Brother odpowiedzialny był za popularyzowanie nowej kultury wśród młodzieży. Breakdance dla dzieci z ubogich rodzin był przede wszystkim możliwością ekspresji i sposobem ucieczki od codziennych problemów.
Czym charakteryzuje się muzyka do breakdance?
Muzyka do breakdance charakteryzuje się wyrazistym rytmem, czyli agresywną linią perkusyjną i linią basu. Jej głównym celem ma być zachęcenie tancerzy do wyjścia na parkiet i pokazania swoich umiejętności tanecznych, więc zazwyczaj jest bardzo szybka. Producenci pierwszych utworów muzycznych skierowanych do b-boyów oraz wszystkich osób zainteresowanych hip-hopem samplowali, czyli wycinali fragmenty starych nagrań (np. rockowych lub folkowych) i dodawali do nich nowe linie perkusyjne, dzięki którym utwory nabierały zupełnie nowego charakteru.
W tamtym czasie była to prawdziwa rewolucja w muzyce i miała wpływ także na inne gatunki. Do tych podkładów muzycznych rapowali również mc’s, czyli mistrzowie ceremonii. Współczesna muzyka do breakdance to przede wszystkim electro tworzone przy użyciu różnych syntezatorów.
Na czym polega nauka breakdance?
Od tancerzy breakdance wymaga się zarówno dużej siły fizycznej, gibkości, jak i poczucia rytmu. Ten rodzaj tańca ma wiele elementów łączących go z akrobatyką oraz z klasycznie rozumianym tańcem. Figury, jakie musi opanować każdy młody adept tej sztuki, można podzielić na:
- power moves – ewolucje tego typu wymagają przede wszystkim siły fizycznej, kondycji oraz umiejętności uchronienia się przed upadkiem. Poza tym do ich wykonania potrzebna jest odpowiednio duża przestrzeń. Power moves to inaczej figury rotacyjne. Do wykonywania niektórych z nich potrzebne są dodatkowe gadżety, takie jak czapka do breakdance – dzięki niej tancerz może bezpiecznie i szybko kręcić się na głowie. Najpopularniejszymi figurami rotacyjnymi są: łapka, czyli obroty na dłoni, gdy ciało jest ułożone w poziomie; bary, czyli obroty wokół własnej osi ciała przy użyciu barków; bańka lub główka, czyli kręcenie się głowie; dziewiątka, czyli obroty w pozycji wyprostowanej na jednej ręce;
- top rock – do wykonania tych ewolucji potrzebne jest przede wszystkim poczucie rytmu i umiejętność improwizacji. Top rock jest zazwyczaj wstępem do power moves i można go określić jako dynamiczny taniec, w którym dużą rolę odgrywa również mowa ciała i mimika. Nauka breakdance dla dzieci często zaczyna się właśnie od figur top rock, potocznie nazywanych krokami.
Jakie są nietypowe piosenki do breakdance?
Nauka tańca breakdance odbywa się niemal zawsze w rytm hip-hopu i electro – to najbardziej skoczne gatunki muzyczne. Niemniej jednak historia tego tańca pokazuje, że b-boye potrafili tańczyć do przeróżnych utworów. W 2011 r. jedna z popularnych niemieckich grup breakdance wzięła udział w przedstawieniu teatralnym, w którym wykonywali swoje akrobacje do kompozycji Jana Sebastiana Bacha.
Wielokrotnie przeróżne figury breakdance były wykonywane przy akompaniamencie soundtracków z gier komputerowych, folkowych ballad, a nawet… death metalu. Co więcej, ten gatunek tańca z roku na rok ewoluuje, a wielu b-boyów często już nie utożsamia się aż tak mocno z kulturą hip-hopu, gdyż uważają się po prostu za tancerzy.
Zobacz także:
- Pan młody zatańczył z nieuleczalnie chorą mamą. "Nie tak wyobrażałam sobie siebie na weselu swojego dziecka"
- Bruce Willis tańczy z córką. Filmik rozczulił fanów: "Zrobiło mi to dzień!"
- Taniec na szpilkach, jako nauka kobiecości. "Mamy w nim pozwolenie na sensualność"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Hans Neleman/Getty Images