Martini to włoski aromatyzowany wermut produkowany w kilku wariantach kolorystycznych i smakowych. Maksymalna zawartość alkoholu w ilości 20% sprawia, że może być pity samodzielnie. Doskonale nadaje się do podawania z sokami owocowymi lub tonikiem. Nazwa „martini” używana jest również do określania win musujących i koktajli (mieszanki ginu i wermutu).
Więcej:
Historia włoskiego martini
Historia martini sięga 1874 roku, kiedy to czterech Włochów założyło w Turynie firmę specjalizującą się w produkcji win aromatyzowanych. Przedsiębiorstwo było odpowiedzią na rosnącą w owym czasie modę na słodkie i ziołowo-korzenne alkohole. W 1857 roku do firmy dołączył młody winiarz Alessandro Martini i Luigi Rossi, ekspert w zakresie stosowania ziół leczniczych. Prowadzone przez nich eksperymenty przyczyniły się do powstania nowego wina. Znane do tej pory wermuty charakteryzowały się gorzkim i ostrym smakiem. Nowa wersja zaproponowana przez Alessandro i Luigi była przyjemna w smaku, słodka i bardzo delikatna. Do produkcji wermutu używano wyciągów z tymianku, aloesu, kolendry, kardamonu, cynamonu. Pierwszą wersję alkoholu zaprezentowano w 1864 roku. Było to Martini Rosso, które spotkało się z dużym zainteresowaniem, szczególnie w środowisku arystokracji. W 1911 roku marka Martini była znana na całym świecie, a na zorganizowanej wystawie w Turynie, gdzie prezentowano nowe wersje trunku, pojawiło się ponad 7,5 miliona osób. W 1922 roku wermut pojawił się w Stanach Zjednoczonych, stając się konkurencją dla znanego na tamtejszym rynku drinka martini. W tym samym roku wyjątkowy smak alkoholu docenił sam cesarz Japonii Osihito. Natomiast pochodzący ze Stanów Zjednoczonych drink uchodzi za króla wszystkich koktajli. Powstał w 1860 roku prawdopodobnie w Nowym Jorku, jako nowa wersja znanego wcześniej w Nowym Orleanie drinka martinez. Inne źródła podają, że twórcą słynnego drinka jest pracujący w San Francisco barman Jerry Thomas, uznawany w ówczesnych czasach za prekursora nowoczesnego barmaństwa.
Rodzaje martini
Wermut martini występuje w pięciu odmianach smakowych i kolorystycznych:
- Rosso – o ciemnym bursztynowym kolorze i wyraźnie wyczuwalnym smaku karmelu. To pierwsza, oficjalna wersja wermutu.
- Bianco – przezroczysty i bardzo słodki wermut o smaku wanilii, której słodycz została przełamana piołunem. Doskonały do picia samodzielnie.
- Rosato – historia tej wersji sięga ponad 130 lat. Wermut powstaje przez połączenie białego i czerwonego wina. Smaku nadają wyraźnie wyczuwalne goździki.
- D’oro – to nowa wersja, powstała w 1998 roku. Wyróżnia się słodkim aromatem i smakiem pomarańczy, wanilii, kolendry, gałki muszkatołowej, szafranu i miodu. Niska zawartość alkoholu (9%) sprawia, że może być pity samodzielnie. Doskonale smakuje dobrze schłodzony.
- Extra Dry – bardzo mocno skoncentrowany słodko-kwaśny smak. W aromacie wyraźnie wyczuwalne są maliny i cytryny. Wermut dodawany jest do koktajli. Z powodu esencjonalności nie poleca się go do picia samodzielnie.
W ofercie martini znajdują się również wina musujące: Rose (różowe wyprodukowane z białych i czerwonych winogron z dodatkiem ananasa i grejpfruta), Prosecco (wytrawne o smaku brzoskwiń i jabłek), Asti (szampan).
Z czym pić można martini i jak je podać?
Wiele rodzajów trunku sprawia, że powstają pytania, z czym pić czerwone martini lub z czym pić białe martini. Alkohol, niezależnie od wersji, zawsze podajemy dobrze schłodzony, najlepiej w temperaturze 10 stopni. Martini może być serwowane samodzielnie lub stanowić bazę różnych drinków. Łącząc trunek z innym alkoholem lub sokiem, koktajl zawsze należy dobrze wymieszać. W dobrym tonie jest podawanie martini w specjalnym kieliszku. Naczynie trzymamy za nóżkę, by nie ogrzewać czaszy. Serwowanie wermutu w szklance jest faux pas. Dopuszczalne są wcześniej schłodzone lodem niskie szklaneczki do whisky. Dzięki korzenno-ziołowym, pobudzającym aromatom, martini zawsze pijemy przed posiłkiem. W złym tonie jest picie wermutu na raz lub dużymi łykami. Savoir vivre nakazuje, by martini powoli sączyć i delektować się jego złożonym smakiem. Zarówno w koktajlu, jak i podane samodzielnie może być serwowane z oliwkami lub skórką cytryny, z której sok należy wycisnąć do alkoholu. Nie powinno się łączyć szlachetności wermutu z napojami gazowanymi typu sprite. Dopuszczalne jest serwowanie trunku z tonikiem lub sokiem (wiśniowym, pomarańczowym, ananasowym).
Drink Jamesa Bonda
Drink martini w kulturze popularnej został wylansowany przez postać Jamesa Bonda. Agent 007 spopularyzował jedną z jego odmian, Vesper Martini, który on pije w wersji wstrząśniętej niezmieszanej. Warto jednak wspomnieć, iż drink w klasycznej formie przed podaniem zawsze zostaje zmieszany w szklanicy barmańskiej.
Przepis na drink Jamesa Bonda
Składniki:
- 60 ml ginu,
- 20 ml czystej wódki,
- 10 ml wytrawnego wermutu
- 1 lub 3 oliwki (zawsze podawane w liczbie nieparzystej).
Przygotowanie:
Alkohol powinien być bardzo dobrze schłodzony, w temperaturze minimum 10 stopni. Do kieliszka typu martini (z charakterystyczną niską nóżką i szeroką, płaską czaszą) wrzuć kilka kostek lodu i odstaw na chwilę. Do shakera wlej alkohole i wstrząśnij (w klasycznej wersji alkohole delikatnie mieszamy w szklanicy barmańskiej, natomiast nie wstrząsamy, by ich nie rozwodnić). Opróżnij kieliszek z lodu i wlej drink. Dodaj oliwkę.
Autor: Adrian Adamczyk