Czarnogóra nie jest oczywistym kierunkiem podróży dla wielu turystów. Znacznie chętniej wybierają oni Grecję, Włochy czy choćby bliską Chorwację. Może dzięki temu Boka Kotorska nadal zachowała swój dziewiczy charakter.
Zobacz wideo: Robert Szulc zakończył podróż dookoła świata
Czarnogóra i Boka Kotorska
Boka Kotorska to zatoka znajdująca się na terenie Czarnogóry, w południowej części Morza Adriatyckiego. Uznawana jest za jedno z najpiękniejszych miejsc na Bałkanach, a także w całym basenie Morza Śródziemnego. Co zostało potwierdzone umieszczeniem Boki Kotorskiej na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Zatoka Kotorska podzielona jest na kilka mniejszych akwenów: Zalew Tivatski (Tivatski Zaliv), Zalew Risanski (Risanski Zaliv), Zalew Kotorski (Kotorski Zaliv), Zalew Hercegnovski (Hercegnovski Zaliv), Cieśninę Kumborską (Kumborski Tjesnac). Boka Kotorska leży u podnóża masywu Lovcen, który należy do Gór Dynarskich. Brak dostępu do plaż rekompensują widoki, porównywane przez niektórych do skandynawskich fiordów, subtropikalna roślinność (mimozy, kiwi, oleandry, palmy daktylowe, drzewa cytrusowe, granaty) czy starożytne i średniowieczne miasteczka, występujące wzdłuż linii brzegowej. Powierzchnia Zatoki Kotorskiej wynosi 87 km², natomiast samo wybrzeże ma długość 128 km.
Boka Kotorska. Kotor
Jednym z miast, które warto odwiedzić podczas podróży nad Bokę Kotorską, jest Kotor. Historia tego miasteczka sięga IX wieku. Znaleźć tu można zabytki w stylu gotyckim, romańskim, renesansowym i barokowym. Zabudowa Kotoru została wpisana w 1979 roku na listę UNESCO. Oprócz katedr, kolegiat i cerkwi, warto tutaj zwrócić uwagę na zabudowę mieszkalną z XIV/XVII wieku i bramy miejskie: bramę południową, bramę północną, bramę morską i gotyckie pałace. Mury obronne miasta mają ponad cztery kilometry długości oraz dwadzieścia metrów wysokości, a prowadzą do twierdzy św. Jana, która znajduje się na Samotnym Wzgórzu (260 m n.p.m.).
Boka Kotorska. Perast
To kolejne miasteczko ulokowane nad Boką Kotorską. Przez wielu uznawane za najpiękniejsze spośród wszystkich miejsc w tym regionie, choć nie jest tak oblegane jak Kotor, Herceg Novi czy Budva. Robiąca na odwiedzających wrażenie zabudowa Perastu pochodzi z okresu Republiki Weneckiej. Niedaleko miasteczka zlokalizowane są dwie wyspy – św. Jerzego oraz Matki Boskiej na Skale.
Boka Kotorska. Herceg Novi
To kolejne słynne miasto położone na wybrzeżu Boki Kotorskiej. Od założenia Herceg Novi w 1932 roku, miasto należało do Imperium Osmańskiego, Republiki Weneckiej, Królestwa Dalmacji. Służyło w tym czasie jako baza dla piratów oraz miejsce handlu niewolnikami. Przez niemal cały rok porasta je bujna roślinność, dlatego Herceg Novi nazywane jest "miastem kwiatów". Najbardziej charakterystyczne dla tego miasta są zwłaszcza kwitnące na żółto mimozy. Kwiat ten doczekał się własnego święta, czyli "festiwalu mimozy", podczas którego organizowane są liczne spektakle i koncerty. W Herceg Novi znaleźć można także lecznicze źródła oraz błota o właściwościach prozdrowotnych. Na zwiedzających Herceg Novi wrażenie robi zwłaszcza twierdza Forte Mare oraz zamek z czasów tureckich – Kanli Kula.
Boka Kotorska. Wyspy św. Jerzego i Matki Boskiej na Skale
Sveti Đorđe, czyli wyspa św. Jerzego, to jedna z najpopularniejszych wysepek Zatoki Kotorskiej. Leży u wybrzeża miasta Perast. Na wyspie znajduje się klasztor benedyktyński św. Jerzego oraz cmentarz szlachty tego regionu. Z powodu tego drugiego miejsca, wyspa nazywana jest "wyspą umarłych". Kolejną wyspą Zatoki Kotorskiej jest Gospa od Škrpjela (wyspa Matki Boskiej na Skale). W przeciwieństwie do tej pierwszej Matka Boska na Skale jest sztuczną wyspą. Według legendy pierwotnie istniała tu tylko spiczasta skała. Jednak podczas jednego z nocnych połowów ryb 22 lipca 1452 roku, dwaj rybacy znaleźli umieszczony na skale obraz Matki Boskiej. Malowidło było trzykrotnie ustawiane w kościele św. Mikołaja w Peraście, ale zawsze obraz wracał w dziwnych okolicznościach na skałę. Dlatego okoliczni mieszkańcy postanowili wybudować dla Matki Boskiej świątynię, a wcześniej – stworzyli dla niej wyspę. W tym celu od XVII zaczęto wysypywać głazy oraz zatapiać tureckie okręty, aby powiększać wyspę. Do 1603 roku zatopiono tu ponad sto żaglowców pełnych kamieni.
Zobacz też:
- Kalabria – nieodkryta perła Włoch
- Czarter jachtów w Chorwacji najczęściej wybieranym w 2021 roku!
- Filadelfia – miejsca, które warto zobaczyć
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Marius Roman/Getty Images
