Perseidy 2022 – kiedy zobaczymy je na niebie? O której godzinie?
Meteory z roju Perseidów, potoczne zwane spadającymi gwiazdami, będą aktywne i widoczne od 17 lipca do 24 sierpnia. Maksimum w 2022 roku ma przypadać w nocy z 12 na 13 sierpnia, czyli z piątku na sobotę. Dni wokół maksimum to tradycyjnie okres organizowania różnych pikników astronomicznych i pokazów nieba, zwanych "nocami spadających gwiazd". Są one organizowane w różnych miejscach w Polsce i najlepiej sprawdzić w swojej okolicy lub w miejscu, gdzie jesteśmy na wakacjach, czy jakaś instytucja, organizacja lub grupa miłośników astronomii nie organizuje tego typu atrakcji.
Astronomia i kosmos
Do zobaczenia meteorów na niebie nie potrzeba teleskopów ani lornetek, więc nawet w przypadku braku zorganizowanej imprezy, można podziwiać te zjawiska właściwie z dowolnego miejsca, byle niezbyt rozświetlonego światłami (nie stójmy pod lampą, a w mieście znajdźmy nieco mniej rozświetlony rejon, lub wyjedźmy poza nie).
Pełnia Księżyca sierpień 2022. Kiedy i o której godzinie?
W sierpniu 2022 mamy okazję zaobserwować nie tylko deszcz meteorytów, ale również Czerwoną Pełnię Księżyca. Zjawisko pojawi się na nocnym niebie w piątek 12 sierpnia. Tarcza Księżyca osiągnie pełen blask i będzie wyjątkowo widoczna dokładnie o godzinie 3:36. Może więc dojść do sytuacji, że przez silny blask Księżyca, rój Perseidów będzie słabiej widoczny.
Sierpniowa, Czerwona Pełnia Księżyca ma jeszcze kilka innych nazw. Są to: Pełnia Zielonej Kukurydzy, Zbożowa Pełnia lub Pełnia Księżyca Jesiotrów. Jak same nazwy wskazują, związane są z konkretnymi, dogodnymi w tym czasie warunkami występującymi w przyrodzie.
Jak obserwować Perseidy?
Jak obserwować meteory? Są one widoczne w zasadzie na całym niebie i zdarzają się przez cały rok. Wiele z nich ma wspólne pochodzenie, a na niebie wydają się wtedy wybiegać z jednego punktu. Punkt ten nazywany jest radiantem, a takie "wspólne" meteory – rojem meteorów. W ciągu roku aktywnych jest wiele rojów meteorów, o różnej intensywności. Roje nazywane są od gwiazdozbiorów, w których znajduje się ich radiant. Do najintensywniejszych zaliczają się właśnie Perseidy, najlepiej widoczne tuż przed połową sierpnia. W maksimum mogą osiągać nawet 100 "spadających gwiazd" na godzinę.
Jeśli chcemy zobaczyć jak najwięcej spadających gwiazd, wybierzmy pogodny wieczór (gdy zachmurzenie jest duże, nie zobaczymy meteorów), znajdźmy miejsce możliwie najdalej od źródeł światła (np. od lamp ulicznych), przyzwyczajmy oczy do ciemności (każde światło psuje akomodację oka do ciemności, w tym świecący ekran smartfona, najmniej przeszkadza światło czerwone), wybierzmy odpowiednią pozycję do obserwacji (najwięcej zobaczymy z pozycji leżącej lub półleżącej, więc przyda się np. koc, leżak), starajmy się objąć wzrokiem jak największy obszar nieba (radiant roju jest w gwiazdozbiorze Perseusza, ale patrzmy na obszar dookoła niego, a nie na samego Perseusza; Perseusz jest widoczny teraz wieczorami nad północno-wschodnim horyzontem).
W obserwacjach może trochę przeszkadzać Księżyc, szczególnie gdy jest blisko pełni, ale na przykład 12 sierpnia będzie już zbliżał się do nowiu i wzejdzie dopiero po północy.
Perseidy – co to takiego?
Rój Perseidów znany jest od starożytności. Ma związek z kometą 109P/Swift-Tuttle. Perseidy są szybkimi, białymi meteorami i po przelocie mogą chwilę pozostawiać ślady na niebie. Pojawiają się grupami po 6-15 w ciągu kilku minut. W okresie aktywności Perseidów, równocześnie widać też kilka innych rojów meteorów, które oferują jednak dużo mniej zjawisk w ciągu godziny.
Zjawisko meteoru powstaje, gdy w atmosferę ziemską wpada kosmiczny okruch (meteoroid). Widzimy świecący ślad od ulatniających się z powierzchni meteoroidu gazów i rozgrzanego gazu wzdłuż jego trasy przelotu. Jeśli meteor jest niezwykle jasny (jaśniejszy od Wenus), wtedy nazywany jest bolidem. Zdecydowana większość kosmicznych skał spala się całkowicie w atmosferze, ale jeśli obiekt był na tyle duży, że przetrwał lot przez atmosferę, wtedy uderza w powierzchnię Ziemi jako meteoryt.
W Polsce działa projekt o nazwie Polska Sieć Bolidowa, realizowany do 2004 roku przez Pracownię Komet i Meteorów (PKiM) oraz Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie (CAMK PAN). Jej zadaniem jest rejestracja meteorów nad terytorium naszego kraju i wyznaczanie ich trajektorii w atmosferze, a także potencjalnych miejsc upadku meteorytów. Sieć składa się z kilkudziesięciu stacji na całym terenie Polski, wyposażonych w kamery z obiektywami szerokokątnymi.
Polując na spadające gwiazdy, można przy okazji podziwiać jasne planety. Wieczorem nad południowym horyzontem świecą Jowisz i Saturn, wchodzi też Mars. Z kolei w drugiej części nocy zobaczymy bardzo jasną Wenus (po wschodniej stronie nieba). Jeśli dysponujemy teleskopem albo uda nam się skorzystać z tego przyrządu podczas pikniku astronomicznego – można zobaczyć tarcze tych planet, wraz z niektórymi szczegółami, takimi jak pierścienie Saturna, czy pasy na Jowiszu.
Czy spadające gwiazdy spełniają marzenia?
Według nowoczesnego podejścia współczesnej astrologii wiemy, że każde ciało niebieskie które wchodzi w interakcję z Ziemią wpływa na całość subtelnych zależności energetycznych. Jak przekonuje astrolog Merkurja, jeśli wypowiemy życzenie, podczas spotkania ziemskiej atmosfery z drobnymi elementami innego obiektu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że energia tego marzenia zostanie wzmocniona, a w związku z tym spełni się ono szybciej.
Zobacz także:
- Teleskop Webba eksploruje kosmos. NASA opublikowała pierwsze ujęcia
- Marcin Cimała – łowca meteorytów. "Gram może kosztować dziesięć tysięcy złotych"
- Amerykanie pochylili się nad tematem UFO. "Rocznie mamy setki doniesień o takich obiektach"
Autor: Nastazja Bloch/Diana Ryściuk
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: JoyTasa/Getty Images