Piesek preriowy, czyli nieświszczuk, to coraz popularniejsze wśród miłośników gryzoni zwierzątko domowe. W domu hodowany jest najczęściej nieświszczuk czarnoogonowy.
Wygląd i pochodzenie pieska preriowego
Nieświszczuk to gryzoń niewielkich rozmiarów – jego długość wraz z ogonem nie przekracza zazwyczaj 5 cm, waży około 1–2 kg. Charakteryzuje się krótką jasnobrązową lub kremową sierścią. Odznacza się ciekawym grubym ogonem, którego czubek umaszczony jest na czarno. Stąd nazwa najczęściej hodowanego w domach rodzaju pieska preriowego – nieświszczuk czarnoogonowy. Piesek preriowy pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie w naturalnych warunkach występuje na preriach, żyjąc w koloniach, w wykopanych przez siebie norach w ziemi. Jest mało popularny jako zwierzę hodowlane, jednak coraz częściej zdobywa serca miłośników gryzoni na całym świecie.
Piesek preriowy – hodowla
Pieski preriowe nie są zwierzętami trudnymi w hodowli. Warto jednak przed zakupem poznać ich potrzeby i wymagania co do optymalnych warunków do życia i rozwoju, zwłaszcza że hodowla nieświszczuka nie należy do tanich hobby. Jako że są to zwierzęta stadne, zaleca się zakup pary piesków preriowych. Cena za dwa osobniki kupione w sklepie zoologicznym lub od hodowcy może wynieść około 1000–2000 zł. Należy pamiętać, że do kosztów trzeba jeszcze doliczyć zakup niezbędnych akcesoriów, które zapewnią gryzoniowi właściwe warunki bytowe w domu.
Pies preriowy potrzebuje przede wszystkim przestronnej, dużej klatki, która w przypadku dwóch osobników powinna mieć wymiary nie mniejsze niż 1,8 x 0,8 x 0,6 m. Na podłożu klatki należy wysypać grube warstwy żwirku lub siana, w którym wytrawny kopacz, jakim jest nieświszczuk, będzie mógł do woli kopać. Niezbędnym wyposażeniem klatki są również miski na pokarm, poidełko i domek do chowania się. Do podgryzania można zwierzęciu włożyć do klatki gałęzie, na których będzie ścierać szybko rosnące zęby.
Piesek preriowy w domu powinien mieć zapewniony codzienny wybieg, gdyż bez dawki ruchu zwierzęta te mogą popaść w ospałość i cierpieć z powodu nadwagi. Wypuszczanie z klatki na kilkugodzinne spacery po domu gwarantuje także lepsze samopoczucie gryzoni.
Natura pieska preriowego
Pieski preriowe to zwierzęta stadne, które w naturalnych warunkach żyją w bardzo dużych grupach, liczących nawet kilka tysięcy osobników. Rodzina nieświszczuków składa się z jednego samca, od jednej do czterech samic i młodych, które nie ukończyły dwóch lat. Z tego względu pieskowi preriowemu hodowanemu w domu należy zapewnić towarzystwo w postaci co najmniej jeszcze jednego osobnika. Samotność bardzo źle wpływa na nieświszczuki , prowadząc do zaburzeń w zachowaniu, a nawet do śmierci. Nie bez znaczenia będzie również towarzystwo człowieka. Codziennie należy poświęcać im swój czas i okazywać uwagę i troskę, by mogły się oswoić i czuć bezpiecznie. Warto wiedzieć, że sprowadzane z Ameryki Północnej osobniki, wyrwane ze swoich naturalnych warunków, mogą być nieco dzikie w zachowaniu. Zanim się oswoją, mogą gryźć. Z tego względu nie nadają się na pupili dla małych dzieci. Początkowo nieufne pieski preriowe z czasem silnie przywiązują się do człowieka, reagują na imię, przybiegają na zawołanie i bawią się.
Zadbany i oswojony nieświszczuk może dożyć 12 lat. Rzadko chorują, ale należy uważać na ich dietę i nie dopuszczać do przekarmiania. Do prawidłowego rozwoju potrzebują przede wszystkim dużo ruchu i towarzystwa.
Dieta pieska preriowego
Pieski preriowe to gryzonie roślinożerne. Duże ilości błonnika zapewniają prawidłowe trawienie u zwierząt. Hodując je w domu, należy je karmić świeżymi trawami, sianem, ziołami, mniszkiem lekarskim. Jako dodatek i uzupełnienie diety pieskom preriowym można podawać warzywa i owoce oraz suchą karmę dla gryzoni z dodatkiem witamin. Do ogryzania i ścierania zębów najlepsze będą suche i świeże gałązki drzew. Oprócz pokarmu roślinnego, nieświszczukom należy zapewnić około 2 procent białka zwierzęcego w postaci jajka ugotowanego na twardo, gotowanego mięsa drobiowego lub dostępnych w sklepach zoologicznych owadów. Do prawidłowego rozwoju gryzoni niezbędna jest urozmaicona dieta, jak najbardziej zbliżona do ich naturalnego pożywienia.
Zobacz także:
- Mateusz Waligóra wyruszył wzdłuż Bałtyku. "Kiedy idziesz, zapamiętasz wszystkie zapachy, dźwięki, spotkania z ludźmi"
- Kocyki dla psa – jak wybrać najlepszy model?
- Robi zdjęcia natury z ukrycia. Prace polskiej fotografki podbijają Wielką Brytanię
Zobacz wideo: Nietypowe zwierzęta domowe
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Stephen O'Byrne/Getty Images