Wiąz holenderski jest mieszańcem międzygatunkowym, niezwykle ozdobnym gatunkiem drzewa, cenionym głównie za swoje barwne liście. Rośnie dość wolno, średnio 10-15 centymetrów w ciągu roku. Najstarsze rośliny osiągają wysokość do 8 metrów. Najpopularniejszą odmianą drzewa jest wiąz holenderski Wredei, który może być sadzony zarówno w gruncie, jak i w pojemnikach. Jest atrakcyjny w uprawie, mrozoodporny i tolerancyjny względem podłoża. Może rosnąć praktycznie w każdej ziemi ogrodowej. Ze względu na pionowy przyrost, sprawdzi się także na niewielkich działkach. Może być sadzony jako soliter.
Wiąz holenderski – jak powinno wyglądać przycinanie?
Sposób przycinania wiązu holenderskiego zależy głównie od odmiany rośliny. Do najpopularniejszych należą: wiąz Wredei i Jacqueline Hillier .
Wiąz holenderski Wredei źle znosi cięcie i jeśli nie ma jednoznacznych wskazań do przeprowadzenia zabiegu, lepiej z niego zrezygnować. Odmiana ma niewielki przyrost roczny, a dodatkowe przycinanie może go jeszcze bardziej ograniczyć. Innym powodem, dla którego warto ograniczyć formowanie rośliny, jest jej podatność na choroby grzybowe. Odmiana Jacqueline Hillier znacznie lepiej radzi sobie po przycinaniu, zwykle też szybciej odrasta. Niektórzy twierdzą, że cięcie korzystnie wpływa na zagęszczenie się korony drzewa.
Choroby wiązu holenderskiego
Powszechnie występującą chorobą wśród czystego gatunku, jak i jego odmian, jest holenderska (naczyniowa) choroba wiązu , wywołana przez grzyby. Objawy, które wskazują na zaatakowanie drzewa przez pasożyty, to:
· zamieranie gałęzi wiązu, zazwyczaj w kierunku od góry do dołu;
· blednięcie i brunatnienie liści drzewa;
· wypadanie liści lub więdnięcie gałęzi.
Grzyby doprowadzają do przerwania naczyń odpowiedzialnych za dostarczanie wody do poszczególnych części rośliny. W przypadku szybko rozprzestrzeniającej się choroby, może ona już w ciągu pierwszego roku doprowadzić do śmierci rośliny. Na naczyniową chorobę wiązu narażony jest również wiąz holenderski szczepiony na pniu .
Naczyniowa choroba wiązu jest trudna do wyleczenia i w większości przypadków najważniejsze znaczenie ma profilaktyka. Preparaty chemiczne stosowane są w wyjątkowych sytuacjach, głównie na drzewach rosnących na terenach zieleni miejskiej.
Wiąz holenderski bywa również atakowany przez szkodniki, głównie mszyce i przędziorki. Inną chorobą grzybową, która często pojawia się na drzewach, jest plamistość liści. Przy długotrwałych upałach możliwe jest również poparzenie słoneczne liści, które reagują brązowieniem i zasychaniem. Aby tego uniknąć, warto sadzić drzewa w miejscach półcienistych lub zapewniać im stały dostęp do wody. Wiązy rosnące na stanowiskach słonecznych powinny być obficie podlewane rano lub wieczorem . Dla zminimalizowania ryzyka zachorowania i wymierania kolejnych pędów rośliny warto raz w roku, w okresie jesiennym, przeprowadzać opryski profilaktyczne, które zapobiegną rozwojowi pasożytów.
Odmiany wiązu holenderskiego
Czym różnią się dwie najpopularniejsze odmiany wiązu holenderskiego?
· Wiąz holenderski Jacqueline Hillier ma silnie rozrastającą się, luźną koronę. Jest odmianą osiągającą maksymalnie 3 metry. Ma niewielkie zielone liście, które co jesień zmieniają kolor na pomarańczowy, czerwony i żółty.
· Odmiana Wredei jest znacznie częściej sadzona w ogrodach. Służy głównie jako drzewo ozdobne. Ma delikatnie poskręcane, intensywnie żółte liście, które wraz z upływem lat przybierają bardziej zielono-złote odcienie. Pięknie prezentuje się na tle innych jednokolorowych roślin.
Wiąz holenderski – uprawa i pielęgnacja
Wiąz holenderski jest jednym z najmniej wymagających gatunków wiązu. Jest mrozoodporny , nie wymaga dodatkowych zabezpieczeń na zimę. Dobrze radzi sobie w polskim klimacie, nawet w najchłodniejszych regionach kraju. Preferuje glebę żyzną i wilgotną, ale może rosnąć również na innych rodzajach podłoża, także na ziemiach wyjałowionych . Znosi długotrwałe susze, choć przy wysokich temperaturach można wspomóc drzewo regularnym podlewaniem.
Jeśli młode sadzonki mają się dobrze rozwijać i szybko rosnąć, dobrze jest zapewnić im glebę o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Warto sadzić drzewa na stanowiskach półcienistych lub słonecznych, w których słońce najsilniej grzeje dopiero w drugiej połowie dnia i wieczorem.
Ze względu na swoje rozmiary, wiąz holenderski może być uprawiany także w pojemnikach . Egzemplarze donicowe, szczególnie młode i nieduże sadzonki, wymagają dodatkowego zabezpieczenia na zimę, ponieważ mogą przemarznąć. Podłoże można zabezpieczyć gałązkami iglaków lub korą, a cały pojemnik wraz z drzewkiem przykryć odpowiednio wytrzymałą osłoną.
Zobacz film: Po co nam drzewa?
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: iStockphoto