Appenzellery to rasa, która początkowo służyła za psy stróżujące i pasterskie. Nie bez powodu więc te zwierzęta świetnie czują się w górach, na dużych i otwartych przestrzeniach. To stworzenia skore do zabawy i uwielbiające ruch, nie są więc odpowiednie dla każdego. Właściciel appenzellera powinien zadbać o odpowiednią przestrzeń dla swojego pupila i pogodzić się z jego władczym charakterem. Sprawdź, o czym jeszcze warto wiedzieć, decydując się na psa tej rasy.
Jak adoptować appenzellera? Hodowla i cena psów
W Polsce działa stosunkowo niewiele hodowli oferujących szczenięta rasy appenzeller. Od momentu podjęcia decyzji o adopcji do momentu przyprowadzenia nowego członka rodziny może minąć nawet kilka miesięcy. Cena za szczenię z rodowodem wynosi przeważnie od 2 do 3 tysięcy złotych.
Charakter appenzellera
Pies appenzeller nie pozostaje niezauważony. Nie należy do spokojnych pupili, grzecznie wykonujących polecenia właściciela. Wyszkolony na psa stróżującego, chętnie pilnuje swojego terenu i silnie przywiązuje się do tego członka rodziny, którego uznaje za swojego towarzysza i przewodnika. Uwielbia ruch, zabawę i aktywność fizyczną. Ze względu na wrodzoną delikatność może być świetnym przyjacielem dla dzieci. Appenzellery są inteligentne i sprytne, szybko się uczą, wyróżniają się też dużą niezależnością w działaniu oraz silną wolą. W stosunku do obcych są zdystansowane, ale raczej nie przejawiają agresywnych zachowań.
Decydując się na appenzellera w domu, nie można zapominać o jego podstawowej, a jednocześnie wysokiej potrzebie ruchu i zabawy. Te zwierzęta nie czują się zbyt dobrze w małych pomieszczeniach, lubią natomiast przestronne ogrody, w których mogą się wybiegać. Świetnie sprawdzą się jako stróże domów na wsi i w mniejszych miejscowościach. Brak zaangażowania ze strony właściciela i ignorowanie zaczepek do wspólnej zabawy może zakończyć się pogryzieniem przedmiotów oraz podrapaniem mebli przez psa.
Jak wygląda pies appenzeller?
Appenzeller to pies o proporcjonalnej budowie, silnej klatce piersiowej, umięśnionych kończynach i muskularnej szyi. Dla zwierząt tej rasy charakterystyczny jest także wywinięty, dość puszysty ogon. Sierść mają krótką, szorstką i grubą, która może się lekko falować na grzbiecie i kłębie. W dorosłym wieku appenzellery mogą osiągać od 20 do 30 kg, suki są mniejsze i lżejsze od samców.
Appenzeller – jak powinna wyglądać pielęgnacja psa?
Psy rasy appenzeller nie są zbyt wymagające, jeśli chodzi o zabiegi pielęgnacyjne. Warto jednak zadbać o regularne wyczesywanie ich sierści (w okresie linienia należy to robić co najmniej raz w tygodniu). Do szczotkowania krótkiej sierści pupila wystarczy tradycyjna gumowa szczotka dla zwierząt domowych.
Podobnie jak w przypadku innych psów należy pamiętać także o regularnych wizytach kontrolnych u weterynarza, obserwowaniu stanu uzębienia oraz kontrolowaniu uszu. W razie jakichkolwiek nieprawidłowości i wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Pies appenzeller – jakie choroby są typowe dla rasy?
Przedstawiciele rasy appenzeller cieszą się dobrym zdrowiem, zdarza się jednak, że cierpią z powodu dolegliwości typowych dla zwierząt, które pochodzą od psów szwajcarskich. Zazwyczaj są to choroby o podłożu dziedzicznym, appenzellery cieszą się wysoką odpornością na choroby zakaźne. Przeciętna długość życia tych psów wynosi od 12 do 13 lat.
Wśród najczęstszych chorób rasy wyróżnia się dysplazję stawu łokciowego oraz dysplazję stawów biodrowych. Obie są przekazywane z pokolenia na pokolenie, polegają na nieprawidłowościach w budowie i strukturze stawów łokciowych lub kości. Dysplazja stawu łokciowego dotyczy przednich kończyn zwierzęcia. Jej pierwsze objawy są widoczne już w okresie szczenięcym, w pierwszych kilku miesiącach życia. Pies dotknięty chorobą kuleje na jedną lub obie łapy. W ramach leczenia stosuje się zabiegi chirurgiczne, które pozwalają pozbyć się zwyrodnienia.
Podłożem dysplazji stawów biodrowych może być nie tylko genetyka, lecz także nieprawidłowe warunki środowiskowe, w jakich dorastało szczenię (zalicza się do nich m.in. nieodpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna niedopasowana do wieku psa). Choroba objawia się najczęściej w drugim półroczu życia szczeniąt, zdarzają się jednak przypadki, że w pierwszej fazie przebiega zupełnie bezobjawowo. W ramach profilaktyki zaleca się wykonanie badania RTG. Leczenie odbywa się za pomocą zabiegów chirurgicznych lub preparatów farmakologicznych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym.
Zobacz też:
- Alpejski gończy krótkonożny – czym charakteryzują się psy tej rasy?
- Bandog – groźny czy łagodny pies? Opis rasy, wygląd oraz cena szczeniaków.
- Tłuszczak u psa – przyczyny, objawy i leczenie. Co to jest tłuszczak?
Autor: Filip Yak
Źródło zdjęcia głównego: iStockphoto