Urokiem tych kwiatów można się cieszyć również w przydomowym ogrodzie. Kosaciec syberyjski ma odmiany o bardzo różnych barwach, dlatego łatwo stworzyć z niego rozmaite kompozycje. Wybierając kosaciec syberyjski, nie trzeba martwić się uprawą, bowiem odpowiednio dobrana gleba zapewni roślinie dobry wzrost.
Kosaciec syberyjski – co to za roślina?
Kosaciec syberyjski (Iris sibirica) należy do rodziny kosaćcowatych, które wyróżniają się mnogością barw i charakterystycznym zarysem linii żyłek na płatkach. Jest byliną, kwitnie wiele lat. Naturalnie występuje w Europie, Turcji i Syberii. Na terenie Polski jest okazem chronionym, czyli pod ścisłą ochroną, ponieważ jest narażona na wyginięcie. W wielu krajach (m.in. na obszarze Ameryki Północnej) kosaciec jest uprawiany jako roślina ozdobna. Na naturalnym obszarze można go spotkać na wilgotnych terenach i w skupiskach roślinnych na łąkach.
Kosaćce syberyjskie świetnie prezentują się na rabacie. Można je wykorzystywać do aranżacji łąkowych lub do zagospodarowania przestrzeni nad zbiornikami wodnymi, np. oczkiem wodnym. Jednym z zastosowań rośliny jest forma cięta, która idealnie nadaje się do bukietów na różne okazje. Pasują one również do ogrodów żwirowych i aranżacji roślinnych w stylu japońskim.
Jak wygląda kosaciec syberyjski?
Wyjątkowy urok tych roślin tkwi w smukłej podstawie zakończonej barwnym kwiatostanem. Kosaciec syberyjski posiada cienkie, wywinięte w różne strony płatki z widocznym rysunkiem nerwów. Kwiatostan osadzony jest na smukłej, długiej łodydze z podłużnymi liśćmi, które wyglądem przypominają zwykłą trawę. Podstawowym kolorem kwiatów jest niebiesko-fioletowy, jednak duża liczba odmian sprawia, że roślina może przybierać także odcień kremowy, biały czy żółty.
Roślina może maksymalnie osiągać 100-120 cm wysokości. Jej kwitnienie przypada na przełom maja i czerwca.
Jakie odmiany ma kosaciec syberyjski?
Sadząc urokliwy kwiat, jakim jest kosaciec syberyjski, odmiany w różnych barwach dają wiele możliwości aranżacji ogrodowych. Wśród rodzajów, które są warte wyróżnienia, można znaleźć:
· Kosaciec syberyjski “Butter and Sugar” – osiąga do 60 cm wysokości, posiada białe kwiaty, które u nasady mają kolor żółty.
· Kosaciec syberyjski “Carmen Jeanne” – osiąga do 60 cm wysokości, posiada pofalowane płatki w mocnym kolorze niebiesko fioletowym.
· Kosaciec syberyjski “Concord Crush” – osiąga do 70 cm wysokości, posiada liczne płatki w kolorze błękitu z kremowym środkiem.
· Kosaciec syberyjski “Hubbard” – osiąga do 90 cm wysokości, posiada duże kwiaty z małą ilością płatków w intensywnym, jasnym kolorze fioletu.
· Kosaciec syberyjski “Pink Parfait” – osiąga do 70 cm wysokości, posiada bardzo duże kwiaty złożone z wielu płatków w kolorze różowym.
· Kosaciec syberyjski “Shaker’s Prayer” – osiąga do 90 cm wysokości, posiada niewielkie kwiaty złożone z wielobarwnych płatków – niebieski z domieszką złota, kwitnie wcześnie na tle innych odmian.
· Kosaciec syberyjski “Summer Revels” – osiąga do 60 cm wysokości, posiada niewielkie kwiaty nisko nad ziemią, złożone z żółtych płatków.
Jak uprawiać kosaciec syberyjski?
Dlaczego warto mieć w swoim ogrodzie kosaciec syberyjski? Uprawa tej rośliny nie należy do skomplikowanych, dlatego przy odrobinie chęci zyskujemy barwną ozdobę wyróżniającą się na tle innej roślinności.
Kwiaty w okresie późnego lata, wczesnej jesieni lub wiosny należy sadzić na głębokości około 3 cm, aby można było uzyskać dobrze zakorzeniony kosaciec syberyjski. Rozstawa sadzonek powinna wynosić 30 cm. Po posadzeniu roślinę podlewamy i nawozimy obornikiem lub kompostem. Kosaciec syberyjski lubi gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie pH lekko kwaśnym (ewentualnie kwaśnym lub obojętnym). Aby pięknie rósł, musi mieć słoneczne stanowisko, choć poradzi sobie również w półcieniu. Ze względu na to, że roślina lubi wilgotność, należy podlewać ją w okresie kwitnienia (maj i czerwiec) oraz w czasie suszy. Optymalne warunki wzrostu zapewni jej także miejsce blisko zbiornika wodnego. Kosaćce są mrozoodporne, choć w przypadku dużych mrozów można je dla pewności zabezpieczyć specjalnym okryciem. Roślina nie wymaga przycinania, jednak po kwitnieniu powinno usuwać się suche pędy, a na wiosnę powtórzyć cięcie pielęgnacyjne.
Jeśli chodzi o rozmnażanie, wykonuje się je późnym latem po przekwitnięciu przez podział kłączy. Można je powtarzać co kilka lat.
Zobacz film: Za co Paprodziad kocha lasy?
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF