Wybór papugi powinien być uzależniony przede wszystkich od indywidualnych możliwości. Im większe gatunki papug domowych, tym większe są również ich wymagania dotyczące m.in. wielkości przestrzeni potrzebnej do życia.
Papugi domowe – gatunki
Rząd ptaków papugowatych obejmuje jedną rodzinę, w obrębie której wyróżnia się 356 gatunków. Najchętniej wybierane gatunki papug domowych to m.in.:
1) Małe papugi domowe:
- papużki nierozłączki
- papużki faliste
2) Średnie papugi domowe:
· Nimfa
- Żako
- Aleksandretta obrożna
- Lorysa górska
- Rozella białolica
- Papuga barabanda
3) Duże papugi domowe:
- Ara
- Kakadu żółtoczuba
Nie wszystkie gatunki papug do domu nadają się do mieszkania – niektóre z nich są zbyt głośne. Papugom dużych ras należy zapewnić wolierę odpowiednich rozmiarów, w której będą mogły swobodnie rozprostować skrzydła w czasie podlatywania.
Papugi domowe gadające
Największym zainteresowaniem cieszą się papugi domowe gadające, do których zalicza się żako, arę, kakadu czy amazonkę. Szacuje się, że papuga jest w stanie się nauczyć kilkuset słów, potrafi także powtarzać całe zwroty i zdania. Ptaki te szybko przyswajają wyrażenia niecenzuralne, jest to związane najprawdopodobniej z dużym ładunkiem emocjonalnym, jaki mają te zwroty. Niestety rasy papug domowych naśladujące ludzką mowę należą jednocześnie do najdroższych i najbardziej wymagających w utrzymaniu ptaków. Decydując się na któryś z tych gatunków, należy wziąć pod uwagę także ich długość życia, która w niewoli wynosi ok. 50–60 lat.
Zobacz także:
Jak karmić psa – co powinien jeść pies i ile razy dziennie go karmić?
Papuga ara – hodowla w domu
Ara to jeden z najpopularniejszych gatunków papug domowych . Niektóre źródła podają, że ptaki te mogą żyć nawet 80 lat! Zazwyczaj jednak ich długość życia to ok. 60 lat. Ary są bardzo wymagające. To duże ptaki – mogą osiągnąć długość do 95 cm (z ogonem), a rozpiętość ich skrzydeł sięga 1 m, poza tym mają masywne, mocne dzioby. W związku z tym potrzebują naprawdę solidnej i dużej woliery. Jej minimalne wymiary to 6x6x3 m. Powinny się w niej znaleźć duże konary, a w wolierach zewnętrznych budka do schronienia się przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Najważniejsza jest jednak przestrzeń do latania.
Ara może być hodowana samotnie, ale bardzo zżywa się wówczas ze swoim opiekunem i wymaga jego częstej obecności. Jeśli przez dłuższy czas go nie widzi, może się obrazić, czego przejawem jest m.in. odmawianie jedzenia, czasem może nawet popaść w depresję.
Papuga ara dobrze czuje się w domu, jednak nie nadaje się do mieszkania, ponieważ jest zbyt hałaśliwa. Wydaje różne dźwięki – naśladuje mowę ludzką, skrzeczy, krzyczy i warczy. Sytuacje stresowe oraz poczucie samotności potęgują jej hałaśliwość.
Papuga żako – hodowla w domu
Choć żako jest papugą średniej wielkości (długość ciała wynosi 30–34 cm), to również ma duże wymagania. Należy do gatunków papug domowych gadających – doskonale naśladuje mowę ludzką i bardzo mocno zżywa się z człowiekiem. Często wybiera sobie swojego ulubionego opiekuna, a w stosunku do innych osób, zwłaszcza nowych, może się zachowywać agresywnie. Z kolei w przypadku braku ukochanego człowieka przez dłuższy czas łatwo, popada w depresję i przejawia zachowania autoagresywne powodujące samookaleczenia. Jest również przedstawicielką rasy papug domowych długowiecznych – dożywa do 60 lat. Nie jest dobrą towarzyszką dla alergików z uwagi na gruczoł pudrowy. Wymaga dużej woliery, towarzystwa człowieka i dobrej jakości pożywienia.
Popularne papużki domowe
Najbardziej rozpowszechnione gatunki papug domowych to papugi faliste i nierozłączki – obydwa dożywają ok. 15 lat. Małe papużki domowe są nieco mniej wymagające od swoich dużych pobratymców, ale lubią za to towarzystwo przedstawicieli swojego gatunku. Należy mieć to na uwadze, decydując się na któryś z tych gatunków.
Papużki faliste należą do papug domowych mimetycznych – potrafią naśladować dźwięki pochodzące z otoczenia, a także w jakimś stopniu mowę ludzką, jednak nauczenie ich całych zwrotów czy nawet pojedynczych wyrazów jest dość żmudnym zadaniem. Dużo zależy od indywidualnych zdolności poszczególnych osobników. Mogą żyć w parach lub niewielkim stadzie – w dużych skupiskach robią się hałaśliwe. Dla pary papug falistych potrzebna jest klatka o minimalnej szerokości 80 cm – w przypadku większej liczby ptaków, powierzchnię należy zwiększyć. Najważniejsze jest, aby ptaki mogły w obrębie klatki swobodnie podfruwać.
Papużki nierozłączki bardzo źle znoszą samotność, uwielbiają przebywać w parach oraz z innymi dużymi ptakami. Nie nadają się natomiast jako towarzystwo do mniejszych ptaszków, gdyż wykazują zachowania agresywne. Samce mogą być terytorialne. Klatka nierozłączek powinna być metalowa, ponieważ ptaki te mają zdolność i zamiłowanie do niszczenia drewna.
Decydując się na zakup papugi, należy pamiętać, że są to zwierzęta o niełatwym charakterze. Bywają złośliwe i obrażalskie. Ich zachowanie zależy w dużej mierze od osobniczych skłonności.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN