Poduszka sensomotoryczna, dysk sensoryczny, dysk do rehabilitacji, jeżyk, beret sensoryczny, dysk korekcyjny, poduszka sensoryczna – to określenia tego samego przedmiotu, używanego przez dzieci w wieku szkolnym, osoby starsze, ludzi z zaleceniami do rehabilitacji, pracowników, sportowców itd. W czym tkwi fenomen poduszki sensorycznej?
Dalsza część tekstu poniżej.
Sport to zdrowie
Jak wygląda poduszka sensoryczna?
Poduszka sensoryczna kształtem przypomina dysk. Jest zrobiona z elastycznej, ale bardzo wytrzymałej gumy. Od spodu ma gładką powierzchnię, choć zdarzają się również modele z delikatnym, odstającym wzorem, który ma gwarantować lepszą przyczepność (chociaż już samo zetknięcie gumy z podłogą, dywanem lub siedziskiem krzesła zapobiega przemieszczaniu się dysku). Na wierzchu poduszki sensorycznej znajdują się liczne wypustki, przez co przypomina ona nieco jeżyka (stąd też wzięła się jej alternatywna nazwa). W komplecie z poduszką sensoryczną kupujący otrzymuje także (zazwyczaj wliczoną w cenę) pompkę zakończoną igłą. Średnica tego przyrządu wynosi od 30 do 40 cm. Co ważne, cena dysku korekcyjnego nie jest wygórowana. Najtańsze poduszki sensoryczne można kupić już za kilkanaście złotych, średnia cena to kilkadziesiąt złotych, ale zdarzają się też modele za sto lub nawet kilkaset złotych.
Do czego służy poduszka sensoryczna?
Poduszki sensoryczne wykorzystywane są w rehabilitacji, podczas ćwiczeń, których celem jest walka z wadami postawy, a także przy wzmacnianiu mięśni pleców, głównie odcinka lędźwiowego. Poduszki sensomotoryczne stosuje się w gabinetach rehabilitacyjnych, lekarskich oraz w miejscach, gdzie prowadzone są zajęcia z jogi, fitnessu czy pilatesu. Dysk korekcyjny wykorzystuje się również podczas masażu. Z racji swoich małych rozmiarów i wagi, a także poręczności jest przedmiotem często używanym przez osoby wykonujące pracę siedzącą, np. przed ekranem komputera. Widok poduszek sensorycznych na siedziskach foteli w różnych biurach nikogo więc nie dziwi. Sekret skuteczności dysku korekcyjnego tkwi w jego budowie. Choć ma prostą konstrukcję – wnętrze przyrządu wypełnia mniej lub bardziej sprężone powietrze – poduszka sensomotoryczna wymusza pracę ważnych partii mięśni ciała, zwłaszcza tych narażonych na bezczynność wskutek wielogodzinnego siedzenia w tej samej pozycji (np. w szkole czy w pracy). Pozycja siedząca nie jest jedyną, w jakiej używa się dysków sensorycznych. Istnieją ćwiczenia w pozycji stojącej, podczas których balans ciała (i praca odpowiednich mięśni) zaczyna się już w momencie zetknięcia się stóp z poduszką. Dysk, wymuszając stałe balansowanie użytkownika, wzmacnia mięśnie pleców. Te zaś stają się silniejsze i bardziej wyrobione, tym samym odciążając kręgosłup, który jest bardziej podatny na odkształcenia, gdy pozostaje nieaktywny podczas siedzenia. A długotrwała pozycja siedząca powoduje znane wielu osobom bóle kręgosłupa i wady postawy.
Jak korzystać z poduszki sensorycznej?
Jeśli używanie poduszki zalecił nam lekarz lub fizjoterapeuta, powinniśmy postępować zgodnie z jego zaleceniami. Nie należy ćwiczyć w sposób inny niż wskazany przez specjalistę, zwłaszcza że zaproponowana przez niego forma aktywności jest dopasowana do konkretnego przypadku. Zalecany czas i częstotliwość ćwiczeń różnią się w zależności od potrzeb pacjenta. Na nieco więcej swobody możemy sobie pozwolić, jeśli dysk korekcyjny kupiliśmy, aby działał wzmacniająco (a w dłuższej perspektywie również kojąco) podczas długiego siedzenia w tej samej pozycji. Choć największą popularnością cieszą się poduszki sensoryczne do siedzenia, istnieje także wiele ćwiczeń, które należy wykonywać na stojąco. Takie ćwiczenia poprawiają zmysł równowagi, a to działa korzystnie na konkretne grupy mięśni. Choć wygląd i budowa poduszki sensorycznej są bardzo proste, to ilość możliwych zastosowań i ćwiczeń jest bardzo duża. Przed rozpoczęciem treningów powinniśmy się zorientować, jakie formy aktywności będą najlepsze w naszym przypadku.
Poduszka sensoryczna dla dzieci
Poduszki sensoryczne często zalecane są dla dzieci. Jak wiadomo, obowiązek szkolny wymusza wielogodzinne przesiadywanie na lekcjach w tej samej pozycji, co może prowadzić do tworzenia się wad postawy. Pierwszą metodą walki z tymi przypadłościami, poprzedzającą zajęcia korekcyjne, jest zakup poduszki i korzystanie z niej podczas lekcji. Nie stanowi to problemu w klasach 1–3, gdy zajęcia zazwyczaj odbywają się w jednej klasie i maluch może zostawić w niej poduszkę. W nieco bardziej kłopotliwej sytuacji są uczniowie klas wyższych, którzy często muszą przenosić dysk korekcyjny z jednej sali lekcyjnej do drugiej.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Tablica sensoryczna i ścieżka sensoryczna – jak przygotować je w domu?
- Czym są kołdry obciążeniowe? "Mogą wspomóc proces terapeutyczny"
- Jak wspierać integrację sensoryczną dziecka? "Najlepsze ćwiczenia są w domu"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Aleksander Uhrin/Getty Images