EOBD – zmiany w sposobie diagnozowania usterek w pojeździe

EOBD – jak działa to złącze diagnostyczne?
Źródło: Dzień Dobry TVN
Polskie drogi zniszczyły ci samochód? Odszkodowanie!
Polskie drogi zniszczyły ci samochód? Odszkodowanie!
Ceny samochodów używanych poszły w górę
Ceny samochodów używanych poszły w górę
Niezwykłe muzeum zabytkowych samochodów
Niezwykłe muzeum zabytkowych samochodów
Ben Collins odkrywa tajemnice samochodu Agenta 007
Ben Collins odkrywa tajemnice samochodu Agenta 007
Zimowe gadżety samochodowe
Zimowe gadżety samochodowe
Motoryzacyjna pasja Jana Kobuszewskiego
Motoryzacyjna pasja Jana Kobuszewskiego
Najmłodszy mistrz wyścigowy w Polsce
Najmłodszy mistrz wyścigowy w Polsce
EOBD, czyli European On-Board Diagnostic to urządzenie, którego głównym zadaniem jest kontrola zanieczyszczenia powietrza wynikającego z emisji spalin samochodowych. Jest to również narzędzie, które w znakomity sposób diagnozuje wszelkiego rodzaju uszkodzenia w pojeździe.

Układ diagnostyki samochodowej EOBD pozwala na wykrywanie wszelkich uszkodzeń mających wpływ na emisję spalin na bardzo wczesnym etapie ich powstawania. Jest to moment, kiedy emisja spalin nie przekracza dopuszczalnych norm, a jedynie zbliża się do ich granicy. Dzięki temu naprawa uszkodzonego podzespołu jest mniej kosztowna.

Od OBD I do OBD II / EOBD

Od roku 1970 CARB (California Air Resources Board), czyli Kalifornijski Urząd Ochrony Zasobów Powietrza opracowuje przepisy, których celem jest ograniczenie emisji szkodliwych substancji do środowiska.

Jednym z obszarów szczególnego zainteresowania tej instytucji jest oczywiście motoryzacja. Efektem pracy CARB-u było stworzenie pomysłu na wyposażenie pojazdów w OBD, czyli system pokładowej diagnostyki pojazdu. System OBD obowiązkowo wprowadzony jest w amerykańskich samochodach od 1998 roku. Jest to nic innego jak diagnostyka samochodu, którą realizuje sterownik silnika. Zbiera dane dotyczące działania podzespołów i innych elementów pojazdu, które związane są z emitowaniem spalin. Jeżeli pojawiają się usterki w tym systemie, to sygnalizowane są na tablicy rozdzielczej za pomocą lampki kontrolnej. Poza tym w pamięci komputera zapisywane są wszystkie dane, które są związane z tą awarią.

W ciągu kolejnych lat wymogi dotyczące ochrony środowiska ulegały ciągłym zmianom, a wymagania w tym zakresie rosły. Stąd pojawiła się potrzeba udoskonalenia systemu OBD. W 1996 w nowych samochodach benzynowych produkcji amerykańskiej obowiązkiem było wprowadzenie OBD II, rok później obowiązek ten objął samochody z silnikami diesla. Europejską odmianą systemu OBD II jest EOBD (European On Board Diagnostic), który przystosowany został do obowiązujących w Europie przepisów dotyczących emisji spalin. Wymóg używania EOBD wprowadzony został w samochodach z silnikiem benzynowym produkowanych od 2000 roku, natomiast silniki diesla takim obowiązkiem objęte zostały od 2003 roku. W Polsce diagnostyka z udziałem EOBD wprowadzona została dla samochodów wyprodukowanych po 1 kwietnia 2001 roku.

EOBD – duże wsparcie przy diagnozowaniu usterek

Wprowadzenie ustandaryzowanej metody w postaci systemu EOBD ma wpływ nie tylko na ochronę środowiska, ale też bardzo ułatwia diagnozowanie problemów z pojazdem. Wynika to z ujednolicenia sposobów diagnostyki w poszczególnych modelach pojazdów, a także takich samych sposobów komunikowania błędów wychwyconych przez komputer. Dzięki temu proces diagnozy stał się dużo sprawniejszy i szybszy, co ma niebagatelny wpływ na tempo naprawy. EOBD skupia się przede wszystkim na wykrywaniu wczesnego etapu usterki układów związanych z pracą silnika. Jego zadaniem jest monitorowanie, czy w pojeździe nie ma usterek, które mogą uszkodzić katalizator, silnik i czy układy związane z usuwaniem spalin nie emitują elementów toksycznych przekraczających dopuszczalne normy, a pozostałe elementy związane ze sterowaniem silnika są sprawne. Przekazywanie informacji z komputera pokładowego możliwe jest dzięki tzw. skanerom – specjalnym urządzeniom diagnostycznym. Podstawową procedurą w diagnozie EOBD jest monitor diagnostyczny. Ta procedura ma za zadanie wykrycie uszkodzenia części, która ma wpływ na emitowanie spalin. Sercem układu jest sterownik silnika ECU, które przechowuje wszystkie wyniki pochodzące z monitorowanych elementów, a także decyduje o tym, czy należy zasygnalizować niepokojące zjawisko za pomocą zapalenia kontrolki MIL. Można wyróżnić dwa rodzaje monitorów. Pierwsze z nich to monitory bezwarunkowe, które w sposób ciągły testują te elementy samochodu, które są szczególnie istotne (np. zasilanie paliwem). Drugi rodzaj to monitory warunkowe, które włączają się dopiero po pozytywny przetestowaniu innych podzespołów, a także w sytuacji, w której pewne elementy mogą być testowane tylko w określonych warunkach w czasie jazdy.

Różnice w systemie OBD II / EOBD w porównaniu do OBD I

Po wprowadzeniu nowych założeń dotyczących działania systemu OBD II / EOBD zaszły też pewne zmiany w obszarze sygnalizowania awarii.

  • Układ napędzający pojazdu kontrolowany jest też ze względu na jego wpływ na emisję spalin określonej jakości. Zadaniem w tym przypadku jest utrzymanie emisji spalin na dopuszczalnym poziomie. Rozszerzone zostały też zapisy parametrów silnika. W systemie EOBD komputer zbiera też informacje o parametrach silnika w momencie wystąpienia awarii. Wykaz usterek zapisanych za pomocą kodów może być odczytywany przez specjalne urządzenie, dla potrzeb którego zamontowane jest w pojeździe gniazdo diagnostyczne.

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości