Kminek warto stosować m.in. w czasie odchudzania, a także przy dolegliwościach ze strony układu pokarmowego, w tym wzdęciach i gazach. Jakie jeszcze właściwości ma kminek i kto powinien sięgnąć po tę niezwykłą przyprawę?
Więcej:
- Przyprawa zatar – skład mieszanki i jej właściwości
- Bazylia – lekarstwo i przyprawa w jednym
- Jałowiec – właściwości i zastosowanie w kuchni
Kminek jako przyprawa – do czego go stosować?
Kminek zdecydowanie warto dodawać do potraw wyjątkowo ciężkich i tłustych, przyprawa niweluje bowiem następujące po ich zjedzeniu przykre dolegliwości żołądkowe. Jego smak pasuje również do kapusty, lekkich sałatek, serów, pieczywa, a także zup czy sosów. Kminek bardzo dobrze podkreśla też smak dziczyzny czy kaczki. Stosuje się go, przyrządzając popularniejsze w Polsce odmiany mięsa, np. wieprzowinę. Niekiedy wykorzystuje się go nawet w produkcji ziołowego wina.
Właściwości kminku – na co pomaga?
Kminek to doskonały dodatek do dań nie tylko ze względu na smak, lecz także korzyści zdrowotne. Zawiera on bowiem wiele witamin oraz mikro- i makroelementów, w tym:
- witaminę B1 – wpływa ona na funkcjonowanie układu nerwowego, odpowiada za prawidłową pracę mięśni, serca, oraz układu krążenia,
- witaminę B2 – odpowiada za poprawne widzenie i produkcję kortyzolu w organizmie, reguluje ciśnienie krwi, bierze udziału w przemianach lipidów i aminokwasów,
- witaminę B3 – niezwykle ważna dla prawidłowego działania układu nerwowego, przyspiesza gojenie się ran, pomaga w detoksykacji organizmu, korzystnie wpływa na stan skóry,
- witaminę B6 – bierze udział w produkcji hormonów, czerwonych krwinek oraz syntezie białek, wspomaga pracę nerek,
- kwas foliowy – jest niezbędny do syntezy kwasów nukleinowych, z których powstaje DNA, wspomaga procesy krwiotwórcze, poprawia pracę układu nerwowego,
- witaminę A – doskonały antyoksydant, odpowiada za prawidłowe widzenie, poprawia odporność,
- witaminę C – wspomaga pracę układu krążenia, pomaga zwalczać wolne rodniki, wzmacnia odporność,
- witaminę E – wykazuje silne działanie antyoksydacyjne, poprawia kondycję skóry, zapewnia odpowiednią ruchliwość mięśni,
- magnez – wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, zapobiega skurczom mięśni,
- wapń – odpowiada za mocne zęby i kości, reguluje krzepliwość krwi, uczestniczy w regulacji gospodarki hormonalnej,
- cynk – wpływa na szybsze gojenie się ran, poprawia stan skóry, włosów i paznokci, odpowiada za właściwą ruchliwość stawów, reguluje pracę trzustki,
- żelazo – bierze udział w procesach krwiotwórczych, zapewnia odpowiednie dotlenienie organizmu, uczestniczy w syntezie niektórych hormonów,
- potas – odpowiada za właściwe ciśnienie krwi, wspomaga przekazywanie impulsów elektrycznych w organizmie, poprawia napięcie mięśni,
- fosfor – wzmacnia kości i zęby, odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego,
- sód – reguluje ciśnienie krwi oraz gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu, wpływa na działanie układów nerwowego i mięśniowego.
Tym licznym substancjom odżywczym kminek zawdzięcza swoje prozdrowotne właściwości. Przyprawę tę szczególnie zaleca się w przypadku problemów z układem pokarmowym – w zaburzonej perystaltyce jelit, kolkach, wzdęciach, uporczywych gazach, bólach brzucha, zaparciach, zgadze, nudnościach czy nawet biegunce. Pomaga też osobom zmagającym się z „odbijaniem” po posiłkach. Kminek może być przydatny również w łagodzeniu dolegliwości związanych z wyjątkowo trudnymi miesiączkami.
Spożywanie kminku to doskonały sposób na wspomaganie usuwania toksyn z organizmu. Wszystko ze względu na jego działanie moczopędne. Z tego też powodu zaleca się go osobom na diecie odchudzającej. Przyprawa pomaga także w redukcji cellulitu. Stosuje się ją pomocniczo nawet w leczeniu infekcji dróg moczowych.
Kminek zalecany bywa podczas przeziębień, doskonale radzi sobie bowiem ze stanem zapalnym gardła oraz kaszlem. Dodaje się go do lekarstwa na zapalenie oskrzeli. Żucie kminku pomaga również w przypadku nieświeżego oddechu.
Kmin rzymski a kminek – jakie są między nimi różnice?
Kminek bywa bardzo często mylony z kminem rzymskim, inaczej kuminem. Jednak te rośliny, choć obie pochodzą z tej samej rodziny, znacząco się od siebie różnią. Kumin pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, natomiast obecnie uprawia się go głównie w Indiach, Syrii, Egipcie, Iranie, Turcji i Chinach. Nie występuje w stanie dzikim. Z kolei kminek znaleźć można na terenach Bliskiego Wschodu, na obszarze niemal całej Europy, w Tunezji oraz Rosji. Często rośnie on w formie dzikiej.
W smaku kumin to bardziej wyrazista przyprawa, o lekkim, cytrynowym posmaku. Kminek jest od niego znacznie delikatniejszy. Ziarna kminu rzymskiego są też większe i jaśniejsze od kminku.
Kminek nie tylko nadaje potrawom smaku, lecz także pomaga uporać się z wieloma dolegliwościami. Dlatego zdecydowanie warto wykorzystać go w swojej kuchni.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN