Pieris japoński słabo znosi niskie temperatury. W chłodniejszych rejonach Polski, na północnym wschodzie, może się nie przyjąć. W cieplejszych – należy poczynić starania, aby uprawa pierisa japońskiego przyniosła dobre efekty.
Pieris japoński – podstawowe informacje
Pieris japoński to trujący egzotyczny krzew pochodzący z Azji, a dokładniej ze wschodu Chin i Japonii. Jego pachnące białe kwiaty przypominają konwalię. Są niewielkie, dzwoneczkowate i tworzą duże, opadające grona – od 6 do 12 cm. Jego liście są zimozielone, często dwubarwne i wyrastają z końców nagich pędów.
Pieris japoński jest dekoracyjny zarówno w czasie kwitnienia – w kwietniu i maju, jak i przez pozostałą część roku – dzięki zimozielonym liściom. Młode liście rosną często w innym kolorze, np. czerwone, co jeszcze uatrakcyjnia wygląd tego krzewu.
Pieris japoński dorasta nawet do 3 m wysokości, lecz rośnie powoli (w pierwszych pięciu latach ok. 60 cm).
Pieris japoński – odmiany
Odmiany pierisa japońskiego:
· pieris japoński „Debutante” – białe kwiatostany wznoszą się nad liście, zamiast opadać, krzew rośnie na wysokość 50 cm i 60-80 cm szerokości, liście są ciemnozielone, kwiaty wykształcają się jesienią i otwierają na wiosnę;
· pieris japoński „Forest Flame”;
· pieris japoński „Mountain Fire” – dorasta do 2,5 m wysokości, młode liście wyrastają czerwonobrązowe;
· pieris japoński „Valley Valentine” – ma do 2,5 m wysokości i czerwone kwiaty;
· pieris japoński „Pink Delight” – ma różowe kwiaty i do 150 cm wysokości;
· pieris japoński „Carnaval” – ma zielone liście z białymi brzegami, czerwone przyrosty, białe kwiaty, osiąga do 150 cm wysokości;
· pieris japoński „Cupido” – to zwarty krzew o wysokości maksymalnie 100 cm.
Pieris japoński – uprawa
Pieris japoński dobrze rośnie w półcieniu i na słońcu, w miejscach osłoniętych przed wiatrem.
Najlepsza ziemia dla pierisa japońskiego to gleba przepuszczalna, kwaśna, humusowa (próchnicza). Można wykorzystać podłoże dla różaneczników. Ważne, aby regularnie go podlewać.
Pieris japoński doskonale prezentuje się razem z różanecznikami, azaliami, hortensjami, klonami japońskimi, kalmiami, kiścieniami, wrzosami, wrzoścami i różnymi rodzajami iglaków.
Może rosnąć w donicy na tarasie lub w ogrodzie.
Pieris przyciąga owady, gdyż jest rośliną miododajną.
Zobacz także: Wrzosy – uprawa i pielęgnacja w domu. Kiedy przycinać wrzos w doniczce?
Pieris japoński – pielęgnacja
Podlewanie pierisa japońskiego jest szczególnie ważne w pierwszym roku po posadzeniu w ogrodzie. Również przed zimą należy obficie podlewać ten krzew, aby zmagazynował odpowiednią ilość wody.
Glebę, w której rośnie pieris, można zasilać kompostem i nawozem organicznym. Dobre będą także nawozy przeznaczone dla roślin kwasolubnych, rododendronów lub roślin wrzosowatych. Należy nawozić pierisa albo raz wiosną i raz latem, albo tylko na wiosnę.
Zimą pieris wymaga osłonięcia (np. agrowłókniną lub stroiszem), szczególnie w chłodniejszych regionach Polski, a także ściółkowania gleby przekompostowaną korą sosny. Te zabiegi ochronią całą roślinę – i część naziemną, i korzenie.
Pieris japoński – przycinanie
Ważne, aby odcinać więdnące kwiaty pierisa . Jeśli zdążymy przed zawiązaniem nasion, krzew odwdzięczy się nam pięknym wyglądem i dłuższym kwitnieniem.
Przycinanie pierisa poza tym nie jest konieczne – chyba że pędy usychają lub krzew zbyt się rozrasta (dzieje się tak bardzo rzadko). Nadmiernie wyrośnięty stary krzew możemy przyciąć pod koniec zimy. Po okresie kwitnienia i jesienią przycinamy pojedyncze wyschłe gałązki.
Pieris japoński – rozmnażanie
Perisa rozmnaża się przez sadzonki wierzchołkowe (mocne, niekwitnące górne części pędów). Odcinamy je latem.
Sadzimy perisa w ogrodzie na wiosnę. Kopiemy głęboki i szeroki dołek i wysypujemy go warstwą drenażową, później wypełniamy dół podłożem (np. do azalii czy różaneczników). Wkładamy sadzonkę, dodajemy ziemi i przyklepujemy. Dobrze nawadniamy.
Po posadzeniu pierisa podłoże pod rośliną warto wyściółkować korą.
Pieris japoński – choroby
Szkodniki raczej nie atakują pierisa. Choroby korzeni i liści się natomiast zdarzają, np.grzybowa plamistość liści przy zbyt wilgotnej glebie, szara pleśń czy fytoftoroza – choroba grzybowa, która atakuje najpierw jedną stronę rośliny lub wywołuje nieregularne plamy na liściach. Porażone pędy wycinamy i stosujemy preparaty grzybobójcze.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN