Czy nacinanie krocza przy porodzie jest wskazane?

Nacinanie krocza przy porodzie wykonuje się najczęściej, gdy zachodzi ryzyko pęknięcia krocza. Przy problemach z odpowiednim parciem lub niekorzystnym ułożeniu dziecka część lekarzy decyduje się naciąć krocze. Niektórzy twierdzą, że nacinanie krocza jest lepszym rozwiązaniem niż dopuszczenie do jego pęknięcia. Inni lekarze są przekonani, że pęknięcie goi się szybciej, a nacinanie krocza wiąże się ze zbyt dużym ryzykiem powikłań.

Nacinanie krocza jest zabiegiem właściwie bezbolesnym, wykonywanym w trakcie parcia. W wielu przypadkach rodząca kobieta może się w ogóle nie zorientować, że doszło do nacięcia krocza podczas porodu. Niestety, bolesne może okazać się zszywanie, choć najczęściej wykonuje się je w znieczuleniu miejscowym.

Jak przebiega nacięcie krocza podczas porodu?

Nacięcie krocza przy porodzie zależy od decyzji lekarza prowadzącego. Przeprowadza się je przyśrodkowo bocznie. Najczęściej nie sięga mięśni odbytu.

Nacinanie krocza podczas porodu ma ułatwić poród zarówno dziecku, jak i matce. Najczęściej wykonuje się je wtedy, gdy poród trwa zbyt długo, pojawiają się problemy wydolnościowe dziecka lub matki. Nacięcie krocza ma chronić przed jego pęknięciem, które część lekarzy uważa za bardziej niebezpieczne niż nacięcie. Ten rodzaj zabiegu najczęściej wykonuje się w kierunku boczno-przyśrodkowym. Taka linia cięcia wiąże się z mniejszym ryzykiem pęknięcia krocza III lub IV stopnia.

Czy nacięcie krocza boli?

Nacinanie krocza wykonuje się w trakcie skurczu. W momencie parcia główka dziecka napiera na ściany pochwy, co ułatwia nacięcie. Zabieg może wprawdzie zostać poprzedzony podaniem dodatkowych środków znieczulających, ale z reguły nie jest bolesny. Kobiety są tak pochłonięte przez inne bodźce związane z porodem, że w wielu przypadkach nie zdają sobie sprawy z wykonywanego nacięcia.

Wskazania do nacinania krocza podczas porodu

Nacinanie krocza przy porodzie wzbudza wiele dyskusji co do zasadności samego zabiegu. Większość lekarzy zgadza się jednak, że istnieją okoliczności, które mogą skłaniać ku takiej decyzji. Chodzi przede wszystkim o sytuacje, kiedy pojawiają się problemy z naturalnym porodem. Nacięcie krocza wykonuje się często w następujących przypadkach:

kobieta rodzi po raz pierwszy
podczas poprzedniego porodu doszło do pęknięcia krocza III lub IV stopnia
kobieta nie prze prawidłowo, ma problemy z wykonywaniem poleceń lekarza lub położnej
pojawia się konieczność użycia kleszczy lub próżniociągu
poród jest pośladkowy
pojawiają się wahania tętna płodu
dziecko jest zbyt duże

Pęknięcie krocza może być bardzo różne. Od lekkiego rozdarcia jedynie nabłonka pochwy lub skóry w okolicy krocza (stopień I), przez zajęcie mięśni krocza (stopień II), uszkodzenie zwieracza odbytu (stopień III; rozdarcie poniżej 50% – stopień IIIa, powyżej 50% – stopień IIIb), rozdarcie także zwieracza wewnętrznego odbytu (stopień IIIc), aż do uszkodzenia nabłonka odbytu (stopień IV). Nacięcie krocza może więc chronić przed bardzo bolesnym i rozległym urazem.

Nacięcie krocza – gojenie się rany

Gojenie się nacięcia krocza trwa od kilkunastu dni do kilku tygodni. Samo nacięcie jest zszywane zaraz po porodzie, najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Wszystko zależy od zdolności regeneracyjnych organizmu kobiety oraz ewentualnych powikłań. Warto pamiętać, że rana po nacięciu krocza może utrudniać współżycie. Nawet miesiąc po porodzie stosunek seksualny może być dla kobiety w połogu dość bolesny. Aby przyspieszyć gojenie się rany, należy stosować odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne.

Nacięcie krocza a współżycie

Nacięcie krocza podczas porodu nie stanowi przeciwwskazania do podjęcia aktywności seksualnej. Warto jednak poczekać z powrotem do kontaktów intymnych do momentu całkowitego zagojenia się rany. W przeciwnym razie kobieta może odczuwać wyjątkową bolesność podczas stosunku. W jego trakcie dochodzi bowiem do podrażnienia rany.

Pielęgnacja po nacięciu krocza podczas porodu

Po nacięciu krocza zakłada się specjalne szwy, które zdejmuje się mniej więcej po tygodniu od porodu. Pielęgnacja rany po nacięciu powinna obejmować:

przemywanie rany wodą z dodatkiem naparu z kory dębu lub olejku herbacianego
przemywanie rany roztworem Tantum Rosa
osuszanie rany jednorazowym ręcznikiem lub ciepłym powietrzem (chodzi o minimalizację ryzyka zakażenia)
wysoki poziom higieny, częstą wymianę podpasek lub podkładów poporodowych
smarowanie rany maściami z arniką górską lub nagietkiem.

Blizna po nacięciu krocza pojawia się mniej więcej 4–6 tygodni po porodzie.

Powikłania po nacięciu krocza

Nacięcie krocza ułatwia przebieg samego porodu, ale w wielu przypadkach wiąże się z licznymi powikłaniami. Część lekarzy sugeruje, że pęknięcie krocza (przed którym ma chronić nacięcie) goi się tak samo lub szybciej niż nacięcie, a nie wiąże się z tak wysokim ryzykiem powikłań. Zdania są podzielone, nie ulega natomiast wątpliwości, że typowymi przykładami powikłań po nacięciu krocza są:

krwawienie
zakażenie rany
opuchnięcie rany
nieprawidłowe zszycie
ból w kroczu.

Nacięcie podczas porodu wiąże się z większą utratą krwi przez rodzącą, co przekłada się na większe ryzyko zakażenia. Trudniejszy może okazać się również powrót do aktywności seksualnej. Trzeba też zauważyć, że nacięcie podczas pierwszego porodu zwiększa szanse nacięcia krocza przy drugim porodzie.