Bengalski kot wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. Tamtejsi hodowcy przez kilka dekad krzyżowali wybrane rasy kotów domowych z lampartem azjatyckim, określanym również jako dziki kot bengalski . Celem krzyżówek było uzyskanie kota, którego wygląd przypominałby dzikiego drapieżnika, a charakter – przyjaznego, domowego pupila. W połowie lat 80. dwudziestego wieku kot bengalski został oficjalnie uznany przez TICA (Międzynarodowa Organizacja Felinologiczna) za nową rasę.
Hodowla kotów bengalskich – historia
Jak powstały koty bengalskie? Hodowla tych wyjątkowych pupili rozpoczęła się od krzyżowania lampartów azjatyckich z kotami domowymi – przede wszystkim z egipskim kotem mau, ale także z innymi krótkowłosymi rasami, np. kotem abisyńskim czy bombajskim. Pierwsze koty narodzone w wyniku tych krzyżówek zmagały się z rozmaitymi problemami zdrowotnymi oraz behawioralnymi. Zwierzęta często przejawiały zachowania agresywne, a większość kocurów była bezpłodna.
Z biegiem lat, dzięki wyjątkowo starannej selekcji krzyżowanych osobników, wyhodowany został idealny, wzorcowy kot bengalski – kotka o imieniu Millwood Penny Ante. Wyróżniała się ona niepowtarzalnym umaszczeniem, a także bardzo łagodnym temperamentem i przyjaznym nastawieniem do ludzi oraz innych zwierząt. Kotka ta dała początek rasie, która w bardzo szybkim tempie zdobyła olbrzymią popularność w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Kot bengalski – wielkość i budowa
Koty bengalskie zaliczane są do ras średniej wielkości. Wykastrowane kocury mogą osiągać maksymalną wagę 9 kilogramów, podczas gdy niewykastrowane samce – 5-6 kilogramów. Waga kotek bengalskich nie przekracza zwykle 3-4 kilogramów.
Podobnie jak w przypadku lampartów azjatyckich, ciało kotów bengalskich jest bardzo mocno umięśnione (oczywiście kocury są bardziej umięśnione niż kotki). Tułów jest długi, o trapezowatym kształcie (rozszerza się ku tyłowi). Kończyny kotów bengalskich są muskularne, średniej długości (tylne nieco dłuższe od przednich) i zakończone dużymi, okrągłymi łapami.
Umaszczenie, czyli kot bengalski szary, czarny, śnieżny
Futro kotów bengalskich jest krótkie, gęste i jedwabiste w dotyku. Charakterystyczny dla tej rasy jest złoty połysk sierści (określany przez hodowców jako efekt glitter ) niespotykany u żadnej innej rasy kotów domowych. Najbardziej „wzorcowe” koty bengalskie wyglądają niczym obsypane złotym pyłem.
Każdy kot bengalski posiada cętki. Mogą przyjmować one różne kształty (okrągłe, owalne, w kształcie półksiężyców) oraz rozmiary. Na grzbiecie cętki przyjmują formę łańcuchów, na kończynach i ogonie formują się zaś w pręgi. Koty bengalskie posiadają jasne (czasem nawet białe) futro na spodniej części brzucha, klatce piersiowej, brodzie i wewnętrznych częściach kończyn. Finalne umaszczenie kota bengalskiego uwidacznia się, gdy ukończy on 6 miesięcy.
W zależności od rodzaju umaszczenia wyróżnia się:
- Koty bengalskie lampartowe – koty posiadają cętki o kolorze brązowym lub czarnym na futrze o ciepłej barwie piaskowej bądź pomarańczowej.
- Koty bengalskie czarne – koty posiadają czarne cętki na futrze w kolorze szaroniebieskim. Kot bengalski czarny określany bywa również jako charcoal (węglowy) lub kot bengalski srebrny.
- Koty bengalskie śnieżne – koty posiadają futro o kolorze od kości słoniowej do śnieżnej bieli (kot bengalski biały). Znaczenia mają barwę brązową.
- Koty bengalskie marmurkowe – futro kota ma kolor brązowy. Znajdują się na nim duże cętki oraz pręgi, jasne w środku, na obrzeżach zaś ciemne (ciemnobrązowe lub czarne). Kot bengalski marmurkowy określany jest również jako marbled.
- Koty bengalskie sorrel – futro kotów ma barwę jasnopomarańczową (lub żółto-pomarańczową), znaczenia są zaś ciemnobrązowe.
Koty bengalskie – charakter i zachowanie
Koty bengalskie wyróżnia bardzo wysoka inteligencja, przebiegłość oraz pewność siebie – zdaniem hodowców są to cechy bezpośrednio odziedziczone po dzikich przodkach. Zdecydowanie nie są to pupile dla osób, które szukają spokojnych i leniwych zwierzaków. Koty bengalskie są bardzo aktywne, uwielbiają zabawy, gonitwy oraz wspinanie się. Podczas polowania na zabawki prezentują instynkt łowiecki, którego nie powstydziliby się ich przodkowie z dżungli.
Co ciekawe, w przeciwieństwie do większości kotów domowych koty bengalskie uwielbiają wodę. Z chęcią wskakują do wanien, brodzików lub innych miejsc, w których mogą się zmoczyć i popływać.
Koty bengalskie mają silne charaktery i potrafią być bardzo uparte – trudno jest nakłonić je do tego, by zrobiły coś, na co nie mają ochoty. Z drugiej strony są to jednak koty bardzo towarzyskie i oddane. Nie wykazują agresji, dobrze odnajdują się zarówno wśród dzieci, jak i innych zwierząt.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN