Praca na Spitsbergenie? Jak wygląda życie w polarnej stacji badawczej? Jakie atrakcje oferuje Spitsbergen?

Spitsbergen znajduje się w archipelagu Svalbard na Morzu Arktycznym i należy do Norwegii. Wyspa zajmuje obszar około 39 tys. km². Ukształtowanie terenu jest górzyste, a najwyższy szczyt wznosi się na wysokość 1717 m n.p.m. Na Spitsbergenie działa też Polska Stacja Polarna w Hornsund. Niedawno Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie ogłosił nabór kandydatek i kandydatów na uczestników 43. wyprawy polarnej. Robert Stockinger postanowił dowiedzieć się jak wygląda praca i życie w Polskiej Stacji Polarnej w Hornsund.

Wyspa w dużej mierze pokryta jest lodowcami. Została odkryta pod koniec XVI wieku. Obecnie zamieszkuje ją około 3 tys. mieszkańców. Językiem urzędowym na Spitsbergenie jest norweski, a obowiązująca waluta to korona norweska. Największe miejscowości na wyspie to Longyearbyen oraz Barentsburg. Pierwsza jest stolicą Svalbardu i zamieszkuje ją około 1800 osób. W mieście znajduje się kopalnia węgla kamiennego, port oraz jedyne na Spitsbergenie lotnisko. W Barentsburgu (oddalonym od Longyearbyen o 55 km) mieszka około 470 osób, z czego większość jest narodowości ukraińskiej i rosyjskiej.

Zadania i życie uczestników wyprawy

Sebastian Szczurtek, zastępca kierownika 42. Wyprawy Polarnej do Hornsund: Jest nas ośmioro. Musimy mieć taką osobę jak informatyk, mamy swojego mechanika, mamy trzech meteorologów. Joanna Perchaluk-Mandat, kierownik 42. Wyprawy Polarnej do Hornsund: My tutaj tworzymy taką małą rodzinę na końcu świata i staramy się celebrować wszelkie uroczystości i święta.

Kogo szukają?

  • Geofizyk z doświadczeniem w dziedzinach geofizyki lub elektroniki
  • Meteorolog w szczególności z doświadczeniem w służbie meteorologicznej IMGW
  • Specjalista ds. monitoringu środowiska / hydrochemik w szczególności z doświadczeniem w pracy w laboratorium chemicznym w obsłudze chromatografu jonowego oraz w pracy w terenie
  • Informatyk z doświadczeniem w zakresie administrowania systemów Linux/Windows i teleinformatyce/łączności internetowej
  • Mechanik w szczególności z umiejętnością obsługi agregatów prądotwórczych i silników wysokoprężnych
  • Konserwator z doświadczeniem w zakresie robót ogólnobudowlanych oraz napraw i konserwacji instalacji sanitarnych, elektrycznych i konstrukcyjnych.

Zobacz też: Polka w Centrum Pompidou w Paryżu. Co jeszcze warto zobaczyć w stolicy Francji?

Spitsbergen – temperatura i klimat

Przez większą część roku temperatura na wyspie wynosi poniżej 0℃. Najzimniejszymi miesiącami są styczeń, marzec i luty ze średnią temperaturą około –14℃. Najcieplej jest w lipcu i sierpniu – około 5℃ na plusie. Lotnisko w Longyearbyen rocznie obsługuje około 150 tys. pasażerów. Co warto wiedzieć, wybierając się na Spitsbergen?

  • Na wyspie żyje ponad 2 tys. niedźwiedzi polarnych . Lokalni mieszkańcy i przewodnicy nie oddalają się od stolicy bez strzelby i pistoletu ostrzegawczego. Na całej wyspie zwierzęta są pod ochroną.
  • Kiedyś w Longyearbyen funkcjonowało kilka kopalni węgla kamiennego. Obecnie działa tylko jedna. Utrzymujący się w powietrzu pył utrudniał utrzymanie w czystości mieszkań i domów. Choć obecnie nie ma z tym kłopotu, nadal zachowała się tradycja zdejmowania butów przed wejściem do niektórych budynków użyteczności publicznej. Wszyscy odwiedzający muszą założyć kapcie, dostępne przed wejściem.
  • Zarówno w stolicy, jak i w pozostałych miejscowościach nadal popularne są drzwi bez zamków. Miejscowi mieszkańcy w większości nie obawiają się włamań ani kradzieży.
  • Na Spitsbergenie w rejonie Hornsundu noc polarna trwa 106 dni – od 29 października do 12 lutego. Dzień polarny trwa 121 dni. Zaczyna się 22 kwietnia, a kończy 21 sierpnia. W tych okresach słońce nie wschodzi w ogóle albo świeci przez całą dobę.
  • Podczas nocy arktycznej można zaobserwować niezwykle piękne zjawisko, a mianowicie zorzę polarną. Czerwone, żółte i zielone smugi, często ruchliwe, tworzą obraz, który utkwi w pamięci każdego turysty do końca życia.

Spitsbergen – najpopularniejsze atrakcje

Co warto zobaczyć na Spitsbergenie? Atrakcje turystyczne skierowane są głównie do miłośników przyrody, pięknych widoków i długich wycieczek.

Zobacz też: Wyspa Niedźwiedzia. Ciekawostki, klimat, historia >>>

  • Muzeum Polarne w Longyearbyen to jedna z niewielu typowo turystycznych atrakcji w mieście. W głównej sali znajdują się wypchane zwierzęta, którym można przyjrzeć się z bliska bez obaw.
  • W stolicy Svalbardu znajduje się wydzielona strefa, którą można określić jako stare miasto. Zlokalizowane są w niej starsze zabudowania oraz kościół. Dominującą religią na wyspie jest protestantyzm.
  • Warto zobaczyć majestatyczny budynek University Center , również znajdujący się w stolicy archipelagu. Państwowa placówka kształci przyszłych naukowców, którzy będą się specjalizować w badaniach arktycznych.
  • Przy głównym deptaku w Longyearbyen mieści się kilka sklepów, knajp oraz barów.
  • Jedną z największych atrakcji Spitsbergenu jest możliwość wynajęcia skutera śnieżnego lub psiego zaprzęgu . Strój należy dopasować do temperatury odczuwalnej, która zazwyczaj jest niższa o kilka stopni od rzeczywistej. Ceny są uzależnione od sezonu, ale trzeba się liczyć ze znacznym wydatkiem.
  • Warto wybrać się również na spacer w pobliżu stolicy . Najrozsądniejszym wyborem będzie wynajęcie lokalnego przewodnika, który zna teren i jest wyposażony w odpowiedni sprzęt, m.in. strzelbę. W okolicach czoła lodowca można znaleźć przepiękne kamienie. Przy odrobinie szczęście jest szansa na znalezienie okazów z odciśniętym wzorem rośliny lub owada.

Zobacz też: Jelczem w Himalaje. Po 40 latach Polacy chcą powtórzyć historyczny wyczyn >>>

Telefony komórkowe działają wyłącznie w Longyearbyen i na jego obrzeżach. Na pozostałym obszarze trzeba używać telefonu satelitarnego. Dostęp do internetu jest bardzo ograniczony, można z niego skorzystać w bibliotece uniwersyteckiej lub w droższych hotelach. Poruszanie się między miejscowościami jest bardzo utrudnione. Lokalni mieszkańcy przemieszczają się przeważnie drogą morską lub powietrzną. W przypadku turystów z Polski wiza nie jest wymagana. Nie trzeba również przywozić przejściówek, gdyż wtyczki są takie same jak w Polsce. Mniej więcej połowa populacji Longyearbyen to studenci, którzy w większości mówią po angielsku.Wyspa Niedźwiedzia. Ciekawostki, klimat, historia

Autor: Filip Yak

podziel się:

Pozostałe wiadomości