Dla człowieka niebezpieczne są 3 z 12 odkrytych rodzajów bakterii (Yersinia pestis, Yersinia paratuberculosis, Yersinia enterocolitica). Do głównych źródeł zakażenia jersieniozą - Yersinia enterocolitica zalicza się: spożycie zakażonej wieprzowiny lub podrobów (w szczególności surowej lub półsurowej), wypicie niepasteryzowanego mleka lub zanieczyszczonej wody. Do zakażenia chorobą rzadziej dochodzi na skutek kontaktu z chorym zwierzęciem lub transfuzji krwi, jednak nie jest to wykluczone.
Objawy jersiniozy
Jersinioza może być mylona z grypą żołądkową, ponieważ daje bardzo zbliżone objawy: ból brzucha, mdłości, wymioty, biegunka, gorączka, wysypka i bóle stawów. Może być także mylnie zdiagnozowana jako zapalenie wyrostka robaczkowego ze względu na umiejscowienie bólu w prawej dolnej części brzucha.
Wszystkie dolegliwości z reguły pojawiają się po 4–7 dniach od zakażenia i mijają samoistnie po pewnym czasie (1–3 tygodnie). W skrajnych przypadkach może dojść do zakażenia pałeczkami Yersinia enterocolitica gardła lub płuc, co wywołuje stany zapalne. Dojść może także do zakażenia krwi i ogólnoustrojowych objawów. Warto zaznaczyć, że jest to szczególnie niebezpieczne schorzenie dla kobiet w ciąży, ponieważ zainfekowane w czasie porodu dziecko może cierpieć na zapalenie wątroby lub śledziony i małopłytkowość.
Jersinioza – diagnostyka
W przypadku zaobserwowania objawów jersiniozy u dziecka lub dorosłego należy zgłosić się do lekarza. Może on na podstawie wyizolowanych z kału lub innego materiału biologicznego bakterii zdiagnozować zakażenie jersiniozą. Wykorzystywane są także badania serologiczne oraz obrazowe, takie jak USG i tomografia komputerowa. Umożliwiają one odróżnienie jersiniozy od innych, podobnych schorzeń.
Jersinioza – leczenie
Leczenie jersiniozy polega głównie na niwelowaniu objawów zakażenia. Specjaliści skupiają się z reguły na nawadnianiu chorego w celu niedopuszczenia do odwodnienia i zachowania prawidłowej gospodarki wodno-elektrolitowej. Zalecana jest także lekkostrawna dieta oparta na kaszach. Podawane są leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Choroba z reguły ustępuje samoistnie, zdarzają się jednak cięższe przypadki, które wymagają zastosowania antybiotykoterapii. Decyzja o leczeniu podejmowana jest przez specjalistę indywidualnie dla każdego z przypadków. Co stanowi wyjątek – antybiotyki podawane są zawsze kobietom w ciąży, by zmniejszyć ryzyko zarażenia płodu. W dominującej ilości przypadków dochodzi do całkowitego wyleczenia choroby i ustąpienia objawów. Czasem może jednak ona doprowadzić do powikłań.
Powikłania jersiniozy
Jersinioza jest niebezpieczną chorobą, ponieważ może doprowadzić do bardzo poważnych powikłań. Do często występujących należą:
- bakteriemia – zakażenie krwi bakteriami,
- ostre niedokrwienie lub martwica jelita,
- posocznica (sepsa) – zespół objawów będących gwałtowną reakcją organizmu na zakażenie,
- reaktywne zapalenie stawów rozwijające się mniej więcej 4 tygodnie po zakażeniu, objawiające się bólem stawów,
- ropień wątroby lub śledziony – ogniskowa zmiana wypełniona tkanką martwiczą, czyli ropą,
- rumień guzowaty objawiający się czerwonymi, bolesnymi podskórnymi guzkami,
- rumień wielopostaciowy, który przyjmuje formę zmian rumieniowych i pęcherzy na błonach śluzowych i skórze,
- wysypka
- zapalenie kłębuszków nerkowych,
- zapalenie tęczówki.
Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na jersiniozę?
Istnieje szereg prostych do wdrożenia w codziennym życiu zasad pozwalających na prawie stuprocentowe zmniejszenie ryzyka zachorowania na jersiniozę. Przede wszystkim należy unikać spożywania surowego i niedogotowanego mięsa i ryb oraz niepasteryzowanego mleka i jego przetworów. Wszystkie owoce i warzywa powinny być dokładnie umyte pod bieżącą wodą przed spożyciem.
Należy także unikać picia nieprzegotowanej wody, ponieważ w niej także mogą bytować bakterie. Jedzenie i napoje powinny być przechowywane we właściwy, zalecany sposób. Do przygotowywania mięsa należy mieć osobne noże i deski do krojenia. W zapobieganiu jersiniozie istotne jest także zachowanie higieny – należy dokładnie myć ręce przed przygotowywaniem posiłków i przed jedzeniem, a także każdorazowo po kontakcie z surowym mięsem, podrobami oraz zwierzętami (głównie bydło, psy i koty). Zwierzęta nie powinny lizać ludzi po twarzy.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Płonica, odra i choroby przenoszone drogą płciową. Lekarze zaniepokojeni wzrostem zakażeń
- Wzrosła zapadalność na choroby zakaźne. Prawie 4 razy więcej przypadków ospy wietrznej niż w 2021 roku
- Powrót dawnych chorób zakaźnych? Najbardziej narażone są dzieci
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: boonchai wedmakawand
