Wiele osób uważa, że delikatna zazdrość wpływa pozytywnie na związek. O ile sporadyczne pytania czy żartobliwe komentarze nie powinny wzbudzać negatywnych emocji, o tyle regularne kłótnie i nadmierna podejrzliwość mogą zrujnować większość relacji. Obsesyjna zazdrość jest chorobą wymagającą terapii u specjalisty. Jak odróżnić stan patologiczny od zwykłej zazdrości?
Co to jest zazdrość i skąd się bierze?
Zazdrość to uczucie, emocja, która może pojawiać się w relacji z drugim człowiekiem, bardzo często partnerem. Wiąże się z frustracją i lękiem dotyczącym utraty bliskiej osoby. Ten negatywny stan emocjonalny może występować z różnym nasileniem. Jeśli zazdrosna żona lub mąż zaczynają łamać zasady prywatności, uciekać się do szantażu emocjonalnego i awanturować się nawet w miejscach publicznych, może być to znak, że cierpią oni na chorobliwą zazdrość. Z czego może wynikać taki stan emocjonalny?
- Brak samoakceptacji – w wielu przypadkach choroba zazdrości spotyka osoby z niskim poczuciem własnej wartości, uznające się za mało atrakcyjne. Kompleksy powodują negatywne myśli, w wyniku których dana osoba podejrzewa, że jej partner spotka kogoś bardziej wartościowego. W skrajnych przypadkach brak samoakceptacji może prowadzić do poczucia, że nie zasługuje się na bycie kochanym i szanowanym.
- Wpływ otoczenia – zdarzają się przypadki, w których osoby dotychczas nie okazujące zazdrości, nagle zaczęły żywić podejrzenia względem swojego partnera. Tego typu sytuacja może być wynikiem przeżyć bliskich koleżanek lub kolegów, którzy doświadczyli zdrady ze strony męża czy żony. Częste rozmowy na ten temat mogą zasiać ziarnko niepewności, zwłaszcza jeśli zauważy się u swojego partnera zachowania podobne do tych, o których mówiły zazdrosne koleżanki.
- Doświadczenia z przeszłości – psychologia tłumaczy zazdrość bolesnymi przeżyciami z poprzedniej relacji lub sytuacjami z dzieciństwa. Zdrada we wcześniejszym związku mogła w znacznym stopniu wpłynąć na psychikę danej osoby, utrudniając jej wejście w normalną relację w przyszłości. Zazdrość o byłych partnerów zostaje przenoszona na następnego, aż do momentu rozpoczęcia odpowiedniej terapii.
Zazdrość przyjmująca formę patologiczną może występować między innymi jako jeden z poniższych rodzajów:
- anankastyczna – związana z nerwicą natręctw. Osoby cierpiące na tę odmianę zmagają się z uciążliwymi myślami, w których wyobrażają sobie partnera w sytuacjach zdrady. Pojawiają się one spontanicznie, czasem nasilając się, a w konsekwencji przyjmując charakter obsesyjny;
- zespół Otella – tego typu chorobliwa zazdrość wymaga interwencji nie tylko specjalistów takich jak psycholog, ale również terapii odwykowej, gdyż zespół Otella jest związany z uzależnieniem od alkoholu. Choroba rozwija się stopniowo, początkowo przyjmując postać podejrzliwych pytań, później śledzenia, a w końcowym etapie urojeń prowadzących nawet do brutalnych czynów.
Nie ma miłości bez zazdrości? Zobacz video:
Jak być mniej zazdrosnym? Porady praktyczne
Z uwagi na fakt, że przesadna zazdrość jest zjawiskiem niepożądanym, warto walczyć z jej objawami, zwłaszcza w sytuacji, gdy partner wykazuje chęć współpracy i pomocy w tym zakresie. W jaki sposób można pracować nad złagodzeniem negatywnych myśli?
- Podbudowanie własnej wartości – należy przede wszystkim zaprzestać porównywać się z innymi osobami i skupić się na sobie. Pewność siebie można budować poprzez pracę nad własnymi ograniczeniami.
- Znalezienie nowego hobby – być zazdrosnym o kogoś oznacza skupianie się przede wszystkim na partnerze, zapominając o własnej osobie. Aby zmniejszyć napływ negatywnych myśli, warto znaleźć zajęcie, które pozwoli przekierować koncentrację. Dobrym pomysłem będzie na przykład siłownia czy nauka nowego języka.
- Dowartościowanie partnera – osoby, które są obiektami zazdrości, powinny zastanowić się, czy aby na pewno poświęcają partnerowi wystarczająco dużo czasu i okazują mu uczucia. Zazdrość o kobietę lub mężczyznę bardzo często pojawia się w sytuacjach, gdy druga strona za bardzo skupia się na życiu zawodowym, zaniedbując prywatne. W takiej sytuacji rozwiązaniem może być szczera rozmowa i przewartościowanie priorytetów.
- Pomoc psychologa – w sytuacji kiedy dana osoba nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemem, najlepszym rozwiązaniem będzie wizyta u psychologa. W trudniejszych przypadkach konieczne może być dodatkowe leczenie farmakologiczne u psychiatry. Bywa, że terapia jest jedynym wyjściem mogącym ocalić związek przed rozstaniem, dlatego warto z niej skorzystać jak najszybciej.
Zobacz także:
- Seks po polsku. O czym fantazjujemy, a czego się wstydzimy? Rozmowa z seksuologiem
- Wniósł pozew o rozwód, bo żona nie odkurzała mieszkania. Najbardziej kuriozalne podstawy rozwodów
- Dlaczego mężowie zdradzają na Tinderze? Wszystko zależy od tych cech osobowości
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Alvaro Medina Jurado/Getty Images
