Samoorganizacja pozwala na zajęcie się członkom zespołu tą częścią projektu, która jest dla nich ważna, również ze względu na posiadane kompetencje. Ograniczona zostaje kontrola, dzięki czemu wzrasta u każdego pracownika poczucie odpowiedzialności za powodzenie projektu. Jednocześnie można zajmować się tą częścią projektu, którą się chce, co pozytywnie wpływa na motywację do działania. Za sukces odpowiada w tym przypadku nie tylko kierownik, ale i cały zespół.
Samoorganizacja - innowacyjny sposób zarządzania zespołem
Samoorganizacja to nowy, coraz bardziej popularny sposób zarządzania zespołem. W przedsiębiorstwach, w których obowiązuje model samoorganizacji, często nie ma ani dyrektorów, ani kierowników - są jedynie liderzy lub pracownicy na równorzędnych stanowiskach, którzy dzielą się ze sobą zadaniami dotyczącymi danego projektu. Lider powinien wyróżniać się autorytetem merytorycznym, a także umieć w szybki sposób rozwiązywać konkretny problem. Powinien być on jednocześnie coachem i koordynatorem grupy.
W takich firmach nie istnieje sztywny system premii i ocen okresowych, nie ma też ściśle określonych budżetów - pracownicy sami je ze sobą ustalają. Każdy zyskuje motywację dzięki byciu w grupie, wśród koleżanek i kolegów - podczas pracy nad wspólnym projektem nie chce się ich po prostu zawieść. Nie jest to jednak presja, tak jak w przypadku stale kontrolującego szefa, lecz wspólne poczucie odpowiedzialności za sukces danego projektu. Ze względu na to, że zespoły pracujące nad danym projektem często tworzone są szybko i jedynie na określony czas, często wśród osób, które dotychczas ze sobą nie pracowały, ważna jest także umiejętność współpracy i sprawnego wypracowywania wspólnych, efektywnych rozwiązań.
Przy takim sposobie zarządzania zespołem zadaniem kierownika (a raczej lidera) jest stałe przypominanie o końcowym celu oraz ukierunkowanie grupy. Dzięki temu jej członkowie wzajemnie się uzupełniają, a cele personalne okazują się być - w dłuższej perspektywie - celami istotnymi dla całego zespołu. Samoorganizacja łączy się również z pojęciem współdziałania - członkowie grupy powinni przekazywać sobie istotne informacje oraz, jeśli jest taka potrzeba, wzajemnie sobie doradzać. Jednocześnie muszą mieć oni niemal pełną swobodę w realizacji danego celu.
W modelu samoorganizacji wszyscy pracownicy otrzymują feedback, który ma na celu podniesienie ich efektywności i ewentualnie skorygowanie nieskutecznych dotąd działań. Najlepiej wprowadzić do zespołu tzw. kulturę feedbacku, dzięki której wszyscy członkowie mogą regularnie uzyskiwać informację zwrotną na temat swojej pracy.
Bardzo istotne podczas współpracy okazują się również takie czynniki, jak:
- wzajemny szacunek,
- dobra i bezpośrednia komunikacja,
- decyzyjność.
Warto jednak pamiętać, że przy takim sposobie zarządzania zespołem potrzebne są ogromne zaufanie ze strony założycieli przedsiębiorstwa, jak również prawdziwa dojrzałość i odpowiedzialność ze strony pracowników.
Samoorganizacja pracy jak wygląda w praktyce?
Aby można było zrealizować określone cele, należy zwrócić uwagę na samoorganizację pracy własnej. Potrzebna jest do tego samodzielność, samodyscyplina, systematyczność oraz umiejętność hierarchizowania zadań, a więc zdolność podejmowania decyzji, które zadanie jest najważniejsze i będzie wymagało najwięcej pracy, a które można zrealizować trochę później.
Aby przekonać się, jak trudna czasem potrafi być jednak samoorganizacja zespołu, warto wykonać w grupie pewne ćwiczenie. Polega ono na tym, że uczestnicy siedzą na krzesłach, jednak jedno z nich pozostaje puste. Ich zadaniem jest niedopuszczenie do tego, aby przez jedną minutę usiadł na tym krześle prowadzący. Podczas zabawy dozwolona jest zmiana miejsc, niedozwolone jest natomiast użycie siły. Uczestnicy muszą opracować w międzyczasie strategię, dzięki której uda im się zrealizować zadanie. Podczas zabawy bardzo trudno jest jednak najczęściej realizować dane założenie - uczestnicy mówią bowiem o kolejnych, nowych pomysłach, ich działania bywają niekonsekwentne, a ich słuszność często pozostaje niezweryfikowana.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Życie na sygnale, czyli kulisy pracy ratownika medycznego. "Nie jest bogiem ani herosem"
- Choroba psychiczna a praca. Czy należy powiedzieć o niej pracodawcy?
- Rage quitting, czyli pokolenie Z na rynku pracy. Gdy coś ich denerwuje, po prostu odchodzą
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Maskot/Getty Images