Tunele w uszach to sięgające czasów starożytnych ozdoby, będące znakiem przynależności do danego plemienia. Wywodzą się z Afryki, Australii i Ameryki Południowej , z plemion zamieszkujących lasy i afrykańskie wioski. Do “świata zachodniego” przywędrowały niedawno i szybko stały się elementem mody alternatywnej. Z założenia mają symbolizować indywidualizm i niezależność .
Zobacz też:
- Kolczyki tunele i fake plugi. Jak je nosić? Poradnik
- Kolczyk w nosie - z boku, pośrodku. Czy piercing nosa jest bezpieczny?
- Kolczyk w wardze dolnej czy w wardze górnej?
Tunele można wykonać w dwojaki sposób. Operacyjnie , poprzez precyzyjne wycięcie otworu w płatku ucha, w którym zostanie umieszczony kolczyk bądź poprzez stopniowe rozciąganie dziurki specjalnymi rozpychaczami. Rozciąganie zaczyna się po uprzednim dokładnym wygojeniu się przekłucia, które zazwyczaj trwa do około 3 tygodni. Nigdy nie należy rozciągać niezagojonej dziurki, gdyż może dojść do zakażenia i powikłań , które będą nawracać w przyszłości.
Jak prawidłowo rozepchać ucho krok po kroku?
Rozciąganie zaczyna się od przekłucia ucha, ale nieco wyżej niż w przypadku klasycznego przekłuwania do małych kolczyków. Należy zachować więcej miejsca przy dolnej granicy ucha, by nie doprowadzić do zbyt małej ilości miejsca lub przerwania ucha.
Do rozpychania ucha należy przystępować stopniowo . Nie należy rozciągać go na siłę , aby nie przerwać struktury skóry i nie dopuścić do powstania rany. Rozciąganie polega na rozciąganiu skóry zagojonej . Skuteczne to rozciągania będą tapery , posiadające dwie średnice, mniejszą i większą po obu stronach. Przed każdym włożeniem tapera do ucha należy posmarować płatek olejkiem . Następnie ruchem wkręcającym wprowadzić rozpychacz do miejsca jego najszerszej średnicy. Proces rozciągania powinien być bezbolesny i jeśli czujesz ból, należy przerwać proces rozciągania i wrócić do niego po upływie tygodnia lub dwóch.
Istotny jest również wybór biżuterii użytej do rozpychania ucha . Najczęściej używa się takiej, która wykonana jest z materiałów bezpiecznych i obojętnych dla organizmu - drewna i metalu . Nie powodują one reakcji obronnych organizmu, w przeciwieństwie do plastiku, akrylu, czy silikonu , na które organizm może zareagować alergią i w obronie wytwarzać sączącą się z ucha wydzielinę. Ważny jest również kształt biżuterii . Odradza się stosowanie biżuterii o ostrych zakończeniach oraz w kształcie innym niż okrągły. Powodują one deformację ucha , dlatego powinny być używane jedynie okazjonalnie.
Kwestia rozmiaru tuneli jest sprawą indywidualną i zależy od budowy ucha, możliwości jego regeneracji, a także od wyobraźni właściciela tuneli. Najmniejsze tunele mają rozmiar 1,2 mm i są tak małe, że wyglądają jak zwykłe kolczyki wkręty. Te małe , ale bardziej widoczne mają średnicę 3 mm . Górna granica zależy od możliwości rozciągania się ucha, jednak może osiągać średnicę nawet 20mm .
Elementarz pielęgnacji rozciąganej części ucha
Rozciągany tunel wymaga systematycznej i bardzo dokładnej higieny uzupełnionej pielęgnacją. Zaniedbanie może doprowadzić do powikłań i stanów zapalnych. Ucho należy przemywać antybakteryjnym mydłem dwa razy dziennie. Nie można dopuścić do wysuszania płatka ucha, dlatego po każdym umyciu uszu nawilżaj je, np. olejkiem jojoba, który odżywi, odkazi i pomoże w procesie regeneracji. Przed wprowadzaniem coraz większych tuneli, każdy rozpychacz oraz skórę należy dokładnie zdezynfekować .
Jakie powikłania mogą wystąpić?
Ewentualne powikłania związane są z osłabieniem organizmu bądź alergią. U zdrowych osób powikłania wynikają najczęściej ze złej higieny, jej braku bądź nieprawidłowego procesu rozciągania - na siłę, zbyt szybko i agresywnie.
Do najczęstszych powikłań należą:
- “słoneczko” - to otwór, który po wyjęciu rozpychacza nie ma idealnie okrągłego kształtu, a porozrywane i postrzępione krawędzie - wyglądem przypomina słońce z promieniami. Do efektu tego dochodzi, kiedy proces rozciągania przeprowadzono na siłę, przy użyciu zbyt dużych rozpychaczy i za szybko;
- blow-out - to proces polegający na powstaniu nowej tkanki we wnętrzu kanału rozciąganej skóry. Dzieje się tak, gdy skóra nie wytrzyma napięcia spowodowanego naciskiem zbyt dużego rozpychacza;
- wydzielina - sącząca się z rozepchanego kanału ropa, woda lub krew, które dodatkowo nieprzyjemnie pachną i są przyczyną tworzącego się stanu zapalnego.
- zarastanie tuneli - ucho ma ogromną zdolność szybkiej regeneracji i bardzo trudno zmusić je do przyjęcia innej, nowej formy. Zdejmowanie na noc tuneli nawet o średnicy 10 mm może powodować kurczenie się płatka ucha i w następstwie powolne zarastanie i wracanie do stanu pierwotnego. Tunel pod wpływem zrostu potrafi skurczyć się nawet o 3 mm.
Kto nie powinien decydować się na tunele w uszach?
Rozciąganie uszu tunelami mogą przeprowadzić u siebie tylko osoby zdrowe. Zabieg jest niewskazany osobom o osłabionej odporności, z chorobami immunologicznymi oraz alergikom uczulonym na metale.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN