Premiera „Dziadów”
„Dziady” Adama Mickiewicza na deski Teatru Polskiego w Warszawie wróciły po 55 latach! Premiera spektaklu odbyła się 22 listopada. Reżyserem, a jednocześnie scenografem, kostiumografem i reżyserem światła jest laureat najważniejszych światowych nagród teatralnych i operowych Janusz Wiśniewski.
Jest to spektakl zakorzeniony w wielkiej, wspaniałej wyobraźni Janusza Wiśniewskiego, która jest jedyna w swoim rodzaju. Jest to wyobraźnia na skalę europejską, a może nawet światową.
– mówił w Dzień Dobry TVN aktor Maks Rogacki.
Mickiewicz dla młodych
Scenariusz przedstawienia powstał w oparciu o II, IV i III część "Dziadów" Adama Mickiewicza, najwyższe osiągnięcie polskiej literatury, arcydzieło, które ukształtowało patriotyzm pokoleń Polaków.
Zrobiliśmy przedstawienie, które jeśli chodzi o słowo, jest arcydziełem. Piękne, szlachetne i uczciwe słowo. Co zrobić, żeby to słowo mogli na nowo odkryć młodzi ludzie dzisiaj?
– zastanawiała się aktorka Anna Cieślak podczas rozmowy Kingą Burzyńską, reporterką Dzień Dobry TVN.
Zachętą dla młodych do poznania klasyki Mickiewicza może być m.in. zupełnie nowe spojrzenie na postać Senatora Nowosilcowa, w którego wcielił się Krzysztof Kwiatkowski.
Moja postać zawsze grana była przez aktorów dojrzalszych. Taka była tradycja. Natomiast tutaj reżyser Janusz Wiśniewski przekornie odchudził i odmłodził senatora. Zrobił z niego młodego mężczyznę, wilka, bawidamka, który jest na dworze ubóstwiany przez wszystkich.
– wyjaśnia Krzysztof Kwiatkowski.
Jak mówiła w Dzień Dobry TVN Anna Cieślak - teatr Janusza Wiśniewskiego to muzyka, ciało i prawda postaci, która przekracza prawdę aktora.
Kiedy to spotka się w klasyce, to staje się baśni, na którą Was serdecznie zapraszamy.
– zachęcała aktorka.
W „Dziadach”, oprócz Cieślak, Kwiatkowskiego i Rogackiego, reżyser Janusz Wiśniewski obsadził m.in. Zofię Domalik, Jakuba Kordasa, Wiesława Komasa i zespół Teatru Polskiego wraz z gościnnym udziałem aktorów doangażowanych do spektaklu.
Dziady Adma Mickiewicza
„Dziady” to cykl dramatów Adama Mickiewicza publikowany w latach 1823–1860. Składają się na niego cztery luźno powiązane części (II, III, IV i I – nieukończony dramat ogłoszony pośmiertnie w 1860 roku). Elementem spajającym części jest obrzęd dziadów. W utworze znajdują się liczne wątki autobiograficzne Mickiewicza oraz idee polskiego romantyzmu związanego z walką narodowowyzwoleńczą z rosyjskim zaborcą.
Zobacz też:
- Skazany na scenę, czyli aktorska pasja rodziny Gąsowskich
- „Róże Gali 2019”: Tłumy gwiazd na czerwonym dywanie
- Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie... od kuchni
Autor: Bernadetta Jeleń