Niegdyś gra polo popularna była przede wszystkim wśród rodzin królewskich, szlachty i wysokiej rangi oficerów. Dziś znacznie straciła na swojej popularności, a gra się w nią głównie w Anglii, Szwajcarii i Argentynie. Gra w polo w Polsce traktowana jest bardziej jako rodzaj hobby nielicznych osób i sposób na aktywne spędzanie czasu, niż jako słynna rywalizacja sportowa. Jej historia sięga aż kilku wieków przed naszą erą, kiedy to stanowiła trening dla perskich żołnierzy. Galop na koniu, koordynacja ruchowa i precyzyjna celność, którą ćwiczyli, to elementy jeździeckiej gry, które do dziś stanowią jej podstawy.
Co to jest "polo"?
Polo jeździeckie to gra rozgrywana przez dwie czteroosobowe drużyny na specjalnie wyznaczonym boisku, w której każdy zawodnik porusza się konno i wyposażony jest w charakterystyczny kij do polo (tzw. mallet). Tradycyjna piłka do polo wykonana jest z drewna pomalowanego na biało. Długi kij zakończony jest beczułką, którą uderza się w kulę, tak by wpadła do bramki przeciwnika. Ze względu na rodzaj podłoża, na którym rozgrywane jest polo na koniach, wyróżnia trzy różne warianty rozgrywki: polo na trawie, polo na śniegu i polo arenowe. To pierwsze stanowi najbardziej klasyczną odmianę gry. Rozgrywane jest na trawiastym boisku o wymiarach 274 m 146 m, wyposażonym w bramki bez poprzeczki. Gra w polo na mokrym i błotnistym boisku jest niebezpieczna, dlatego powstało polo arenowe. Rozgrywa się je na zadaszonym boisku ze sztuczną, trawiastą nawierzchnią. Wymiary boiska arenowego są dużo mniejsze niż boiska do polo na trawie. Zimowa wersja tego sportu to jego najmłodsza odmiana. Popularna jest przede wszystkim w szwajcarskich kurortach narciarskich.
Podstawowe zasady gry w polo
Nauka gry w polo nie należy do najłatwiejszych. Przede wszystkim sport ten wymaga bardzo dobrych umiejętności jeździeckich. W dużym uproszczeniu, głównym celem gry jest wbicie piłki do bramki rywala oraz obrona bramki własnej drużyny. Mecz składa się z części zwanych "czakerami", rozgrywa się ich od czterech do ośmiu, każda trwa po siedem minut. Dodatkowo sędzia meczu może doliczyć kolejne 30 sekund, by gracze mieli możliwość dokończenia rozpoczętej akcji. Przerwy między czakerami trwają cztery minuty (oprócz przerwy środkowej, trwającej dziesięć minut), podczas których zawodnicy zamieniają się końmi (w trakcie jednej rozgrywki zawodnik musi zagrać na wszystkich czterech drużynowych koniach). Po każdym wbiciu piłki do bramki drużyny zamieniaką się polami. W polo ważne są również role, które pełnią poszczególni zawodnicy. Gracz z numerem jeden jest odpowiedzialny za atak, gracz z numerem dwa – za ofensywę. Zawodnik z numerem trzy konstruuje podejmowaną przez całą drużynę akcję, natomiast ten z numerem cztery pełni funkcję bramkarza. Tradycyjna gra w polo zakłada również uczestnictwo w rozgrywce samych widzów widowiska. Podczas najdłuższej przerwy mogą oni wejść na boisko, by pomóc w wyrównaniu nawierzchni, zrytej przez końskie kopyta.
Historia polo
Korzenie gry w polo sięgają starożytnej Persji. Stworzony jako rodzaj treningu wojska, szybko przeistoczył się w narodową grę szlachty perskiej (wówczas gra nazywana była sagol kangei ). Wkrótce zaczęła grać w nią arystokracja indyjska, bizantyjska i egipska, a w średniowieczu jej popularność rozpowszechniła się na całą Azję. W Europie polo zawitało dopiero w XIX wieku, kiedy to Brytyjczycy "przywieźli" je z okupowanych Indii. To właśnie kolonizatorzy nadali grze nazwę "polo" od tybetańskiego słowa pulu, oznaczającego piłkę. Wreszcie sport dotarł do Ameryki Południowej, gdzie na terenie Argentyny uprawiali go brytyjscy osadnicy. Dziś Argentyna stanowi jeden z ważniejszych ośrodków gry w polo. Do 1936 roku polo stanowiło dyscyplinę olimpijską.
Dlaczego gra w polo to sport elitarny?
Istnieje przekonanie, że polo to gra elitarna. Mogłoby się wydawać, że jest to spowodowane historią sportu, gdyż niegdyś uprawiały go tylko "wyższe warstwy społeczne". Jednak współcześnie niewiele w tej kwestii się zmieniło i zazwyczaj w polo grają jedynie osoby zamożne. Dlaczego? Wiąże się to z bardzo drogim ekwipunkiem, w jaki wyposażony musi być każdy z zawodników. Strój gracza polo obejmuje: sportowe buty jeździeckie, ostrogi, białe spodnie, ochraniacze na kolana, rękawiczki, kask, mallet oraz kolorową koszulkę polo (fason z kołnierzykiem) z numerem. Niezbędnym wyposażeniem jest oczywiście także ubiór konia, czyli siodło, uzda, ochraniacze na nogi itd. Co więcej, ze względu na intensywność gry, rozgrywa się ją na drogich koniach pełnej krwi angielskiej lub na koniach argentyńskich.
Polo na rowerach
Zobacz także:
Schudła 76 kg w ciągu dwóch lat. "Otyłość to jest choroba głowy"
Dawid Kubacki - jak czuje się w roli ojca? "Umiem pieluchy zmieniać. Przynajmniej jako tako"
"Janusz mnie cały czas całował". Agata Wątróbska i jej sławny mąż o zadaniach w "Power Couple"
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: E+