Nauka gry w polo – jakie są zasady i reguły roz­grywki w polo?

zawodnik drużyny polo
FreezingRain/Getty Images
Źródło: E+
Gra w polo, nazy­wana "spor­tem kró­lów", to jedna z naj­po­pu­lar­niej­szych kon­ku­ren­cji spor­towych. Roz­gry­wana na koniach, jest także naj­star­szą na świe­cie grą dru­ży­nową. Jaka jest jej histo­ria i na czym pole­gają zasady gry?

Nieg­dyś gra polo popu­larna była przede wszyst­kim wśród rodzin kró­lew­skich, szlachty i wyso­kiej rangi ofi­ce­rów. Dziś znacz­nie stra­ciła na swo­jej popu­lar­no­ści, a gra się w nią głów­nie w Anglii, Szwaj­ca­rii i Argen­ty­nie. Gra w polo w Pol­sce trak­to­wana jest bar­dziej jako rodzaj hobby nie­licz­nych osób i spo­sób na aktywne spę­dza­nie czasu, niż jako słynna rywa­li­za­cja spor­towa. Jej histo­ria sięga aż kilku wie­ków przed naszą erą, kiedy to sta­no­wiła tre­ning dla per­skich żoł­nie­rzy. Galop na koniu, koor­dy­na­cja ruchowa i pre­cy­zyjna cel­ność, którą ćwi­czyli, to ele­menty jeździec­kiej gry, które do dziś sta­no­wią jej pod­stawy.

Co to jest "polo"?

Polo jeździec­kie to gra roz­gry­wana przez dwie czte­ro­oso­bowe dru­żyny na spe­cjal­nie wyzna­czo­nym boisku, w której każdy zawod­nik poru­sza się konno i wypo­sa­żony jest w cha­rak­te­ry­styczny kij do polo (tzw. mal­let). Tra­dy­cyjna piłka do polo wyko­nana jest z drewna poma­lo­wa­nego na biało. Długi kij zakoń­czony jest beczułką, którą ude­rza się w kulę, tak by wpa­dła do bramki prze­ciw­nika. Ze względu na rodzaj podłoża, na któ­rym roz­gry­wane jest polo na koniach, wyróż­nia trzy różne warianty roz­grywki: polo na tra­wie, polo na śniegu i polo are­nowe. To pierw­sze sta­nowi najbar­dziej kla­syczną odmianę gry. Rozgry­wane jest na tra­wia­stym boisku o wymia­rach 274 m 146 m, wypo­sa­żonym w bramki bez poprzeczki. Gra w polo na mokrym i błot­ni­stym boisku jest nie­bez­pieczna, dla­tego powstało polo are­nowe. Rozgrywa się je na zada­szo­nym boisku ze sztuczną, tra­wia­stą nawierzch­nią. Wymiary boiska are­nowego są dużo mniej­sze niż boiska do polo na tra­wie. Zimowa wer­sja tego sportu to jego naj­młod­sza odmiana. Popu­larna jest przede wszyst­kim w szwaj­car­skich kuror­tach nar­ciar­skich.

Pod­sta­wowe zasady gry w polo

Nauka gry w polo nie należy do naj­ła­twiej­szych. Przede wszyst­kim sport ten wymaga bar­dzo dobrych umie­jęt­no­ści jeździec­kich. W dużym uprosz­cze­niu, głów­nym celem gry jest wbi­cie piłki do bramki rywala oraz obro­na bramki wła­snej dru­żyny. Mecz składa się z czę­ści zwa­nych "czake­rami", rozgrywa się ich od czte­rech do ośmiu, każda trwa po sie­dem minut. Dodat­kowo sędzia meczu może doli­czyć kolejne 30 sekund, by gra­cze mieli moż­li­wość dokoń­cze­nia roz­po­czętej akcji. Prze­rwy mię­dzy cza­kerami trwają cztery minuty (oprócz prze­rwy środ­ko­wej, trwa­ją­cej dzie­sięć minut), pod­czas któ­rych zawod­nicy zamie­niają się końmi (w trak­cie jed­nej roz­grywki zawod­nik musi zagrać na wszyst­kich czte­rech dru­ży­no­wych koniach). Po każ­dym wbi­ciu piłki do bramki dru­żyny zamie­niaką się polami. W polo ważne są rów­nież role, które peł­nią poszcze­gólni zawod­nicy. Gracz z nume­rem jeden jest odpo­wie­dzialny za atak, gracz z nume­rem dwa – za ofen­sywę. Zawod­nik z nume­rem trzy kon­stru­uje podej­mo­waną przez całą dru­żynę akcję, nato­miast ten z nume­rem cztery pełni funk­cję bram­ka­rza. Tra­dy­cyjna gra w polo zakłada rów­nież uczest­nic­two w roz­grywce samych widzów wido­wi­ska. Pod­czas naj­dłuż­szej prze­rwy mogą oni wejść na boisko, by pomóc w wyrów­na­niu nawierzchni, zry­tej przez koń­skie kopyta.

Histo­ria polo

Korze­nie gry w polo się­gają sta­ro­żyt­nej Per­sji. Stworzony jako rodzaj tre­ningu woj­ska, szybko prze­isto­czył się w naro­dową grę szlachty per­skiej (wów­czas gra nazy­wana była sagol kangei ). Wkrótce zaczęła grać w nią ary­sto­kra­cja indyj­ska, bizan­tyj­ska i egip­ska, a w śre­dnio­wie­czu jej popu­lar­ność roz­po­wszech­niła się na całą Azję. W Euro­pie polo zawi­tało dopiero w XIX wieku, kiedy to Bry­tyj­czycy "przy­wieźli" je z oku­po­wa­nych Indii. To wła­śnie kolo­ni­za­to­rzy nadali grze nazwę "polo" od tybe­tań­skiego słowa pulu, ozna­cza­ją­cego piłkę. Wreszcie sport dotarł do Ame­ryki Połu­dnio­wej, gdzie na tere­nie Argen­tyny upra­wiali go bry­tyj­scy osad­nicy. Dziś Argen­tyna sta­nowi jeden z waż­niej­szych ośrod­ków gry w polo. Do 1936 roku polo sta­nowiło dys­cy­plinę olim­pij­ską.

Dla­czego gra w polo to sport eli­tarny?

Ist­nieje prze­ko­na­nie, że polo to gra eli­tarna. Mogłoby się wyda­wać, że jest to spo­wo­do­wane histo­rią sportu, gdyż nie­gdyś upra­wiały go tylko "wyż­sze war­stwy spo­łeczne". Jed­nak współcześnie niewiele w tej kwe­stii się zmie­niło i zazwy­czaj w polo grają jedy­nie osoby zamożne. Dla­czego? Wiąże się to z bar­dzo dro­gim ekwi­pun­kiem, w jaki wypo­sa­żony musi być każdy z zawod­ników. Strój gra­cza polo obej­muje: spor­towe buty jeździec­kie, ostrogi, białe spodnie, ochra­nia­cze na kolana, ręka­wiczki, kask, mal­let oraz kolo­rową koszulkę polo (fason z koł­nie­rzy­kiem) z nume­rem. Nie­zbęd­nym wypo­sa­że­niem jest oczy­wi­ście także ubiór konia, czyli sio­dło, uzda, ochra­nia­cze na nogi itd. Co wię­cej, ze względu na inten­syw­ność gry, roz­grywa się ją na dro­gich koniach peł­nej krwi angiel­skiej lub na koniach argen­tyń­skich.

Polo na rowerach

Dzień Dobry TVN

Zobacz także:

Schudła 76 kg w ciągu dwóch lat. "Otyłość to jest choroba głowy"

Dawid Kubacki - jak czuje się w roli ojca? "Umiem pieluchy zmieniać. Przynajmniej jako tako"

"Janusz mnie cały czas całował". Agata Wątróbska i jej sławny mąż o zadaniach w "Power Couple"

Autor: Adrian Adamczyk

podziel się:

Pozostałe wiadomości