Krajobraz niczym z filmów o wyprawach na Marsa. Kompletna nicość, cisza i kontrast błękitu nieba z niekończącą się jasnoczerwoną pustynią. Pustynia Arabska nie jest zupełnie płaska. Większą jej część stanowią skaliste góry i wąwozy, które są łatwo dostępne dla przyjezdnych. W starożytności kamienie z Pustyni Arabskiej wykorzystywane były m.in. do budowania Egiptu, a nawet Rzymu.
Pustynny krajobraz
Każdy, kto znajdzie się na na Pustyni Arabskiej, doceni i zachwyci się jej absolutnym bezkresem. Jest pustynią złożoną z piachu, żwiru, gruzu oraz kamieni. Barwa jasnoróżowa zmienia się podczas wschodów i zachodów słońca, mieniąc się bardziej intensywnymi odcieniami czerwieni lub pastelowego różu. Atutem i walorem estetycznym Pustyni Arabskiej jest nierówny teren pokryty górami i wzniesieniami, które poprzecinane są wąwozami. Jej bogactwo naturalne stanowi ropa naftowa, a także fosforyty. Z powodu minimalnych opadów deszczu pustynia niemal całkowicie pozbawiona jest roślinności.
Mieszkańcy Pustyni Arabskiej
Wbrew pozorom pusty i suchy krajobraz Pustyni Arabskiej skrywa w sobie florę i faunę, która zamieszkuje głównie zbocza pustynnych gór. W wąwozach można spotkać m.in. gryzonie i lisy pustynne. Do miejscowej roślinności należą cierniste krzewy, które zdolne są wypuścić kilka zielonych listków, gdy spadnie choćby niewielki deszcz, na który rośliny muszą czekać niekiedy wiele lat. Pustynię Arabską przemierzają aż po dzisiejszy dzień ludy koczownicze, Beduini. To oni są sercem i duszą Pustyni Arabskiej, czyniąc ją tym samym wyjątkową. Pasterska ludność koczownicza przemierza kilometry obszarów pustynnych nie tylko w Afryce, ale i na Bliskim Wschodzie. Przemierzając setki kilometrów i stale zmieniając miejsce swojego pobytu, zakładają koczownicze, tymczasowe wioski w miejscach, gdzie występuje, chociaż śladowa ilość traw i wody. Beduini wędrują razem ze swoimi zwierzętami – kozami i wielbłądami. Miejsce pobytu zmieniają w momencie wyczerpania się zapasów pożywienia.
Codzienność Beduinów upływa na pracy, odpoczynku i modlitwie. Nie liczą oni czasu i nie spieszą się. Otaczające ich rozległe pustkowie zapewnia spokojny bieg życia codziennego. Rosnące zainteresowanie Pustynią Arabską i organizowane wycieczki jeepami w głąb terenu wpłynęły na rozwój turystyki również u Beduinów, którzy chętnie za opłatą goszczą przybyszów w swoich chatach, prezentując im rękodzieła oraz aromaty i smak rodzimej kuchni. Opowieści o historii ich plemienia, kulturze arabskiej i islamie to niezapomniane dopełnienie każdej wizyty.
Współpraca z biurami podróży zapewniająca im pieniądze powoduje, że coraz większa liczba Beduinów porzuca koczowniczy tryb życia i osiada na stałe na terenach pustynnych. Dzięki temu mogą stworzyć sprzyjające warunki dla hodowli swoich zwierząt i wykonywania rękodzieła. Dzieci natomiast mogą podjąć naukę.
Osiadłe plemiona Beduinów, które tworzy kilka lub kilkanaście rodzin, tworzą dobrze funkcjonujące wioski, z zapleczem umożliwiającym normalne życie. Na terenie danej wioski znajduje się warsztat, prowizoryczny sklep, piekarnia i oczywiście meczet.
Pustynia Arabska – ciekawostki
Obszar Pustyni Arabskiej od lat jest obiektem zainteresowań archeologów i historyków badających kulturę Afryki oraz Bliskiego Wschodu. Pierwsze znaleziska pochodzą już z XIX wieku, kiedy to grupie podróżników udało się znaleźć konstrukcje kamienne wykonane na kształt grobowców, zagrody i naczynia. Badane obiekty pochodzą prawdopodobnie z okresu pomiędzy VII wiekiem przed naszą erą a pierwszymi wiekami naszej ery. Daje to pogląd na zorganizowane struktury życia społecznego, hierarchii, stylu życia oraz wierzeń ludzi związanych z Pustynią Arabską.
Zobacz także:
Aszchabad – zapomniana stolica Turkmenistanu. Miasto z marmuru i złota
Zielony Certyfikat ułatwi bezpieczne podróżowanie. Kiedy dostaną go Polacy?
Domki trulli w Alberobello – największa atrakcja miasteczka
Zobacz wideo: Piękne wzory z piasku i śniegu na Saharze
Autor: Adrian Adamczyk