Góry te na pierwszy rzut oka przypominają Tatry, jest jednak pewna zasadnicza różnica – w polskich górach jest bardzo dużo turystów, natomiast szlaki w górach Fogaraskich świecą najczęściej pustkami. Masyw górski ciągnie się przez 70 km. Zaczyna się Przełomem Czerwonej Wieży (Turnu Rosu), a kończy na przełęczy Curmatura Foii.
Góry Fogaraskie – charakterystyka
Grań Gór Fogaraskich, ciągnąca się w kierunku równoleżnikowym, ma zdecydowanie charakter wysokogórski. Boczne granie są krótkie i bardzo strome. W górach Fogaraskich urwiska znajdują się najczęściej po stronie północnej, a po południowej stronie stoki są łagodniejsze. Klimat jest tam cieplejszy, w związku z czym dobrze rozwija się roślinność, przede wszystkim trawy. W kierunku południowym biegnie kilka grzbietów bocznych. Środkowa część pasma jest najwyższa i najbardziej skalista. Wysokość szczytów mieści się głównie w przedziale 2400–2450 m n.p.m., a kilka z nich przekracza 2500 m. Dwa szczyty w tym masywie są najwyższe w całej Rumunii – Moldoveanu ma 2544 m n.p.m., a Negoiu jest tylko o 9 m niższy (2535 m n.p.m.). Góry Fogaraskie stanowiły naturalną barierę chroniącą Transylwanię od południa, dlatego u ich podnóża powstał szereg zamków obronnych. Jednym z nich jest zamek Fagars. Jego budowę rozpoczęto już w 1310 roku. Ma on kształt nieregularnego trapezu, z czterema dużymi basztami w każdym z narożników. Zamek w ciągu wieków zmieniał swoje przeznaczenie. W wieku XVII otrzymał bogate renesansowe zdobienia, jednak w kolejnym stuleciu zmieniony został na koszary, a w czasach komunistycznych pełnił funkcję ciężkiego więzienia. Dopiero od niedawna ruszyły prace konserwatorskie, które mają przywrócić mu dawny wygląd.
Szosa Transfogaraska – przykład interwencji człowieka w Góry Fogarskie
Bardzo ciekawym obiektem w Górach Fogaraskich jest szosa Transfogaraska. Została ona wybudowana w latach 60. i 70. XX w., za czasów rządów Nicolae Ceausescu. Trasa ta przecina góry z północy na południe. Jej budowa była ogromnym przedsięwzięciem inżynierskim i wymagała bardzo dużych nakładów finansowych. Przy jej budowie zużyto około 6000 ton dynamitu. Niestety jej budowa pochłonęła też życie co najmniej 40 żołnierzy. Początkowo miała charakter militarny i służyła do szybkiego przerzucenia wojsk na wypadek agresji ze strony Związku Radzieckiego. W późniejszym okresie stała się jedną z największych atrakcji w Rumunii. Trasa kształtem przypomina serpentynę o bardzo ostrych zakrętach przy głębokich urwiskach. Cała Szosa Transfogarska liczy 90 km, a w swoim najwyższym miejscu wspina się na 2340 m nad poziomem morza. Jest to druga co do wysokości trasa w Rumunii. Po drodze mija się najwyższe rumuńskie szczyty, który wyrastają tylko po około 200 m nad szosą. W rejonie jeziora Balea Lac, w najwyższym punkcie, droga chowa się w 884-metrowy tunel przebiegający pod główną granią. Trasa, ze względu na swoje położenie, otwarta dla ruchu jest tylko w cieplejsze miesiące. Szosa najpiękniej prezentuje się od strony północnej. Jest stąd wspaniały widok na doliny i wysokie góry.
Góry Fogaraskie – trasy turystyczne
Od strony Transylwanii (północna część gór), szlaków turystycznych jest najwięcej. Od południa szlaków jest mniej, ale za to są dłuższe. Głównym szlakiem turystycznym w Górach Fogaraskich jest Banda Rosie, czyli szlak czerwony. Ciągnie się on przez całą długość głównej grani. Oznaczony jest pionowym, czerwonym paskiem. Odcinki oznaczone są odpowiednio czerwonym krzyżykiem i czerwonym trójkątem. Od szlaku Banda Rosie odchodzą mniejsze szlaki, które przebiegają dolinami i bocznymi graniami. Wędrówkę tym szlakiem zaczyna się od stacji kolejowej w Turnu Rosu. stamtąd szlak prowadzi prosto do przełęczy Saua Corpului (1568 m). Z tego miejsca dotrzeć można do szczytu Budislav (2343 m), skąd rozciąga się piękny widok na okolicę. Ze szczytu schodzi się szlakiem do kotliny z jeziorem Avrig. Kolejne kilometry szlaku prowadzą przez coraz wyższe szczyty: Scara (2306 m), Serbota (2331 m), aż do drugiego co do wielkości szczytu Rumunii – Negoiu (2535 m). Później można dotrzeć do słynnego żlebu Draculi. Góry Fogaraskie to bardzo dobre miejsce do wspinaczki, ale dla osób bardziej doświadczonych. Wiele fragmentów szlaku zabezpieczonych zostało łańcuchami. W Górach Fogaraskich jest umiejscowionych dosyć dużo schronisk turystycznych (cabana), ale niewiele z nich znajduje się wysoko w górach. Wybierając się na dłuższą wędrówkę, zawsze trzeba więc mieć ze sobą namiot. W górach znajdują się też tzw. schrony (refugiu), ale najczęściej są bardzo zaśmiecone, dlatego nocowanie w namiocie jest o wiele przyjemniejsze. Przed wyprawą w góry warto pamiętać o dwóch ważnych rzeczach. Po pierwsze, w związku z intensywnym wypasem owiec w górach jest mało źródeł z niezanieczyszczoną woda. Najlepiej zabrać ze sobą zapas na całodzienną wędrówkę. Poza tym w tych górach występuje dość dużo niedźwiedzi. Aby uniknąć spotkania z nimi, zapasy najlepiej trzymać z daleka od namiotu.
Zobacz także:
- Górskie szlaki dla początkujących. Te trasy są idealne na wyprawę z dzieckiem
- Weekend w górach. Które szlaki warto zobaczyć?
- Najpiękniejsze szlaki turystyczne w Polsce. Gdzie warto pójść na spacer długodystansowy?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Florian Gaertner/Getty Images