Anna Maria Wesołowska rozmawia z dziećmi. "Mogą nas uczyć rozumu"

Anna Maria Wesołowska jeździ po całej Polsce i edukuje przede wszystkim dzieci i młodzież w zakresie prawa. Jak mówi, jego nieznajomość szkodzi. Znana i ceniona sędzia stworzyła także multimedialny poradnik prawny. Nam opowiedziała o swojej niezwykłej misji.

Anna Maria Wesołowska o swojej misji

Najmłodszych szkoli od 20 lat. Przez ten czas przejechała 300 tysięcy kilometrów, rozmawiała z dwoma milionami polskiej młodzieży i 120 tysiącami przedszkolaków. Anna Maria Wesołowska, stworzyła e-book – poradnik prawny dla młodzieży i nie tylko. To pierwsza tego typu publikacja na polskim rynku wydawniczym.

On nie jest tylko do młodzieży skierowany, ale do całej społeczności. Nieznajomość prawa szkodzi. (…) Paragrafy nie byłyby potrzebne, gdybyśmy szanowali zasady. Chociażby kodeks karny – to jest zbiór pewnych zasad. Granica między dobrem, a złem, wygłupem, a przestępstwem nam się zaciera. Nie tylko dzieciom. Nam również

- wytłumaczyła.

Kto z nas wie, że to dziecko może decydować o widzeniu z rodzicami, kiedy oni dyskutują o tym podczas spraw rozwodowych? Albo, że za podrobienie dokumentu, w tym legitymacji grozi do pięciu lat pozbawienia wolności? A za nękanie koleżanki, czy kolegi, za udręczenie ich, upokarzanie, dzisiaj grozi kara do ośmiu lat więzienia.

Młodzież musi mieć świadomość, jakie są zagrożenia. Żeby policzyli do dziesięciu, zanim coś głupiego zrobią

- dodała.

Rola rodzica

Anna Maria Wesołowska wie, że edukacja także, a może i przede wszystkim w zakresie prawa jest niezwykle istotna.

Ta edukacja prawna od przedszkola jest na wagę złota. Bardzo zależy mi też na rodzicach przedszkolaków. Żeby mieli świadomość, o czym marzą ich dzieci. (…) Żeby tworzyć fajne społeczeństwo obywatelskie, zwrócone ku sobie, ku Polsce, musimy znać siebie nawzajem

- stwierdziła.

Sędzia też często pyta najmłodszych o czym marzą. Odpowiedzi mogą być dla niektórych zaskakujące - żeby tata nie mówił na wysokiej tonacji, żeby rodzice nie pili, nie palili, nie używali słów. "Kochani rodzice – nie oceniajcie nas tylko negatywnie, nie porównujcie, do brata, siostry, przyjaciółki" – proszą.