Opieka w szpitalu a prawa kobiety
Kobiecie po poronieniu należy zagwarantować prawo do opieki psychologicznej i wsparcia bliskich, zgodnie z jej życzeniem. Powinna także mieć możliwość przebywania na sali, w której nie będzie pacjentek ciężarnych bądź w połogu albo których ciąża zakończy się urodzeniem zdrowego dziecka.
>>> Zobacz także:
- Ból w dole brzucha w ciąży – jakie są jego przyczyny?
- Badanie prenatalne USG, badanie genetyczne – na czym polegają badania wykonywane w okresie płodowym, przed narodzinami dziecka?
- Miesiączka w ciąży - przyczyny. Czy w czasie ciąży można mieć okres?
Kobieta, która poroniła ma prawo do podejmowania świadomych decyzji związanych z koniecznym postępowaniem diagnostyczno-terapeutycznym. Wszelkie badania i zabiegi powinny być wykonywane w intymnej atmosferze i być poprzedzone wyjaśnieniami, czego dotyczą, a następnie powzięciem zgody bądź nie, na jego wykonanie.
Obowiązek informacyjny szpitala
Bez względu na to, w którym tygodniu ciąży nastąpiło urodzenie żywe lub martwe – to do rodziców należy decyzja, co się stanie z ciałem dziecka. Ciało można zabrać w celu jego pochowania lub pozostawić w szpitalu – będzie wtedy pochowane przez gminę właściwą ze względu na miejsce zgonu/martwego urodzenia.
Jeżeli rodzice decydują się zabrać ciało dziecka (bez względu na tydzień ciąży), lekarz zobowiązany jest wypełnić prawidłowo dokumenty, na podstawie których należy zarejestrować dziecko w urzędzie stanu cywilnego. Dokument, który wydaje szpital nazywa się kartą martwego urodzenia. Kiedy niemożliwe jest ustalenie płci dziecka, to należy ją ustalić jeśli rodzice chcą zarejestrować dziecko.
O chęci wykonania badań genetycznych w celu ustalenia płci dziecka, należy poinformować szpital. Koszt takich badań ponoszą rodzice. Najczęściej badanie DNA dziecka wykonuje się na podstawie tzw. bloczków parafinowych (zabezpieczony fragment ludzkich tkanek pobranych dla potrzeb badań histopatologicznych). Najprostsze badanie DNA to koszt około 400 zł, a wyniki są dostępne już po kilku dniach. Dopiero na ich podstawie – znając płeć dziecka, lekarz wystawi kartę martwego urodzenia.
Kartę martwego urodzenia, urzędowi stanu cywilnego może przekazać również sam szpital. Powinien to zrobić w terminie dnia od daty jego wystawienia.
Jeżeli dziecko urodziło się martwe, nie sporządza się aktu zgonu, tylko akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe. Taki akt urodzenia z adnotacją, sporządza się na podstawie karty martwego urodzenia oraz wypełnionego przez rodziców protokołu zgłoszenia urodzenia.
Zgłoszenia, gdy dziecko urodziło się martwe – dokonuje się w terminie 3 dni od dnia sporządzenia karty martwego urodzenia. Nie od daty poronienia czy urodzenia martwego, więc jeżeli Rodzice decydują się na zrobienie badań genetycznych, szpital wydaje kartę dopiero wtedy, kiedy będzie znana płeć. Jeżeli nie dokonano zgłoszenia w terminie 3 dni od dnia sporządzenia karty martwego urodzenia, kierownik urzędu stanu cywilnego sporządza z urzędu akt urodzenia na podstawie karty martwego urodzenia, z adnotacją o sporządzeniu aktu z urzędu, oraz informuje rodziców dziecka o jego sporządzeniu.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN