Tunbergia to jedno z najpopularniejszych pnączy, które w Polsce traktowane jest jako roślina uprawna. Naturalne środowisko tych roślin to ciepłe regiony Azji i Afryka. Wśród odmian tunbergii można spotkać zarówno pnącza jednoroczne, jak i wieloletnie. Mają dekoracyjne liście lub kwiaty, które przyciągają uwagę swoim kształtem i nietypowym kolorem. Sadzonki tunbergii pojawiają się głównie jako dekoracja balkonów i tarasów. Sprawdź, jakim odmianom warto przyjrzeć się bliżej i jak uprawiać to oryginalne pnącze.
Wymagania uprawowe tunbergii – jak dbać o sadzonki?
Nasiona tunbergii umieszcza się w odpowiednich pojemnikach w odstępach co najmniej 30 centymetrów. To najłatwiejszy i najczęściej stosowany sposób wyhodowania rośliny w domowych warunkach. Nasiona można wysiać już w okresie zimowym, jednak wtedy należy zapewnić roślinie odpowiednio nagrzane miejsce do rozwoju i wzrostu. Tunbergia musi znajdować się w ciepłym pomieszczeniu, dopóki temperatura na dworze nie będzie wyższa niż 10 stopni.
Tunbergia już przy pierwszych jesiennych przymrozkach zamiera. Nie jest rośliną mrozoodporną. Z tego też powodu zimowanie tunbergii jest w Polsce utrudnione. Wszystkie gatunki i odmiany są traktowane jako rośliny jednoroczne – jest to rozwiązanie mniej problematyczne i mniej czasochłonne.
Uprawa tunbergii jest dość skomplikowana. Zapewnienie roślinie odpowiedniego stanowiska i podłoża nie jest wystarczające do prawidłowego rozwoju i szybkiego, obfitego kwitnienia. Tunbergia powinna być regularnie nawożona, najlepiej produktami o wysokiej jakości, z przeznaczeniem do roślin kwitnących, uprawianych na tarasach lub balkonach. Wymaga miejsca słonecznego lub półcienia i nie może być narażona na silne podmuchy wiatru, które mogłyby uszkodzić jej łodygi lub kwiaty.
Kwiat tunbergii potrzebuje gleby żyznej, przepuszczalnej i wapiennej. Latem powinna być systematycznie podlewana, w okresie dużych susz nawet dwa lub trzy razy dziennie. Niedobór wody i brak wilgotnego podłoża niekorzystnie odbijają się na wyglądzie rośliny i powodują więdnięcie kwiatów.
Popularne odmiany tunbergii
Najpopularniejszymi odmianami są tunbergia oskrzydlona i wielokwiatowa . Wysiew roślin przeprowadza się w lutym lub marcu. Obie odmiany mogą być sadzone w donicach i uprawiane na balkonie lub tarasie. Czym się od siebie różnią?
Tunbergia oskrzydlona to wyjątkowa odmiana pnąca, ceniona za jaskrawe, pomarańczowe kwiaty z ciemnym środkiem i ciemnozielone, postrzępione, matowe liście. Wśród tunbergii oskrzydlonej można wyróżnić również inne interesujące krzyżówki, takie jak Alba, Aurantiaca czy Lutea, różniące się głównie kolorem kwiatów. Tunbergia oskrzydlona może być sadzona bezpośrednio w gruncie. W polskich warunkach klimatycznych osiąga wysokość do 1,5 m.
Tunbergia wielokwiatowa rośnie zazwyczaj na balkonie. Może być uprawiana zarówno w drewnianych skrzyniach, jak i wiszących donicach. Niebieska odmiana tunbergii ma kwiaty w delikatnym, przyjemnym kolorze z jasnożółtym bądź białym środkiem i piękne, ozdobne liście w kształcie serca. Jest gatunkiem, który rośnie znacznie szybciej niż tunbergia oskrzydlona, osiąga też większą wysokość (nawet do 3 m w klimacie środkowoeuropejskim).
Jakie choroby atakują tunbergię?
Najczęstsze objawy chorobowe, które występują na liściach i kwiatach tunbergii, mają związek z atakiem szkodników. Zazwyczaj żerują na niej pasożyty, takie jak przędziorki i mszyce.
Przędziorki można rozpoznać po niewielkich pajęczynach , które powstają między liśćmi rośliny. Są to drobne, prawie niezauważalne gołym okiem szkodniki. Objawem pojawienia się na tunbergii przędziorków, oprócz typowej sieci pajęczyn, jest żółknięcie i brązowienie liści, a następnie ich wypadanie. Przędziorki atakują początkowo jedynie dolne części rośliny, później mogą przenosić się na pozostałe partie, także na kwiaty i pędy. Sposobem na wyleczenie tunbergii i pozbycie się przędziorków jest przemywanie rośliny wodą rozcieńczoną z szarym, ekologicznym mydłem lub użycie środków chemicznych . W przypadku delikatnych odmian najlepiej używać preparatów wymieszanych z wodą, aby nie zaszkodzić roślinie.
Myszce, podobnie jak przędziorki, również mogą żerować na wszystkich partiach rośliny. Najczęściej pojawiają się na spodzie liści. Ich natychmiastowe usunięcie jest niezwykle ważne, ponieważ te szkodniki mają skłonność do niszczenia również innych sąsiadujących roślin. Rozmnażają się bardzo szybko i czasem trudno jest je zwalczyć. Jeśli na tunbergii pojawiają się poskręcane liście, obklejone nietypowym dla rośliny sokiem , to znak, że została ona zaatakowana przez mszyce. Szkodniki mogą doprowadzić do pojawienia się kolejnych chorób na roślinie, grzybowych lub wirusowych. Zwalcza się je przy użyciu insektycydów.
Zobacz film: Wycinka drzew.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: iStockphoto