Różnica wieku w związku
Wiele par, a nawet małżeństw udowadnia, że w związku PESEL to tylko mało istotne cyferki. Spore różnice wieku budzące do niedawna kontrowersje, dziś powoli stają się normą. Także w świecie show-biznesu odnaleźć możemy wiele przypadków, w których to mężczyzna starszy jest od swojej wybranki o dobre kilkadziesiąt lat. Mimo różnicy pokoleń dogadują się i z powodzeniem odnajdują wspólną drogę życiową. I to właśnie wydaje się być kluczem do sukcesu. Nie wiek, a zrozumienie.
Bez jednakowej wizji na związek, taka relacja nie miałaby najmniejszego sensu. Niestety, wiele par, które dzieli spora różnica wieku, nie radzi sobie z presją otoczenia, a także rozmija się z własnymi potrzebami, poglądami i planami na najbliższą przyszłość. Różnice te zazwyczaj stają się ogromną barierą, której mimo chęci i wielkiego uczucia żadna ze stron nie będzie w stanie przeskoczyć. Jak zatem rozpoznać, że nasz związek nie ma przyszłości? Na to i inne pytania odpowiedziała mi specjalistka – Katarzyna Kucewicz.
Nastazja Bloch, dziendobry.tvn.pl: Czy PESEL ma znaczenie w miłości?
Katarzyna Kucewicz, psycholożka, psychoterapeutka, seksuolożka: Każdy człowiek na to pytanie powinien odpowiedzieć we własnym zakresie. Dla mnie nie ma, a dla kogoś, kto czyta naszą rozmowę, wiek może mieć znaczenie. Generalnie ludzie zakochują się w różnych osobach i sporo starszych, i sporo młodszych od siebie i o ile jest to zgodne z prawem, nie ma w tym żadnej nieprawidłowości.
NB: Ciężko wyobrazić sobie 20-letnią dziewczynę i 40-letniego mężczyznę, którzy będą na tym samym etapie życiowym. Czy dwa różne pokolenia mają szanse na stworzenie partnerskiej relacji?
KK: Oczywiście. Jest wiele związków z dużą, nawet ponad 20 czy 30-letnią różnicą wieku i są to związki szczęśliwe oraz spełnione. Sporo osób argumentuje, że różnica pokoleń to wielki problem, ale z moich obserwacji i licznych badań wynika, że można tworzyć szczęśliwy związek, pochodząc z różnych światów, różnych kultur czy właśnie różnych pokoleń. W miłości nie ma znaczenia, czy wychowaliśmy się na podobnych filmach, tylko raczej, czy podobne filmy nas ciekawią, czy mamy płaszczyznę do wspólnej rozmowy, czy patrzymy z otwartością na nasze różnice i chcemy wejść w świat naszego partnera i nauczyć się go. To jest kluczowe.
NB: Dlaczego wiążemy się z osobami znacznie starszymi bądź młodszymi? Czym kierują się w tym przypadku kobiety, a czym mężczyźni?
KK: Są osoby, dla których po prostu wiek partnera nie gra żadnej roli. Ale bywa też, że podoba się nam różnica wieku, bo np. znacznie młodszy partner odmładza też nas, czujemy się młodziej i bardziej beztrosko, kiedy obcujemy z młodszymi ludźmi.
Młodsze osoby przeważnie wchodzą z nami w układ, w którym to my dominujemy, bo przeważnie ta osoba, która jest starsza, zarządza niejako związkiem. Chociaż nie jest to żelazna reguła. Starszy partner daje poczucie stabilności, bezpieczeństwa, może być podniecające to, że bywa mentorem, dobrym życiowym doradcą, zapewnia stabilność psychiczną i finansową. I u kobiet, i u mężczyzn motywacje mogą być rozmaite. Nie ma tu jednej zasady, chociaż komentuje się często, że młoda kobieta szuka sponsora, a starsza kobieta szuka kochanka. - To są krzywdzące stereotypy. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o seks, to dowiedziono, że najbardziej zgrane układy to właśnie starszy mężczyzna i młoda kobieta oraz starsza kobieta i młodszy mężczyzna, bo ich libido jest zwykle na tym samym poziomie natężenia.
NB: Wrócę jeszcze do tych stereotypów. Czy kobiety zapraszające do swojego życia starszego partnera, nie szukają podświadomie relacji ojciec-córka?
KK: Czasem tak jest, ale z drugiej strony gros kobiet w ogóle szuka ojca w oczach mężczyzny nawet u rówieśnika. Często podobne cechy, jakie miał tata pociągają nas, uznajemy je za kwintesencje męskości. Bo przeważnie męskość dla kobiety jest tym, co charakteryzowało jej tatę. Czasem dlatego dziewczyna rozumie na przykład, że męskość to ból i cierpienie, bo kojarzy to z przemocą ze strony ojca w dzieciństwie. Jeśli dziewczyna traci tatę, to może go szukać u innych mężczyzn, starsi mężczyźni zaś dlatego mogą być bardziej pociągający, bo bardziej tatę przypominają. Ale może być też tak, że ten starszy mężczyzna jest po prostu fajnym facetem, z podobnym poczuciem humoru, ze szlachetnym charakterem i zakochujemy się w nim, nie patrząc, co on ma w tym PESEL-u napisane.
NB: Dojrzała partnerka i znacznie młodszy partner – dlaczego ten scenariusz pojawia się znacznie rzadziej? A może po prostu mniej się o tym mówi?
KK: Myślę, że nie jest to takie rzadkie, chociaż przeważnie relacje tego typu opierają się na seksie. Mało osób decyduje się na poważny związek w takim układzie, często z powodu lęku przed ostracyzmem społecznym.
NB: Presja otoczenia może znacząco wpłynąć na rozwijanie relacji. Co zrobić, gdy rodzina bądź znajomi nie akceptują starszego/młodszego partnera?
KK: Wtedy warto odpowiedzieć sobie na proste pytanie - co jest dla nas najważniejsze. Czy relacje rodzinne, czy miłość? Zwykle w pogodzeniu bliskich i partnera pomaga czas. Na początku jest zdziwienie, ale potem większość osób przechodzi do porządku dziennego z naszym wyborem. A jeśli nie przechodzi, to należy asertywnie, błyskawicznie ucinać te niewybredne komentarze.
NB: Z jakimi problemami najczęściej spotykają się pary, które są przedstawicielami dwóch różnych pokoleń?
KK: Właśnie z tym ostracyzmem społecznym, z nieżyczliwymi komentarzami otoczenia. To bywa tak raniące, że ludzie mogą nawet wycofywać się z relacji. Problemem bywa też to, że para po pewnym czasie może mieć poczucie, że nie ma między nimi porozumienia w kwestiach aktualnych, że przez swoje doświadczenia życiowe kompletnie inaczej pojmują rzeczywistość. To, co psuje to wywyższanie się, np. starszego partnera i jego postawa "ja wiem lepiej" albo wchodzenie młodszego partnera w role zbuntowanego nastolatka, który robi mamie na złość. Muszę jednak podkreślić, że u równolatków też może się pojawić taki problem. Generalnie dokładnie te same rzeczy, które psują związki rówieśników, psują też związki z różnicą wieku.
NB: Kiedy zatem różnica wieku może okazać się problemem nie do przejścia?
KK: Wtedy, kiedy bliscy nie akceptują, a my nie wyobrażamy sobie życia bez ich aprobaty. Wtedy też, kiedy starsza osoba zaczyna tracić sprawność i witalność, a my nie potrafimy tego w sobie pomieścić i jest to dla nas trudne, żeby się kimś opiekować. Różnica wieku będzie nie do przejścia też wtedy, kiedy po czasie wyodrębnia się u partnera spora niedojrzałość.
NB: Co powinno być fundamentem związku ze starszym/młodszym partnerem?
KK: Fundamentem powinno być nasze osobiste przekonanie, że nie patrzymy na metrykę, tylko na człowieka. Jeśli wiek jest naszym fetyszem i głównym wyznacznikiem, to znaczy, że relacja jest raczej seksualna i powierzchowna. Jeśli mamy poczucie, że wiek się nie liczy, bo ważne są dla nas inne cechy partnera, taka relacja rokuje dobrze.
Zobacz wideo: Czy opowiadać partnerowi o swoim ex? "Skupmy się na tym, co jest teraz"
Zobacz także:
Białe związki plagą naszych czasów. Jak odzyskać chęć do seksu?
Autor: Nastazja Bloch
Źródło zdjęcia głównego: Stone RF