Dziki bez nazywany jest również czarnym ze względu na kolor jego owoców. W Polsce występuje powszechnie, a jego krzewy osiągają nawet 10 metrów wysokości. Napary z kwiatów dzikiego bzu mają działanie przeciwzapalne, napotne i moczopędne.
Więcej:
- Tłuszcz powoduje otyłość i miażdżycę? Prawda czy mit?
- Jak szybko zasnąć i obudzić się wypoczętym?
- Jak zrobić kiszoną marchewkę?
Właściwości i zastosowanie dzikiego bzu
Właściwości lecznicze dzikiego bzu są znane już od pokoleń , nie tylko w Polsce. Roślina występuje w wielu krajach Europy, ale można ją spotkać również na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej, Nowej Zelandii czy Chinach. Mieszkańcy dawnych Niemiec nazywali dziki bez drzewem życia. Nic dziwnego. Krzew ten zawiera bowiem wiele cennych witamin, substancji odżywczych, soli mineralnych i innych związków, które wspierają odporność i pomagają w wyjściu z choroby. Należą do nich między innymi: witamina C, witamina A, flawonoidy, garbniki, olejki eteryczne, glikozydy cyjanogenne, śluz roślinny, a także związki potasu, żelaza, wapnia, glinu i sodu . Cenione są przede wszystkim napary z kwiatów dzikiego bzu , ale i owoce są wykorzystywane w medycynie naturalnej. Poza dzikim bzem czarnym znana jest jeszcze jego odmiana koralowa.
Zarówno kwiaty, jak i owoce mają działanie moczopędne, napotne, detoksykujące i przeczyszczające, a także przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, wykrztuśne i przeciwwirusowe. Ponadto pomagają w obniżaniu poziomu cholesterolu i stężenia trójglicerydów. Picie nalewki z owoców dzikiego bzu korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego dzięki zawartym w nich antocyjanom. Owoce krzewu mają również silne działanie przeciwutleniające.
Napar z kwiatów dzikiego bzu
Napar z kwiatów dzikiego bzu stosuje się najczęściej w leczeniu przeziębienia, ale sprawdzi się również w łagodzeniu stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, a nawet w przypadku chorób reumatycznych. Wykorzystuje się go również przy leczeniu biegunek, oczyszczaniu organizmu z toksyn, łagodzeniu nerwobólów i migren. Na tym jednak nie koniec zastosowań naparu z kwiatów dzikiego bzu. Przyda się także na półce w łazience, ponieważ można go stosować jako tonik do przemywania skóry. Pomoże osobom leczącym problemy dermatologiczne, takie jak wypryski czy zapalenie skóry. Przyniesie też ulgę w leczeniu ran po oparzeniach.
Napar z kwiatów dzikiego bzu jest również wykorzystywany jako płukanka w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. Przy zapaleniu spojówek można nim przemywać oczy. Z kolei herbatka z dzikim bzem i rumiankiem pomoże kobietom cierpiącym na dotkliwe bóle menstruacyjne. Również ekstrakt z owoców dzikiego bzu wykazuje niewielkie działanie uśmierzające ból.
Przetwory z dzikiego bzu
Preparaty lecznicze na bazie dzikiego bzu są powszechnie dostępne w aptekach i sklepach drogeryjnych, zwłaszcza w okresie zwiększonej podatności na przeziębienie i grypę. Przygotowanie przetworów z dzikiego bzu jest jednak na tyle proste, że z powodzeniem można to zrobić w domu. Wystarczy tylko mieć dostęp do dziko rosnących krzewów. Powstałe w ten sposób soki, nalewki i syropy będą służyły domownikom przez cały rok, pomagając im zachować odporność i szybciej wrócić do formy po infekcjach. Bardzo ważne jest jednak, żeby nie spożywać surowych owoców dzikiego bzu. Choć mogą być składnikiem dżemów, konfitur, kisieli czy wina, to bez wcześniejszej obróbki nie nadają się do jedzenia.
Syrop z dzikiego bzu można przygotować z kilograma owoców, pół kilograma cukru i 2 szklanek wody. Jeśli owoców jest mniej, należy odpowiednio zmniejszyć proporcje cukru i wody. Owoce należy opłukać, a następnie wrzucić do garnka, zalać wodą i zasypać cukrem. W ten sposób powstaje mikstura, którą gotuje się na wolnym ogniu przez 30 minut. Następnie wywar należy przecedzić przez gazę lub gęste sito. Otrzymany w ten sposób syrop można zapasteryzować i przechowywać w słoikach przez wiele miesięcy.
Do przygotowania naparu z kwiatów dzikiego bzu potrzeba z kolei około 50 gramów kwiatów, które należy zalać litrem wrzącej wody. Całość gotuje się około 5 minut. Powstanie wtedy leczniczy napar, który można pić przy dolegliwościach bólowych albo płukać nim jamę ustną i gardło lub przemywać skórę i oczy.
Autor: Adrian Adamczyk