C: Według badań jedna czwarta dorosłych ludzi masturbuje się, rozładowując tym samym napięcie seksualne. Nie jest ona szkodliwa, u kobiet ma wręcz bardzo pozytywne skutki: dzięki niej uczą się świadomości własnego ciała, a w efekcie potrafią naprowadzić partnera na swoje oczekiwania. Jednak kiedy onanizm staje się konieczny, a potrzeba samozaspokojenia seksualnego jest silniejsza od naszej woli, mamy do czynienia z uzależnieniem od masturbacji. Jak przestać myśleć o seksie – to pytanie staje się wówczas kluczowe w życiu uzależnionego.
Uzależnienie od masturbacji jest zaburzeniem, który dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Nie każda osoba, która się z nim zmaga, trafia do odpowiedniego specjalisty, ponieważ jest to dla niej zbyt wstydliwy i intymny problem. Wiedza o tym, jak leczyć uzależnienie od masturbacji , na szczęście jednak jest już coraz bardziej powszechna.
Uzależnienie od masturbacji – objawy
Masturbacja jest naturalną czynnością i nie stanowi żadnego zboczenia lub parafilii. Jedynym zagrożeniem, jakie niesie ze sobą onanizm, jest możliwość uzależnienia. Uzależnienie od masturbacji rozpoznaje się, kiedy staje się ona aktem przymusowym, mimowolnym i nawykowym. Potrzeba masturbacji jest kompulsywna i sam jej akt występuje kilka lub nawet kilkanaście razy dziennie, a myśli o masturbacji towarzyszą uzależnionemu przez cały czas. Alarmujące jest, kiedy masturbacja zaczyna być sposobem na odreagowanie stresu i napięcia, nagrodą lub karą, a także ucieczką od problemów i trosk. Z czasem masturbacja przynosi jedynie krótkotrwałe zaspokojenie i potrzeba powtórzenia jej pojawia się względnie szybko. W takiej sytuacji brak zaspokojenia popędu powoduje silne uczucie dyskomfortu i niepokoju.
Objawem uzależnienia od masturbacji jest także preferowanie onanizmu zamiast klasycznego stosunku seksualnego. Osoba, która jest uzależniona od masturbacji, woli zaspokoić się sama, a zrezygnowanie z seksu z partnerem nie powoduje rozczarowania ani napięcia.
Osoba uzależniona od masturbacji nie potrafi powstrzymać się przed onanizowaniem się i dopuszcza się tego nawet w pracy czy podczas wizyty u znajomych. Masturbacja zajmuje osobie uzależnionej znaczną część dnia – onanizowanie się występuje coraz częściej i trwa coraz dłużej, a kompulsywne myśli o masturbacji powodują, że osoba ta nie potrafi skoncentrować się na rodzinie, pracy, nauce, codziennych sprawach. Utrudnia to znacznie codzienne funkcjonowanie w społeczeństwie. Jest to na tyle poważne, że osoba uzależniona potrafi przez nałóg zrezygnować z życia towarzyskiego, a nawet z pracy.
Uzależnienie od masturbacji powoduje, że osoba nim dotknięta traci motywację do podejmowania normalnych czynności, a poziom jej radości i zadowolenia z życia znacznie się obniża. Może pojawić się uczucie przemęczenia, zrezygnowania, spadku energii, a nawet stany depresyjne.
Uzależnienie od masturbacji – skutki
Osoba, która jest uzależniona od masturbacji, podporządkowuje życie nałogowi: bezustannie myśli o masturbacji, szuka miejsc, w których mogłaby zaspokoić potrzeby, a swój plan dnia dostosowuje do możliwości dokonania onanizacji. Uzależnienie od masturbacji powoduje, że osoba ta staje się nadmiernie pobudzona, ma problemy z koncentracją, motywacją i osiągnięciem zadowolenia w inny sposób.
Uzależnienie od onanizowania się jest przyczyną problemów w związkach oraz ich rozpadu. Bliskość z partnerem przestaje mieć znaczenie i schodzi na dalszy plan, ponieważ osoba uzależniona wystarczające zaspokojenie seksualne znajduje w masturbacji. Osoby uzależnione, które nie są w związkach, mogą mieć problem ze zbudowaniem prawidłowej relacji damsko-męskiej. Zdarza się, że masturbacja przestaje wystarczać i osoba od niej uzależniona podejmuje ryzykowne zachowania seksualne: seks z przypadkowymi ludźmi lub korzystanie z usług prostytutek. Może to nieść za sobą poważne konsekwencje zdrowotne w postaci chorób wenerycznych. W parze z uzależnieniem od masturbacji często idzie uzależnienie od pornografii.
Uzależnienie od masturbacji – leczenie
Jak walczyć z uzależnieniem od masturbacji? Leczenie obejmuje konsultacje specjalistyczne i terapię z psychologiem lub seksuologiem oraz podjęcie samodzielnych prób walki z uzależnieniem od masturbacji. Psycholog pomoże ustalić przyczynę uzależnienia i nauczy metod radzenia sobie z kompulsywnymi zachowaniami i stresem. Lekarz może zalecić przyjmowanie leków na obniżenie libido.
Samodzielna walka z uzależnieniem od masturbacji wymaga silnej woli i motywacji. Obejmuje to rozmowę z bliską osobą o problemie, stawianie sobie celu zmniejszenia i ostatecznie zrezygnowania z masturbacji i oglądania stron pornograficznych, znalezienie czasochłonnego hobby jak np. uprawianie sportu, zmianę trybu życia i diety. Jeśli ktoś cierpi na uzależnienie od masturbacji, pomoc profesjonalistów może okazać się kluczowa.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN