Żałoba po teściu zależy w dużej mierze od formy i częstotliwości kontaktów z ojcem męża lub żony. Niektóre osoby w ogóle nie kontaktują się z teściami i traktują ich jak obcych ludzi, jednak zdarza się, że teść postrzegany jest jak drugi ojciec.
Żałoba po teściu jako utrata bliskiej osoby
Żałoba w każdej rodzinie przeżywana jest inaczej, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i grupowym. W każdej rodzinie przekazywane są pewne wzorce i normy, związane z zachowaniami po śmierci bliskiej osoby. Zdecydowanie najtrudniej jest przetrwać śmierć, która jest niezgodna z naturalnym cyklem życia rodziny. Głównie dotyczy to osób młodych i dzieci, ale także tych, którzy odeszli w wyniku wypadków, chorób terminalnych czy zabójstw. W przypadku śmierci teścia wiele zależy od jego wieku i sposobu odejścia. Niektórzy ze śmiercią teścia wiążą nadzieje na spadek, dom lub mieszkanie. Są to jednak sytuacje skrajne, w których żałoba jest zwykle procesem fałszywym i „na pokaz”. Najczęściej cały proces żałoby wywołuje szereg objawów somatycznych, emocjonalnych i duchowych. Czynnikami, które wpływają w dużej mierze na odczucia jednostkowe po śmierci bliskiej osoby, są: wiek zmarłego oraz wiek żałobnika, sytuacja rodzinna i materialna, a także płeć i dostępność form wsparcia. Żałoba po teściu w sensie formalnym trwa około sześciu miesięcy, jednak w praktyce wszystko zależy od emocji i poczucia straty. Zdaniem wielu psychologów żałoba trwa minimum rok, a zdarza się, że niektórzy nie są w stanie sobie poradzić ze stratą bliskiej osoby przez całe swoje życie. Żałoba to zarówno stan wewnętrzny, czyli emocjonalny, jak i zewnętrzny, związany ze strojem i zachowaniami. Żałoba rozgrywa się więc zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym. W trakcie żałoby po teściu należy przede wszystkim postępować zgodnie ze swoimi uczuciami i przekonaniami.
Sposoby przeżywania żałoby w rodzinie
Psychologowie wyróżniają następujące fazy przeżywania żałoby w rodzinie:
· zaprzeczenie, szok, niedowierzanie,
· pragnienie odzyskania utraconej osoby,
· dezorganizacja, rozpacz i złość,
· ogromny smutek i żal, możliwość popadnięcia w depresję,
· reorganizacja i zrozumienie nowych możliwości życia.
W niektórych rodzinach charakterystyczne jest zaprzestanie rozmów o zmarłym, wyrzucenie jego rzeczy i odsunięcie się od wspomnień o danej osobie. Czasem zdarza się jednak, że wszyscy chcą aktywnie pozostać w kontakcie ze zmarłym – odwiedzać jego grób, pozostawić pamiątki po nim. Najważniejsze jest, aby cała rodzina mogła wspólnie wypłakać się po śmierci bliskiej osoby, wyrazić złość czy smutek. Niestety zdarzają się sytuacje tak zwanej żałoby patologicznej lub nieprzepracowanej. W takim wypadku rozwija się zbyt silne poczucie bólu lub ucieczka i zaprzeczanie utraty. Tego typu sytuacja może pojawić się, jeśli strata była nagła lub też osobę zmarłą i osobę w żałobie podzielił konflikt. Po śmierci bliskiej osoby może to doprowadzić do poczucia winy, które staje się dysfunkcyjne i źle oddziałuje na całą rodzinę. W takich wypadkach konieczna jest terapia.
Oddziaływania terapeutyczne
Możliwe jest oddziaływanie indywidualne lub grupowe, czyli terapia rodzinna. Psychoterapeuta powinien stwierdzić, jaki jest etap żałoby w rodzinie jako systemie oraz u każdej osoby indywidualnie. Żałoba jest procesem przeżywanym w różny sposób przez poszczególnych członków rodziny i nie może być generalizowana. Wyzwaniem dla psychoterapeuty jest zawsze śmierć nagła, związana z wypadkiem, samobójstwem czy też alkoholizmem. Tego typu przypadki sprawiają, że cała rodzina może się obwiniać. Żałoba po teściu jest szczególnym przypadkiem, ponieważ może się zdarzyć, że synowa lub zięć nie odczuwają prawdziwego smutku i żalu, natomiast muszą wspierać swojego partnera lub partnerkę. W takim wypadku dobrym rozwiązaniem jest terapia dla pary. Może bowiem nastąpić zaburzenie ich wspólnych relacji oraz zmiana całego systemu rodzinnego. W pracy terapeutycznej zawsze pojawić się może następujący dylemat: czy żałoba dotyczy rodziny jako całości, jako systemu czy też pojedynczych osób. Mimo że każdy inaczej przeżywa utratę, terapeuta powinien skoncentrować się także na całej rodzinie. W trakcie terapii bardzo ważne jest zrozumienie mechanizmów obronnych osób w żałobie, a także ich uczuć i emocji.
Zobacz film: Tragiczna śmierć Polaka w Harlow.
Zobacz film: Tragiczna śmierć Polaka w Harlow. Źródło: Dzień Dobry TVN
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN