Seksoholizm to nie wyrok – to uzależnienie, które można leczyć.

Orgazm
Orgazm
Źródło: miljko/GettyImages
Uzależnienie od seksu, inaczej określane jako seksoholizm, jest poważnym nałogiem, którego nie można bagatelizować, ponieważ niesie za sobą konsekwencje w różnych sferach życia. Seksoholizm to nadmierna potrzeba podejmowania stosunków seksualnych i utrata kontroli nad własnym popędem seksualnym. Leczenie uzależnienia od seksu jest długotrwałe i wymaga wytrwałości, ale przynosi pożądane skutki.

C: Uzależnienie od seksu jest takim samym nałogiem jak alkoholizm, narkomania czy uzależnienie od hazardu. Osoba uzależniona kompulsywnie dąży do zaspokojenia swoich potrzeb i odczucia przyjemności, zanim pojawi się dyskomfort związany z brakiem tego, co jest przedmiotem nałogu. W przypadku seksoholizmu uzależnienie dotyczy seksu i powoduje obsesyjne myśli, fantazje i zachowanie seksualne.

Uzależnienie od seksu zostało uznane za chorobę i wprowadzone do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10. Seksoholikami są zarówno kobiety (nimfomania), jak i mężczyźni (satyryzm). Uzależnienie częściej obserwuje się u mężczyzn. Orientacja seksualna nie ma wpływu na występowanie seksoholizmu .

Co to jest seksoholizm?

Uzależnienie od seksu jest patologicznym nadmiernym zainteresowaniem tematyką seksu i podejmowaniem wzmożonej aktywności seksualnej. Potrzeba zaspokojenia seksualnego dominuje nad innymi potrzebami człowieka i znacząco wpływa na życie, relacje, pracę i codzienne funkcjonowanie osoby uzależnionej. Seksoholizm poza potrzebą samego stosunku seksualnego obejmuje także inne zachowania seksualne: nadmierną masturbację, cyberseks, częste oglądanie pornografii, potrzebę zdradzania partnera.

Seksoholizm – objawy

Seksoholicy odbywają wspomniane zachowania seksualne znacznie częściej niż przeciętnie, a w miarę upływu czasu i postępu uzależnienia tracą kontrolę nad swoim popędem. Decydują się na podejmowanie ryzykownych zachowań seksualnych: z kilkoma partnerami na raz lub z przypadkowymi osobami, nawet mimo faktu posiadania stałego partnera. Osoba uzależniona od seksu stale szuka i korzysta z każdej okazji do flirtu, uwodzenia kogoś, osiągnięcia podniecenia i odbycia stosunku seksualnego. Coraz więcej czasu i myśli poświęca zachowaniom seksualnym, rezygnuje z obowiązków, pracy, rodziny i życia towarzyskiego, aby w zamian mieć więcej czasu na oddawanie się nałogowi.

Objawy uzależnienia od seksu :

· wypowiadanie treści nawiązujących do seksu, seksualności,

· domaganie się od partnera większej ilości seksu,

· nadmierne oglądanie pornografii,

· wzmożona masturbacja,

· liczne zdrady,

· przygodne kontakty seksualne,

· korzystanie z usług prostytutek,

· wymaganie od partnera realizowania fantazji seksualnych,

· zaniedbywanie obowiązków, rodziny i znajomych na rzecz seksu.

Zaspokojenie potrzeby seksu działa na ośrodek nagrody w mózgu i powoduje wzrost poziomu zadowolenia i euforię. U osoby uzależnionej niezaspokojenie nałogu powoduje dyskomfort, pobudzenie, nerwowość, rozdrażnienie i depresję.

Kryteria diagnostyczne uzależnienia od seksu to:

· brak kontroli i przymusowe dążenie do zaspokojenia potrzeby seksualnej,

· niezaprzestanie zachowania mimo wystąpienia poważnych konsekwencji,

· obsesja na punkcie przedmiotu nałogu,

· niemożność dobrowolnego zaprzestania nadmiernych zachowań seksualnych.

Uzależnienie od seksu – przyczyny

Przyczyny uzależnienia od seksu są złożone i ma na nie wpływ wiele czynników – biologicznych i środowiskowych. Uważa się, że uzależnienie rozwija się już we wczesnym dzieciństwie. Podaje się tutaj głównie wychowywanie się w rodzinie z dysfunkcjami, w której rodzice byli uzależnieni od alkoholu lub środków odurzających, a dzieci były świadkami lub ofiarami aktów przemocy lub stosunków seksualnych swoich rodziców. Wpływ na rozwinięcie się uzależnienia od seksu może mieć także bycie ofiarą molestowania i przemocy seksualnej w dzieciństwie.

Uzależnienie od seksu może współistnieć z występowaniem uzależnienia od hazardu, narkotyków lub alkoholu, a także być jednym z objawów towarzyszących zaburzeniom psychicznym, stanom lękowym i depresji. Na wzmożony popęd mają wpływ wahania poziomu hormonów płciowych, uszkodzenia mózgu i ośrodkowego układu nerwowego.

Seksoholizm – czy można leczyć?

Najskuteczniejszą metodą leczenia seksoholizmu jest konsultacja z psychiatrą i psychologiem oraz rozpoczęcie psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Specjalista pomoże poznać przyczynę wystąpienia uzależnienia i dopasuje do niej przebieg leczenia. Podczas terapii osoba uzależniona uczona jest zależności pomiędzy zachowaniem a myślami. Terapia uzależnienia od seksu i jej program obejmują naukę nawiązywania prawidłowych relacji, budowania związku partnerskiego oraz naukę metod radzenia sobie ze stresem i niskim poczuciem własnej wartości. Często oparta jest na programie 12 kroków, stosowanym u osób uzależnionych od alkoholu. W terapii powinien wziąć także udział partner osoby uzależnionej. Leczenie seksoholizmu nie ma na celu zachowania całkowitej abstynencji seksualnej.

Zobacz film: Seksoholizm. Źródło: Dzień Dobry TVN.

Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

podziel się:

Pozostałe wiadomości

Jak nosić pierścionki? Podpowiadamy! 
Materiał promocyjny

Jak nosić pierścionki? Podpowiadamy!