Pierwsze objawy trądziku różowatego pojawiają się u dorosłych osób po zakończeniu procesu dojrzewania, a ich nasilenie przypada na okres między 35. a 45. rokiem życia. Problem dotyczy 10 procent populacji, głównie kobiet. U mężczyzn trądzik różowaty występuje rzadko, ale ma cięższy przebieg. Choroba negatywnie wpływa na jakość życia społecznego i przyczynia się do zaniżenia poczucia własnej wartości.
Co to jest trądzik różowaty?
Trądzik różowaty jest zapalną chorobą skóry, tak zwaną dermatozą. Jej charakterystycznym objawem jest pojawienie się czerwonych plam w środkowej części twarzy, którym mogą towarzyszyć wykwity, krostki i grudki. Związane są z zaburzeniami naczyniowymi i łojotokiem. Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym, które przebiega z naprzemiennymi okresami zaostrzenia i złagodzenia objawów. Pierwsze objawy mogą pojawić się już w wieku młodzieńczym, zwłaszcza u osób, u których zdiagnozowano łojotokowe zapalenie skóry, jednak sama choroba dotyka osób między 30. a 60. rokiem życia.
Przyczyny trądziku różowatego
Przyczyny zachorowania na trądzik różowaty nie zostały do końca poznane. Wpływ na jego rozwój ma wiele zależnych od siebie czynników: genetycznych, immunologicznych, hormonalnych oraz środowiskowych (nieodpowiednia dieta, stres, nieprawidłowa pielęgnacja cery, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i niektóre leki). Na trądzik różowaty szczególnie narażone są osoby, które przeszły ostrą postać trądziku młodzieńczego, zmagają się z alergią, zakażeniem bakterią Helicobacter pylori, nadciśnieniem tętniczym oraz cerą naczynkową.
Trądzik różowaty - objawy
Pierwszym objawem trądziku różowatego jest zaczerwienienie skóry twarzy w jej centralnej części - na czole, policzkach, nosie i brodzie. Towarzyszy mu uczucie swędzenia i napięcia skóry. Dolegliwości są wywołane czynnikiem drażniącym i szybko znikają, nie pozostawiając po sobie śladu. Jednak pojawianie się rumienia zdarza się coraz częściej i trwa coraz dłużej. Następnym etapem choroby są krostki, wykwity i grudki, także w środkowej części twarzy, a zaczerwienienie twarzy utrzymuje się przez długi czas. Objawom może towarzyszyć: obrzęk twarzy, zapalenie spojówek i tak zwane pajączki, czyli widoczne na cerze naczynka krwionośne. Chory ma wrażenie, że skóra go piecze i pali oraz jest bardzo wrażliwa.
W miarę upływu czasu skóra osoby chorej na trądzik różowaty staje się sucha, chropowata, nierówna, pojawiają się na niej guzy, które prowadzą do deformacji, najczęściej w okolicy nosa i na czole. Wpływa to znacznie na poczucie własnej wartości, i w wielu przypadkach powoduje ograniczenie kontaktów społecznych.
Czynnikami drażniącymi, które przyczyniają się do pojawienia lub zaostrzenia objawów trądziku różowatego są: chlorowana woda, światło słoneczne, korzystanie z sauny, stres, alkohol, spożywanie nieodpowiednich pokarmów (ostrych potraw, czekolady, mocnej kawy i herbaty).
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego obejmuje stosowanie środków farmakologicznych, odpowiednią pielęgnację cery oraz zmianę niektórych nawyków. Jest to długotrwały i złożony proces, który wymaga od chorego cierpliwości i zachowania konsekwencji swoich działań. Wybór leków i środków pielęgnacyjnych zależy od przyczyny, stopnia nasilenia objawów i stadium zaawansowania choroby.
Leki, które stosuje się w leczeniu trądziku różowatego, to antybiotyki (klindamycyna, erytromycyna, metronidazol). Mają one postać maści, żelów i kremów. Zaleca się także doustne stosowanie leków w zależności od stopnia nasilenia choroby. Skuteczne są również środki do stosowania bezpośrednio na skórę twarzy, które w swoim składzie zawierają: sulfacetamid, siarkę i kwas azelainowy. Jeżeli antybiotyki i kremy na trądzik różowaty nie przynoszą oczekiwanych efektów, pacjentom zaleca się stosowanie izotretynoiny, pochodnej witaminy A, która jest silnym i wysoce skutecznym lekiem hamującym aktywność gruczołów łojowych, jednak posiada wiele skutków ubocznych.
Domowe sposoby na trądzik różowaty
Domowe leczenie trądziku różowatego należy rozpocząć od unikania czynników zaostrzających objawy, zmiany swoich nawyków żywieniowych, pielęgnacyjnych oraz dotyczących używek. Alkohol, papierosy, częste korzystanie z basenu i sauny nie sprzyja poprawie cery mimo stosowania leczenia farmakologicznego. Dieta w trądziku różowatym powinna być pozbawiona ostrych przypraw, czekolady, mocnej kawy. Należy obserwować reakcje swojego organizmu na zjedzone produkty i w razie potrzeby je eliminować.
W leczeniu istotna jest systematyczna pielęgnacja cery. Kosmetyki na trądzik różowaty powinny być naturalne i zawierać w składzie alantoinę, pantenol, wyciąg z nagietka lub kasztanowca, witaminę E, witaminę C. Skóra twarzy powinna być odpowiednio nawilżana i natłuszczana, aby chronić ją przed czynnikami zewnętrznymi.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN