Stoicyzm – jak osiągnąć szczęście? Na czym polega filozofia stoicka?

Dziewczyna tańczy, na głowie słuchawki
Martin-dm/Getty Images
Źródło: E+
Nie od dziś wiadomo, że szczęście to równowaga duchowa i poczucie spokoju. Taki pogląd wywodzi się ze starożytnego nurtu filozoficznego, jakim jest stoicyzm. Dzisiaj postawa stoicka ponownie zyskuje coraz więcej zwolenników. Dowiedz się, jakie poglądy stoików pozwalały zachować im pogodę ducha.

Szczęście to emocja oznaczająca chwilowe, bezgraniczne poczucie przyjemności i radości lub trwałe zadowolenie z życia. Od zawsze stanowiło punkt filozoficznych i psychologicznych rozważań, a każda szkoła miała na ten temat własne stanowisko. Filozofia stoicka, czasami niesłusznie kojarzona jest z biernością i wycofaniem, zakładała, że zadowolenie i poczucie spełnienia można uzyskać dzięki spokojowi i sile charakteru. Stoicyzm przeżywa dzisiaj swoisty renesans.

Co to jest stoicyzm? Definicja

Filozofia stoicka to jeden z kierunków w starożytnej Grecji, zakładający, że głównymi czynnikami szczęścia są: kierowanie się rozumem, cnota, dyscyplina moralna, równowaga duchowa i odcięcie emocji od zdarzeń zewnętrznych. Stoicyzm to także postawa życiowa, której istotą jest zachowanie wewnętrznego spokoju i opanowania w każdej sytuacji, zarówno trudnej jak i pozytywnej. Według stoików człowiekiem powinien rządzić zdrowy rozsądek, a nie namiętności.

Szkoła stoicka została założona przez Zenona z Kition w Atenach w III wieku p.n.e. i trwała przez całą starożytność. Ostateczną formę nadał jej Chryzyp z Soloi, którego dziś uważa się za czołowego przedstawiciela stoicyzmu. Nazwa pochodzi od słów “stoa kolorowa” – miejsca spotkań, gdzie publicznie nauczał Zenon z Kition.

Najważniejsi przedstawiciele stoicyzmu to: Zenon z Kition, Chryzyp z Soloi, Zenon z Tarsu, Diogenes, Seneka Młodszy i Marek Aureliusz.

Stoicyzm – poglądy

Etyka stoicka ma swoje korzenie w teorii bytu: światem rządzi wszechmocna siła, która nieubłaganie dąży do spełnienia swojego celu. Można uczestniczyć w tym dążeniu albo się mu sprzeciwiać. Druga postawa jest bezcelowa i niesie za sobą negatywne konsekwencje, ponieważ nie można zmienić biegu wydarzeń. Człowiek powinien być mędrcem, który żyje w zgodzie z naturą i kieruje się rozumem. Należy nieustannie pogłębiać swoją wiedzę – dzięki temu zrozumienie świata będzie łatwiejsze.

Zenon z Kition i jego uczniowie uważali, że szczęście może dać człowiekowi tylko cnota, która uczy go życia zgodnie z rozumem i naturą oraz uniezależnia go od wszystkiego, co dzieje się na zewnątrz. Stoicka cnota to pełne zrozumienie praw natury na poziomie intelektualnym i emocjonalnym. Jest także równoważna szczęściu i dobru.

Oto najważniejsze poglądy stoików :

1. Cnota nie jest podzielna, dlatego człowiek albo ma ją całą, albo nie posiada jej w ogóle;

2. Kto raz posiadł cnotę, nie może jej już stracić;

3. Człowiek prawdziwie cnotliwy staje się automatycznie dobry;

4. Bycie cnotliwym to osiągnięcie pełnej obojętności wobec świata;

5. Nie ma dobrych i złych wydarzeń – wszystko poza cnotą jest obojętne;

6. Szczęście nie zależy od czynników zewnętrznych;

7. Obojętność nie oznacza niewypełniania swoich obowiązków;

8. Szczęście można osiągnąć siłą charakteru – nie ulegać popędom i uniezależnić się od zmiennych okoliczności.

Z tych poglądów wywodzi się związek frazeologiczny „ stoicki spokój ”, który oznacza niczym nie zachwiany spokój i równowagę duchową. Według filozofii stoickiej człowiek powinien pozostać niewzruszony nawet w obliczu przykrych czy dramatycznych wydarzeń w życiu i nie mogą one odbierać mu poczucia szczęścia. Pogoda ducha nie musi być także uzależniona od pozytywnych wydarzeń. Ludzie nie powinni się cieszyć ani smucić z powodu zewnętrznych wydarzeń. Prawdziwe szczęście to rozum i zgoda z naturą.

Czym jest szczęście według stoików?

Według zwolenników stoicyzmu szeroko rozumiane szczęście to osiągnięcie spokoju poprzez zachowanie równowagi pomiędzy swoim wnętrzem a naturą. To także niesprzeciwianie się biegowi wydarzeń. Pogoda ducha, radość i zadowolenie z życia nie mogą być uzależnione od czynników zewnętrznych i tego, co się przytrafia. Człowiek szczęśliwy to taki, który kieruje się rozumem i żyje zgodnie z prawami natury.

Stoik – kto to jest?

Stoik to osoba, która w swoich czynach i działaniach kieruje się rozumem oraz żyje w zgodzie z naturą. Ludzie, którzy żyją zgodnie z filozofią stoicką, wykazują pewien stopień obojętności i dystansu wobec biegu wydarzeń, znoszą wszystkie przeciwieństwa losu cierpliwie, bez żalu i sprzeciwu. Wyzbywają się wszelkich namiętności, popędów, ekstazy i chciwości.

Zobacz film: Hygge, czyli duński sposób na szczęście

Zobacz film: Hygge, czyli duński sposób na szczęście. Źródło: Dzień Dobry TVN

Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

podziel się:

Pozostałe wiadomości