Większość mężczyzn wcześniej czy później zaczyna odczuwać instynkt „tacierzyński”. Oligospermia nie jest przeszkodą w zrealizowaniu marzeń o ojcostwie.
Czym jest oligospermia?
Oligospermia jest schorzeniem polegającym na osłabieniu się jakości nasienia poprzez zmniejszenie się ilości plemników w ejakulacie. Według najnowszych ustaleń WHO występuje wtedy, gdy ilość plemników w 1 ml spermy wynosi mniej niż 15 milionów. Normy te ulegają jednak zmianom w czasie – wcześniej minimalna ilość plemników wynosiła 20 milionów. Oligoseprmia jest uznawana z jedną z najczęstszych przyczyn niepłodności wśród mężczyzn , nie przekreśla ona jednak całkowicie szans na zostanie ojcem.
Jakie są przyczyny oligospermii?
Oligospermia może mieć charakter stały lub przejściowy . Przyczyny takiego stanu rzeczy nie są do końca znane. Lekarze, mimo przeprowadzania wielu badań, nie potrafią jednoznacznie stwierdzić, co odpowiada za tę chorobę. Aktualna wiedza medyczna pozwala stwierdzić, że schorzenie to wynikać może m.in. z:
· braku nasieniowodów,
· żylaków powrózka nasiennego,
· niedrożnych przewodów wyprowadzających nasienie,
· torbieli na nasieniowodach,
· wnętrostwa,
· zmianach po stanach zapalnych okolic intymnych,
· chorób genetycznych, np. zespołu Klinefeltera, który powoduje nieprawidłowy rozwój płciowy chłopców w okresie dojrzewania,
· zaburzeń hormonalnych,
· świnkowego zapalenia jąder,
· przegrzewania jąder,
· palenia papierosów,
· przyjmowania niektórych leków,
· stresującego trybu życia.
Jak widać p rzyczyn oligospermii może być wiele. Mimo to występować może także oligospermia idiopatyczna , która nie jest spowodowana żadnymi z wyżej wymienionych czynników.
Oligospermia – diagnostyka schorzenia
Oligospermia diagnozowana jest poprzez badania laboratoryjne (nazywane seminogramem), które polegają na obserwacji 50 µl nasienia wymieszanego wodą destylowaną. Materiał do badania oddawany jest do jałowego pojemnika, przed tym wymagana jest krótka (3-5 dni) abstynencja seksualna. Oprócz badania ilościowego plemników określa się także ich ruchliwość, budowę, żywotność oraz objętość i kwasowość ejakulatu, a także obecność białych krwinek. Pacjent laboratorium wypełnia także ankietę dotyczącą jego trybu życia, przyjmowanych leków i przebytych chorób. Czasem, by została zdiagnozowana oligospermia, konieczna jest wizyta u urologa lub endokrynologa, który zleci wykonanie takich badań jak: poziom testosteronu i prolaktyny, FSH i LH.
Wyróżnia się 5 stopni oligospermii: łagodny, umiarkowany, ciężki, a także kryptozoospermię (krytycznie mało plemników ) i azoospermię (całkowity brak plemników ).
Schorzenie to nie daje żadnych objawów, a jedynie sprawia, że para ma trudności z zajściem w ciążę, gdy u kobiety nie zdiagnozowano nieprawidłowości utrudniających zapłodnienie.
Oligospermia – leczenie
By móc podjąć się leczenia oligospermii, konieczne jest zdiagnozowanie przyczyny. Schorzenie to można leczyć chirurgicznie lub farmakologicznie. Pierwsza możliwość wykorzystywana jest tylko w przypadku, gdy oligospermia wynika z żylaków powrózka nasiennego lub wnętrostwa. Inne przyczyny eliminowane są za pomocą terapii hormonalnej lub przyjmowaniu witamin czy mikroelementów. W leczeniu ważne są także zdrowa dieta, unikanie używek, aktywność fizyczna i zmiana trybu życia .
Oligospermia a ciąża
Mało plemników w ejakulacie może skutecznie utrudnić zapłodnienie, jednak nie uniemożliwia go. Bezproblemowe naturalne zapłodnienie możliwe jest w przypadku łagodnej odmiany oligospermii. Warto wiedzieć, że w przypadku każdego stopnia schorzenia (oprócz azoospermii) możliwe jest wykonanie zabiegu inseminacji domacicznej. Polega on na wprowadzeniu w czasie owulacji nasienia bezpośrednio do dróg rodnych kobiety za pomocą specjalnego cewnika. Jak widać, współczesna medycyna umożliwia cieszenie się z własnego potomstwa parom borykającym się z problemem oligospermii.
Czy można „naprawić” słabe nasienie?
Mało plemników, a co za tym idzie słabe nasienie , czy oligospermia mogą niezwykle utrudnić proces zapłodnienia. Warto jednak mieć na uwadze fakt, że gamety można wzmocnić, a także zwiększyć ich ilość poprzez prowadzenie zdrowego, aktywnego trybu życia. Ważnym aspektem jest także prawidłowa bogata w składniki odżywcze dieta. Mężczyzna mający słabe nasienie powinien przyjmować witaminę C i E, a także cynk, selen i kwas foliowy, które mają pozytywny wpływ na ich ilość i kondycję. Istotne jest unikanie przegrzewania jąder (do czego przyczynia się noszenie obcisłej bielizny ze sztucznych materiałów oraz korzystanie z sauny), co wpływa niezwykle niekorzystnie na żywotność plemników.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Digital Vision