- Co to jest sanatorium? Kto może z niego korzystać?
- Najpopularniejsze zabiegi w sanatoriach
- Jak dostać się do sanatorium? Jakie warunki trzeba spełnić? Jak długo się czeka na wyjazd do sanatorium?
- Przeciwwskazania pobytu w sanatorium
- Koszty wyjazdu do sanatorium
Co to jest sanatorium? Kto może z niego korzystać?
Sanatorium to zakład lecznictwa uzdrowiskowego, w którym najważniejsza jest troska o zdrowie i walka kuracjuszy oraz lekarzy, rehabilitantów i opiekunów z różnego typu schorzeniami. Wbrew pozorom, przyjeżdżają do nich nie tylko osoby starsze, ale też młode, a nawet dzieci. Najczęściej z sanatorium korzystają pacjenci po ciężkich chorobach, będący w trakcie leczenia schorzenia przewlekłego i rehabilitacji.
Do sanatorium kierowanie są też osoby, które są przemęczone psychicznie i/lub borykają się z różnego typu problemami i zaburzeniami natury psychicznej, typu depresja, nerwice, stany lękowe itd. W sanatorium ludzie są poddawani rehabilitacji, terapiom i wzmacniane są efekty leczenia przeprowadzonego m.in. w szpitalach.
Ważna w sanatorium jest również lokalizacja i środowisko naturalne, które jest wokół. Leczenie w sanatoriach wspomaga wykorzystanie prozdrowotnych właściwości lokalnego klimatu oraz kuracje oparte na zastosowaniu miejscowych wód mineralnych (inhalacje, kąpiele).
Najpopularniejsze zabiegi w sanatoriach
Najpopularniejsze zabiegi w sanatoriach to:
- kąpiel borowinowa,
- kąpiel solankowa,
- okład borowinowy,
- inhalacje solankowe,
- sauna,
- masaże lecznicze,
- hydroterapia,
- klimatoterapia.
Istnieją także zabiegi, które są neutralne i odpowiednie dla większości kuracjuszy. Są to: zabiegi hydroterapeutyczne, m.in. masaż, bicze wodne czy kąpiele perełkowe. Dla wszystkich są również ćwiczenia w basenie czy gimnastyka.
Jak dostać się do sanatorium? Jakie warunki trzeba spełnić? Jak długo się czeka na wyjazd do sanatorium?
Wyjazd do sanatorium można zorganizować samodzielnie lub dzięki skierowaniu wystawionemu przez lekarza. Lekarz ten musi posiadać umowę z NFZ na świadczenie swoich usług w danym roku. W trakcie wystawiania skierowania musi on wziąć pod uwagę aktualny stan zdrowia pacjenta, a także przeanalizować historię jego choroby. Aby móc wydać skierowanie do sanatorium, konieczne są badania (które również mogą być refundowane):
- dla dorosłych: OB, morfologia krwi, badania moczu, RTG klatki piersiowej, EKG serca,
- dla dzieci: OB, morfologia, badania moczu, badanie kału na obecność jaj pasożytów.
Konieczne jest także uzyskanie zaświadczenia potwierdzającego rozpoznanie zasadnicze, które jest podstawą wystawienia skierowania przez lekarza. Kolejnym etapem jest akceptacja skierowania przez NFZ. Pracujący w strukturach funduszu lekarz analizuje skierowanie. Czas na decyzję to maksymalnie 30 dni, licząc od dnia wpływu skierowania.
O decyzji pacjent informowany jest poprzez list. Jeżeli decyzja jest pozytywna, otrzymuje skierowanie, które jest ważne jest 18 miesięcy. Następnie pacjent, nie później niż 14 dni przed datą planowanego rozpoczęcia turnusu, jest informowany o miejscu i rodzaju leczenia. W sytuacji zatrudnienia należy wziąć urlop w miejscu pracy na czas pobytu w sanatorium. Taki wyjazd z reguły odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego lub bezpłatnego.
W przypadku odrzucenia skierowania z powodu braku miejsca w sanatorium, pacjent automatycznie trafia na listę oczekujących. Informacja o tym również wysyłana jest listem. Przyczyną odrzucenia skierowania może być też negatywna ocena lekarza. Może np. stwierdzić bezcelowość wyjazdu. Pacjent otrzyma informację o tej decyzji, ale nie może się od niej odwołać.
Przeciwwskazania pobytu w sanatorium
Do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego kierowane są głównie osoby z chorobami przewlekłymi, nawracającymi na skutek wykonywanej pracy oraz wymagające rehabilitacji po różnego typu chorobach, wypadkach i zabiegach. Są jednak sytuacje, w których pobyt w takich miejscach nie jest wskazany:
- ryzyko nagłego pogorszenia stanu zdrowia,
- brak stabilizacji pracy ważnych organów,
- ostre stany zapalne, reumatyczne lub immunologiczne,
- niewyrównana cukrzyca,
- brak stabilności funkcjonowania gruczołów dokrewnych,
- nieustabilizowaną astma oskrzelowa,
- padaczka,
- silne, niebezpieczne dla otoczenia zaburzenia psychiczne,
- niedołężność, niezdolność do samoobsługi.
Jeśli wyjazd do sanatorium jest organizowany bez skierowania, czyli „na własną rękę”, wówczas kuracjusz jest zobowiązany pokryć pełne koszty pobytu. W sytuacji, gdy posiada skierowanie, może ubiegać się o dofinansowanie Narodowego Funduszu Zdrowia. Wysokość opłat jest zależna od konkretnego sanatorium. Poza tym część kosztów należy pokryć bez względu na dofinansowanie. Mowa przede wszystkim o podróży. Poza tym w wielu miejscach bezpłatne są wszelkie zabiegi i zajęcia, ale nie wyżywienie i noclegi. Za pobyt w sanatorium nie muszą płacić dzieci i młodzież do 18. roku życia lub do 26., jeśli się uczą .
Zobacz także:
- Duszniki-Zdrój: atrakcje i sanatoria
- Jak poprawiać urodę po 50-tce? Dowiedz się, jakie zabiegi odwrócą upływ czasu i zapewnią ci młody wygląd
- Uzdrowisko Ciechocinek – mapa atrakcji
Zobacz wideo: Sanatoria pod kontrolą NIK. Czy kuracjusze są zadowoleni?
Autor: Diana Ryściuk