Zespół odstawienny - na czym polega i jak go leczyć?

alkoholizm, alkohol, picie
Photographer, Basak Gurbuz Derman/Getty Images
Alkoholowy zespół abstynencyjny najczęściej pojawia się w sytuacji, gdy człowiek przez długi czas przyjmował duże ilości alkoholu i nagle przestał lub znacząco ograniczył dzienne spożycie. W niektórych przypadkach objawy są niegroźne, lecz powodują duży dyskomfort. W skrajnych sytuacjach zespół odstawienny może stanowić bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia.

W przypadku nadużywania alkoholu, szczególnie wysokoprocentowego, zespół odstawienny może pojawić się w ciągu kilku do kilkudziesięciu godzin od wypicia ostatniej porcji. Wszystko zależy od długości okresu spożywania alkoholu, wagi, płci oraz ogólnego stanu zdrowia. Osoby, które często piją różnego rodzaju trunki, wykształcają w sobie zwiększoną tolerancję na alkohol, w wyniku czego, aby osiągnąć taki sam efekt upojenia, spożywają coraz większe dawki.

Zobacz także: Zioła na wątrobę i trzustkę, które warto stosować

Zespół odstawienny – objawy

Alkohol jest substancją psychoaktywną. Jego nadużywanie wpływa destrukcyjnie nie tylko na wątrobę, ale również na mózg, nerki, trzustkę oraz układ nerwowy. Ze względu na charakter objawów wyróżnia się dwa rodzaje zespołu odstawiennego.

· Łagodniejsza forma nazywana jest zespołem abstynencyjnym niepowikłanym . Ten rodzaj występuje w przypadku niezbyt długich okresów spożywania nadmiernej ilości alkoholu. Najczęściej występującymi dolegliwościami jest drżenie rąk, powiek lub języka o różnym nasileniu. Kolejnym typowym symptomem jest ogólne rozdrażnienie, nerwowość i nadpobudliwość. Często występują zaburzenia snu lub bezsenność. U osób z zespołem abstynencyjnym niepowikłanym obserwuje się zwiększone ciśnienie tętnicze, tachykardię oraz wzmożoną potliwość na całym ciele. Mogą pojawić się nudności, wymioty oraz bóle głowy o zmiennej intensywności. Powyższe objawy, choć są bardzo niekomfortowe, zazwyczaj nie zagrażają życiu. W przypadku dalszego powstrzymywania się od spożywania alkoholu ustępują samoistnie w ciągu kilku godzin lub maksymalnie kilku dni.

· Alkoholowy zespół abstynencyjny powikłany występuje u osób, które przez długi okres spożywały duże ilości alkoholu i nagle go odstawiły lub znacząco ograniczyły. W takim przypadku zakres objawów jest znacznie szerszy i może bezpośrednio zagrażać życiu oraz zdrowiu. Mogą pojawić się napady drgawkowe , podczas których istnieje ryzyko uszkodzenia ciała, w tym odgryzienia języka. Najpoważniejszym objawem jest biała gorączka alkoholowa , inaczej nazywana majaczeniem drżennym lub delirium tremens . Najczęściej rozwija się do 72 godzin po spożyciu ostatniej porcji alkoholu. Podczas tego stanu często pojawia się zaburzenie orientacji , a osoba może nie poznawać swojego miejsca zamieszkania. Występują wahania nastroju , podczas których euforia bardzo szybko przeradza się w depresję. Charakterystyczne są również urojenia – osoba wymyśla sytuacje oraz przytacza wspomnienia sytuacji, które nigdy nie miały miejsca. Może przy tym szczegółowo opisywać zajścia i momenty z przeszłości lub przyszłości. Liczba i rodzaj urojeń nie są w żaden sposób ze sobą powiązane, występują losowo i bez konkretnej przyczyny. Kolejnym objawem są omamy słuchowe lub wzrokowe – chory widzi różne przedmioty, zwierzęta, osoby lub zjawiska, które nie istnieją. Podczas delirium tremens występuje bardzo silny lęk , który pojawia się co jakiś czas. Może wystąpić zaburzenie rytmu dnia , podczas którego osoba czuwa w nocy i odsypia w dzień. Kolejnymi objawami są: gorączka, tachykardia, wzmożona potliwość, drżenie ciała, wzrost ciśnienia tętniczego i wymioty .

Leczenie zespołu odstawiennego

W przypadku niepowikłanego zespołu odstawiennego leczenie farmakologiczne nie zawsze jest konieczne. Jeżeli objawy nie są bardzo dokuczliwe, wystarczy odpowiednie nawodnienie i dieta bogata w witaminy i minerały. Należy jednak pamiętać, że początkowo mało nasilone objawy mogą szybko przekształcić się powikłany zespół odstawienny, który wymaga pomocy medycznej. Wybór sposobu leczenia uzależniony jest od stanu pacjenta. Chorym, u których podczas zespołu odstawiennego występuje m.in. majaczenie, podaje się benzodiazepiny , czyli leki, działające przeciwlękowo, przeciwdrgawkowo i uspokajająco. W medycynie wykorzystywane są one od lat 50. XX wieku. Pacjentom podaje się również witaminę B1. W przypadku omamów i urojeń chorzy dostają leki przeciwpsychotyczne.

Osoby z problemem alkoholowym mogą zgłosić się do różnych grup wsparcia, takich jak Anonimowi Alkoholicy. Jeśli chory wie, że samodzielnie nie poradzi sobie z nałogiem, lepszym wyborem są placówki medyczne specjalizujące się w tego typu schorzeniach. Bez względu na to, jak długo trwa uzależnienie, w każdej chwili można przestać spożywać alkohol – nigdy nie jest za późno na walkę z nałogiem . W specjalistycznych ośrodkach pracują ludzie doskonale przeszkoleni do pracy z osobami uzależnionymi. Ich wiedza, doświadczenie oraz odpowiedni sposób podejścia wielu osobom pomagają wygrać walkę z nałogiem.

Zobacz także:

Jak domowymi sposobami przeprowadzić odtruwanie organizmu?

Przyczyny bezsenności i skuteczne sposoby, jak z nią walczyć?

Co pić przed snem, żeby się wyciszyć i zrelaksować?

Autor: Adrian Adamczyk

podziel się:

Pozostałe wiadomości