- Adaptacja do przedszkola - porady dla rodziców
-
- Jak przebiega adaptacja dziecka 3-letniego w przedszkolu?
-
- Ile trwa adaptacja przedszkolna?
-
- Co można zrobić, by adaptacja 3-latka przebiegała sprawniej?
-
- Do przedszkola bez pieluszki?
Adaptacja przedszkolna i czas jej trwania uzależnione są od usposobienia dziecka. Nie należy jednak kierować się zachowaniem malucha w domu, gdyż nie zawsze odzwierciedla ono jego faktyczny charakter. Dzieci, które są ruchliwe, śmiałe i wesołe w towarzystwie bliskich, w nowej sytuacji mogą być nieśmiałe, wycofane i płaczliwe. Rolą rodziców jest odpowiednie przygotowanie malucha oraz zapewnienie mu wsparcia i otuchy.
>>> Zobacz też: Co zrobić, kiedy dziecko przeklina?
Adaptacja do przedszkola – porady dla rodziców
Proces przystosowywania dziecka do nowej sytuacji należy rozpocząć na wiele tygodni przed rozpoczęciem roku szkolnego. Rodzice powinni okazywać radość i ekscytację związaną z pójściem malucha do przedszkola. Dzięki temu dziecko przekona się, że czeka je coś wyjątkowego i pozytywnego. Nastroje dorosłych muszą być jednak autentyczne. Jeśli maluch zauważy niepokój, smutek lub lęk rodzica, a dodatkowo usłyszy rozmowy na ten temat, szybko pojawią się u niego obawy i niechęć przed pójściem do przedszkola.
Warto też oswajać przyszłego przedszkolaka z sytuacjami, do których może dochodzić w grupie, dlatego gdy na przykład w piaskownicy inny maluch zabierze mu łopatkę, to nie powinniśmy interweniować. Pozwólmy dzieciom, aby same regulowały takie sytuacje, nie włączajmy się od razu.
Żeby przyszły przedszkolak nie odczuwał lęku przed nowymi osobami, warto go na chwilę zostawiać z zaprzyjaźnioną sąsiadką, czy koleżanką, do której mamy zaufanie.
Bardzo ważna jest także reakcja rodzica podczas pierwszej wizyty w placówce. Płacz mamy lub taty spowoduje, że dziecko nie będzie chciało wejść do sali. W takim wypadku lepiej poprosić babcię lub dziadka o odprowadzenie go.
>>> Zobacz też: Po czym poznać, że dziecko poradzi sobie w życiu?
Adaptacja w przedszkolu przebiegnie szybciej, jeśli dziecko upewni się, że znajduje się w placówce tylko przez jakiś czas w ciągu dnia. Niezwykle ważne jest złożenie obietnicy, że odbierze się pociechę o określonej godzinie i jej dotrzymanie. Spóźnienie lub pozostawienie malucha na dłużej może skończyć się traumą i niechęcią do dalszego pobytu w placówce.
Trudna adaptacja dziecka w przedszkolu może wynikać z długiego procesu rozstawania się w sali. Rodzice powinni starać się jak najszybciej odejść, wcześniej okazując uczucia maluchowi i potwierdzając godzinę przybycia. Długie uściski i przytulania nie są dobre dla dziecka, gdyż finalnie sprawiają mu jeszcze większą przykrość.
Płacz malucha jest rzeczą normalną i nie należy przywiązywać do niego zbyt dużej wagi. Rodzice nie powinni również rezygnować z pozostawienia pociechy w przedszkolu, nawet jeśli jej rozpacz wydaje się być niemożliwa do zniesienia. Maluch szybko zorientuje się, że w ten sposób może wpływać na mamę lub tatę i zacznie stosować tego typu rozwiązania za każdym razem.
>>> Zobacz też: Dlaczego dziecko powinno bawić się samodzielnie?
Jak przebiega adaptacja dziecka 3-letniego do przedszkola?
Proces adaptacji trzylatka w dużej mierze wynika z jego kontaktów z rodzicami oraz dotychczasową stycznością z rówieśnikami. Jeśli była ona niewielka, a opiekunowie wykazywali się wobec dziecka nadopiekuńczością, maluch może potrzebować więcej czasu na przyzwyczajenie się do nowych warunków.
Ile trwa adaptacja w przedszkolu? Jest to kwestia indywidualna, uzależniona od fazy rozwoju, w której znajduje się dziecko. U niektórych może potrwać kilka dni, u innych kilka miesięcy, a niektóre maluchy nigdy nie przyzwyczają się do nowych warunków. Ważne, aby w żaden sposób nie przymuszać pociechy ani nie wywierać na niej presji. Codzienny płacz w przedszkolu z dużym prawdopodobieństwem będzie działał stresująco dla rodzica, ale należy pamiętać, że dziecko samo musi przyzwyczaić się do sytuacji.
Co można zrobić, aby adaptacja 3-latka w przedszkolu przebiegała sprawniej?
- Zabieranie ulubionej zabawki – większość maluchów posiada ulubionego misia, lalkę lub inną zabawkę, która daje im poczucie bezpieczeństwa. Rodzic powinien zadbać o to, aby dziecko miało ją ze sobą podczas pierwszych wizyt w przedszkolu.
- Regularne rozmowy – bardzo ważne jest okazywanie zaciekawienia tym, co wydarzyło się w placówce. Rodzice powinni interesować się przeżyciami malucha, nie wykazując jednak natarczywości. Warto pozwolić dziecku ochłonąć przez pierwszych kilkadziesiąt minut po powrocie do domu, a dopiero później zapytać jak minął mu dzień. W przeciwnym wypadku maluch może zacząć odczuwać stres, nie chcąc odpowiadać na zadawane pytania.
- Opowiadanie o własnych przeżyciach – adaptacja dzieci 3-letnich do przedszkola przebiegnie szybciej, jeśli będą wiedzieć, że pobyt w placówce jest rzeczą normalną, przez którą przechodzi każdy. Maluchy chętnie słuchają o przeżyciach rodziców i ich przygodach w tym wieku. Warto mówić przede wszystkim o tym, co sprawiało największą radość.
- Wydłużanie czasu pobytu – trzylatki nie mają poczucia czasu na podobnym poziomie jak starsze dzieci, dlatego warto, aby początkowy pobyt w placówce był zaledwie kilkugodzinny. Z upływem tygodni należy go stopniowo wydłużać, obserwując reakcję malucha.
Badania pokazują, że adaptacja dziecka 3-letniego do przedszkola w dużej mierze przekłada się na jego późniejsze stosunki z rówieśnikami i innymi ludźmi. Bardzo ważne jest więc, aby rodzice pomogli mu wejść w nowy etap, dbając o jego komfort i poczucie bezpieczeństwa.
>>> Zobacz też: Jak wybrać szkołę podstawową dla dziecka?
Do przedszkola bez pieluszki?
Przed pójściem dziecka do przedszkola rodzice powinni pomyśleć również o odpieluchowaniu malucha. Jak zaznaczyła Magdalena Dworzańska, nauczycielka przedszkolna, nie ma takiego przepisu, który mówi wprost o tym, że przedszkole nie może przyjąć dziecka, które wciąż chodzi w pieluszce.
Jednak prawda jest taka, że dziecko, które nie korzysta samo z toalety ma utrudniony start w przedszkolu, ponieważ inne dzieci są odpieluszowane i same korzystają z toalety. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej mu w przedszkolu.
- dodała nauczycielka, która zwróciła uwagę również na to, że dla dzieci bycie samodzielnym jest ogromnym sukcesem.
Panie nauczycielki gratyfikują dzieci, które nie tylko potrafi same załatwić swoją potrzebę w toalecie, ale też potrafią same się ubrać. Pochwała buduje w dziecku poczucie własnej wartości.
>>> Zobacz również: Dzieci mniej sprawne niż ich rówieśnicy sprzed 40 lat.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Hero Images