Wyróżnia się dwa rodzaje lonżowania: na jednej linie i na dwóch. Lonżowanie na dwóch linach stanowi wstęp przygotowania konia do jazdy w zaprzęgu. Aby przejść na dwie lonże, koń musi już wiedzieć, jak pracować z jedną lonżą. Wewnętrzna lonża zaczepiona jest tak jak przy pracy z jedną lonżą, a druga musi przechodzić za zadem konia.
Kłus – najlepszy krok na lonży
Praca na lonży uczy odpowiedniego trzymania wodzy, łapania strzemion, a także jazdy bez nich. Na lonży jeździec po raz pierwszy jeździ kłusem. Jazda taka odbywa się jednostajnym, spokojnym chodem. Można wyróżnić trzy rodzaje jazdy kłusem:
· Kłus anglezowany – jest to najczęściej stosowany rodzaj kłusu – jeździec rytmicznie unosi się w siodle co drugi takt, czyli w momencie gdy para nóg konia (np. prawa przednia i lewa tylna) przesuwa się do przodu.
· Kłus ćwiczebny – w tego rodzaju kłusie jeździec nie unosi się w siodle. Stosowany jest w sytuacji, w której jeździec chce uzyskać większą kontrolę nad koniem, a także przy wykonywaniu wolt, półwolt i innych ćwiczeń.
· Kłus w półsiadzie – polega na lekkim podniesieniu się z siodła i delikatnym pochyleniu tułowia przy nieco silniejszym oparciu w strzemionach. Stosowany jest głównie w ćwiczeniach jazdy terenowej.
Do nauki utrzymania równowagi służy jazda stępem. Pozwala ona też na nabranie większej pewności siebie i niezależnego działania różnych części ciała.
Pas do lonżowania – niezbędne akcesorium do nauki jazdy konnej
W czasie lonżowania można używać siodła, ale lepszym elementem do nauki będzie pas do lonżowania. Jest to akcesorium o wiele wygodniejsze, a także bezpieczniejsze dla konia. Pas taki opinia konia, a w jego skład wchodzą uchwyty umożliwiające jeźdźcowi przytrzymanie się i komfortową jazdę. Pas do lonżowania wyposażony też jest w kilka pierścieni umożliwiających przyczepienie różnorodnych pomocy. Pasy muszą być zrobione z materiałów trwałych, ale również miękkich, aby nie powodowały otarć u konia. Zawsze jednak, dla pewności, warto zastosować podkładkę pod pas, która niweluje wszelkie ryzyko otarcia. Najlepsze pasy do lonżowania mają anatomiczny kształt i obustronną regulację. Zewnętrzna część wykonana jest z różnych materiałów (np. nylonu czy skóry bydlęcej), a wewnętrzna z materiału zapobiegającego ześlizgiwaniu się pasa. Pasy mają wiele odmian, różniących się liczbą kółek. Może ich być od 5 aż do 13.
Ćwiczenia na lonży dla jeźdźca – wiele możliwości
Na lonży można wykonywać wiele bardzo różnorodnych ćwiczeń. Najpopularniejsze z nich to:
· Stójka w strzemionach – pięta jeźdźca jest najniższym punktem dosiadu, a ręce można mieć ułożone na trzy sposoby: położone na biodrach, wyciągnięte w bok lub do przodu. To znakomite ćwiczenie na utrzymanie równowagi – rozciągające łydkę, a także kształtujące ręce i ramiona.
· Krążenie naprzemienne lewą ręką w przód, prawą w tył i na odwrót – jeździec siedzi bez strzemion, łopatki ma złączone i patrzy do przodu. Bardzo dobre ćwiczenie na koordynację i rozwój mięśni ramion.
· Skrętoskłony tułowia – jeździec (jadąc bez strzemion) prawą ręką dotyka lewego kolana, następnie kostki, po czym zmienia ręce. Znakomite ćwiczenie rozwijające równowagę i orientację przestrzenną.
· Krążenie stopami do środka i na zewnątrz – jeździec patrzy do przodu, łopatki ma złączone, jedzie też bez strzemion. Ćwiczenie wpływające szczególnie na uelastycznienie stawów.
Nauka lonżowania konia – polecane ćwiczenia
Ćwiczenia na lonży są bardzo dobre dla jeźdźca, ale to też znakomity trening dla konia. Tu również można zastosować wiele ciekawych ćwiczeń i elementów treningu. Wydłużanie i skracanie wykroku to ćwiczenie, które sprawdza reakcję konia na użycie pomocy popędzających. Ćwiczenie najlepiej zacząć w stępie, a następnie przejść do kłusa i galopu. Efektem ćwiczeń jest zwiększenie energii poruszania się konia, a także wydłużenie jego wykroku. Przy jednym okrążeniu utrzymujemy wydłużenie kroku, a następnie, za pomocą sygnałów, powodujemy jego skrócenie. Przemieszczanie koła bardzo dobrze sprawdza reakcję konia na użyte pomoce. Lonżowanie musi odbywać się na większym terenie, po którym powoli przesuwamy się z kołem w różne miejsca, pilnując regularnego ruchu po okręgu. Pomniejszanie i powiększanie koła to ćwiczenie, które wyrabia gibkość i siłę konia. Polega na stopniowym skracaniu lonży, dzięki czemu koń porusza się po coraz mniejszym okręgu. Następnie poprzez wydłużanie lonży koń, również ruchem spiralnym, powiększa koło, po którym się porusza. Najpierw ćwiczenie wykonuje się w stępie, a później powinno się przejść do galopu. Drobne przeszkody na torze wytrenują dobrą prędkość najazdu i wybór odpowiedniego miejsca do odbicia przed przeszkodą.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN