Pochwica jest problemem dotyczącym szczególnie młodych kobiet, które dopiero rozpoczynają życie seksualne. Pojawia się niezależnie od woli i jest reakcją obronną organizmu. Całkowite wyleczenie pochwicy jest możliwe, jednak wymaga podjęcia terapii.
Co to jest pochwica?
Pochwica jest zaburzeniem seksualnym, które polega na niezależnym od woli skurczu mięśni pochwy, co całkowicie uniemożliwia wprowadzenie członka. Reakcja ta jest niezależna od woli kobiety i nie jest związana z zaburzeniami w budowie anatomicznej narządów płciowych ( pochwica nieorganiczna ). Wyróżnia się dwa typy: pierwotną i wtórną.
Pochwica pierwotna pojawia się u kobiet, które dopiero rozpoczęły współżycie seksualne. Pierwszy i każdy kolejny stosunek wiąże się z bólem lub całkowitą niemożnością odbycia go. Tuż przed wprowadzeniem penisa do pochwy następuje silny i niezależny od woli skurcz mięśni miednicy mniejszej i ud. Przyczyną pochwicy nieorganicznej są czynniki psychiczne, związane ze strachem i lękiem, który dotyczy:
· zajścia w nieplanowaną ciążę,
· nakrycia przez osoby trzecie,
· bólu związanym z przerwaniem błony dziewiczej,
· poczucia winy,
· złych relacji z partnerem,
· za wczesnej inicjacji seksualnej,
· fałszywego obrazu stosunku seksualnego.
Może pojawić się u kobiet, które miały bolesny pierwszy raz, są ofiarami napaści seksualnej lub zostały wychowane w przeświadczeniu, że seks jest czymś złym.
Pochwica wtórna pojawia się u kobiet, które wcześniej nie miały żadnych problemów związanych z odbywaniem stosunków seksualnych, jednak przeszły uciążliwą infekcję intymną, doznały urazu narządów płciowych lub silnego stresu i zaczął pojawiać się u nich strach przed stosunkiem seksualnym, objawiający się silnym skurczem mięśni pochwy.
Pochwica - objawy
Pochwica objawia się silnym, niezależnym od woli skurczem mięśni pochwy, a niekiedy także mięśni ud i pośladków. Skurcz jest bardzo bolesny, obejmuje ⅓ długości pochwy i zamyka jej wejście, co całkowicie uniemożliwia wprowadzenie członka. W związku z tym pojawia się także obniżenie libido i potrzeb seksualnych, awersja seksualna. Pochwica może pojawić się także podczas wkładania tampona lub badania ginekologicznego za pomocą wziernika.
Napad pochwicowy
Zdarza się, że skurcz mięśni pochwy następuje w czasie stosunku seksualnego i jest tak silny, że uniemożliwia wyjęcie członka. Jego przyczyną są także czynniki psychiczne i stres. Najczęściej zdarza się, kiedy para nie ma intymnych warunków zbliżenia i kobieta obawia się, że może ich ktoś nakryć. Napad pochwicowy jest potocznie zwany zakleszczeniem.
Leczenie pochwicy - jak sobie radzić?
Leczenie pochwicy wymaga konsultacji ginekologicznej, psychologicznej, seksuologicznej, a niekiedy także psychiatrycznej. Podczas badania ginekologicznego lekarz wykluczy wady anatomiczne i schorzenia, które mogą dawać objaw w postaci skurczu mięśni pochwy. Należą do nich:
· stan zapalny narządów płciowych,
· wady rozwojowe pochwy,
· endometrioza,
· gruba błona dziewicza,
· uszkodzenie narządów płciowych,
· owrzodzenia narządów płciowych,
· suchość pochwy.
Lekarz może zalecić stosowanie farmakologicznych środków przeciwbólowych, rozkurczowych i przeciwlękowych. Jednak głównym elementem leczenia pochwicy jest podjęcie przez kobietę terapii psychologicznej. Polega ona na poznaniu przyczyny dotyczącej lęku przed seksem, naprawie relacji między partnerami, zmianie nastawienia oraz oswojenia się z seksualnością i penetracją. Wielu seksuologów zaleca kobietom zmagającym się z tym problemem poznanie swojego ciała poprzez masturbację i wkładanie do pochwy najpierw palca, następnie coraz większych rozmiarów wibratorów. Terapia w pochwicy jest intymna i wstydliwa, dlatego wymaga od kobiety otwartości i zaufania do terapeuty i jego metod.
Leczenie domowe pochwicy - ćwiczenia rozluźniające
Kobiety, które zmagają się z pochwicą mogą samodzielnie wykonywać ćwiczenia rozluźniające mięśnie dna miednicy. Ważne, aby kobieta znalazła odpowiedni czas i miejsce, w którym nikt nie będzie jej przeszkadzał. Powinna być także zrelaksowana i odprężona. Ich regularne wykonywanie wspomaga leczenie farmakologiczne i psychologiczne i przyspiesza efekty.
Najłatwiejszym treningiem jest ćwiczenie mięśni Kegla. Są to mięśnie odpowiadające za zatrzymywanie strumienia moczu. Należy je napinać na kilka sekund i rozluźniać. Pomocne będą także ćwiczenia oddechowe i relaksacja. Ważne jest również stopniowe oswajanie się kobiety z własnym ciałem - oglądanie go w lustrze, dotykanie, pobudzanie stref erogennych. Następnym krokiem jest poznawanie ciała partnera i pieszczoty bez penetracji.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN