Nie każde ruchliwe dziecko ma ADHD. Kiedy można podejrzewać że mamy do czynienia z zaburzeniem hiperkinetycznym? Zaburzenia nadpobudliwości ruchowej charakteryzuje kilka podstawowych cech:
- nadmierna ruchliwość,
- zaburzenia koncentracji uwagi,
- nadmierna impulsywność.
ADHD – jakie są objawy schorzenia?
Najbardziej charakterystycznym objawem, który dotyczy głównie chłopców, jest nadmierna ruchliwość (częściej uwidacznia się u młodszych dzieci, niż u nastolatków z ADHD). Dziecko jest ciągle pobudzone, wierci się, rusza nogami i rękami bez konkretnej przyczyny, często w nieodpowiedniej sytuacji i nie umie spokojnie usiedzieć, kiedy jest to od niego wymagane. Podczas zabawy jest bardzo głośne – brakuje mu umiejętności wyciszenia się i uspokojenia. Zaburzenia koncentracji uwagi dotyczą głównie drobnych błędów wynikających z braku przywiązywania uwagi do szczegółów, przeoczenia i braku koncentracji na wykonywanym zadaniu. Dziecko nie potrafi skupić się na czynności, którą uznaje za nudną (inaczej jest przy zabawie czy zajęciach, które go interesują).
Często można odnieść wrażenie, że dziecko nie słucha, jest nieobecne, kiedy się do niego mówi. Ponadto nie umie dostosować się do przekazywanych mu instrukcji, zwleka z rozpoczęciem zadań do ostatniej chwili, unika czynności, które wymagają długotrwałej aktywności umysłowej, gubi rzeczy, zapomina o obowiązkach, łatwo daje się rozproszyć przez bodźce zewnętrzne. Z kolei nadmierna impulsywność objawia się tym, że dziecko przerywa, kiedy do niego się mówi, nie umie czekać na swoją kolej podczas zabawy, jest nadmiernie gadatliwe i nie umie dostosować się do sytuacji. Rodzice często podkreślają, że dzieci z ADHD robią niebezpieczne rzeczy bez zastanowienia, nie potrafią jednocześnie słuchać i notować i wszystko muszą mieć „na już”. Wymienione objawy mogą wystąpić u każdego dziecka z różnym nasileniem.
Nadpobudliwość (ADHD) u dzieci – jak stawia się diagnozę?
Postawienie diagnozy wymaga przede wszystkim bardzo szczegółowego wywiadu z rodzicami/opiekunami, obserwacji dziecka podczas codziennej zabawy z rówieśnikami oraz współpracy z psychiatrą, psychologiem, pediatrą, a czasem z neurologiem dziecięcym. Podczas rozpoznania specjalista daje dziecku do wykonania testy, które sprawdzają jego intelekt, zdolność do koncentracji i zapamiętywania oraz koordynację ruchową. Należy też wykluczyć inne zaburzenia psychiczne, które mogą mieć podobne objawy jak ADHD. Należą do nich np.: zaburzenia lękowe, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia zachowania, upośledzenie umysłowe czy nerwica natręctw.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN