Każdy taniec towarzyski ma inny charakter, ale także rytm czy tempo. Wszystkie jednak muszą opierać się na wzajemnej współpracy i partnerstwie. W tańcu towarzyskim zawsze występuje para partnerów. Taniec towarzyski charakteryzuje duża widowiskowość i turniejowy charakter, jednak nie sposób zapomnieć o jego funkcji użytecznej. Bez tej umiejętności trudno sobie wyobrazić wizytę w klubie, wesele czy inną imprezę rodzinną na sali z parkietem.
Więcej:
- To ona tworzy najpopularniejsze teledyski gwiazd
- Cosmic Dance - taniec bez reguł
- Tańce polskie – ile ich jest i jak je rozpoznać?
Rodzaje tańca towarzyskiego
Tańce towarzyskie dzielimy na standardowe, latynoamerykańskie i użytkowe . Pierwsze z nich, czyli standardowe, są tańcami o większej powadze, dostojności, co uwidacznia się już choćby w stroju tancerzy. Mężczyzna ubrany jest we frak i lakierki, kobieta w długą, zwiewną suknię. Wśród najbardziej znanych tańców standardowych, turniejowych znajdują się: walc wiedeński i angielski, tango, quickstep, foxtrot. Czym charakteryzują się standardowe tańce towarzyskie ?
- Walc wiedeński został wymyślony w roku 1815, a jego cechą charakterystyczną są szybkie obroty i tempo 60 taktów na minutę.
- Walc angielski powstał w 1910 roku na bazie walca wiedeńskiego. Jego cechą charakterystyczną jest niezmieniająca się przez cały taniec rama, którą muszą trzymać tancerze.
- ·ango wywodzi się z Ameryki Południowej. Taniec ten jest bardzo ekspresyjny i emocjonalny. Wyróżniamy kilka rodzajów tanga: argentyńskie, amerykańskie, fińskie i międzynarodowe.
- Fokstrot jest tańcem amerykańskim o szybkim tempie i jest uznawany za jeden z najtrudniejszych rodzajów tańca.
- Quickstep powstał w latach 20. XX wieku i jest jednym z tańców swingowych, których cechą charakterystyczną są podskoki i wykopy w powietrzu.
Tańce standardowe cechuje elegancja i stonowanie, natomiast tańce latynoamerykańskie ekspresja, zwiewne stroje oraz bijące od partnerów uczucia . To tańce takie, jak rumba, samba, cha-cha, pasodoble, jive. Wszystkie je charakteryzuje szybkość i dynamika. Co jeszcze można powiedzieć na temat towarzyskich tańców latynoamerykańskich?
- Samba jest tańczona po kole, w bardzo szybkim tempie, na przedniej części stópy.
- Rumba nazywana jest tańcem miłości , a jej cechą charakterystyczną jest odgrywanie ról przez partnerów w tańcu (partnerka uwodzi, a partner włącza się w tą grę).
- Pasodoble nawiązuje do corridy, ponieważ partner występuje w roli toreadora, a partnerka w roli płachty, muzyka ma zaś charakter marszowy.
Nauka tańca towarzyskiego
Wiele par, ale także osób samotnych, decyduje się na kurs tańca towarzyskiego . Jest to doskonała okazja, aby zdobyć nowe umiejętności, a przy okazji zawrzeć nowe znajomości, wymienić się doświadczeniami. Nauka tańca towarzyskiego to także doskonała zabawa, trening, budowanie i zacieśnianie partnerskiej relacji . Każdy kurs tańca jest opracowany w taki sposób, aby uczestnicy mogli poznać różne style oraz rodzaje tańca. Kolejne lekcje to nauka kroków: walca, tanga, samby, rumby czy fokstrota. Poznanie wielu różnych tańców pozwala na określenie swoich preferencji i znalezienie tego najbardziej nam odpowiadającego. Nauka tańca towarzyskiego uwzględnia również podstawy tańca użytkowego (poleczki, bluesa, rock and roll’a, disco, stepu). Takie umiejętności przydają się na imprezach rodzinnych, dyskotekach, ale również weselach. Wiele młodych par decyduje się na przyspieszony kurs tańca, aby zdobyć choćby podstawowe umiejętności w zakresie tańca towarzyskiego. Wiele z nich kontynuuje naukę, doskonaląc zdobytą wiedzę. Bardzo popularny jest również taniec towarzyski dla dzieci . Zajęcia dla maluchów uczą prostych ruchów tanecznych, ale przede wszystkim rozwijają świadomość ciała, poprawiają sprawność i kondycję najmłodszych. Pierwsze lekcje to zabawa połączona z nauką, elementy rytmiki, które kształtują muzykalność i wpływają na rozwój psychofizyczny dziecka.
Czym są klasy w tańcu towarzyskim i jak wyglądają pokazy?
W zależności od klasy, do której się przynależy, tańczy się różną ilość i rodzaje tańców na pokazach tanecznych (turniejach). Klasa E jest najniższą z klas i dotyczy młodych tancerzy, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tańcem. Kategorie wiekowe: 7 lat, 8–9 i 10–11 dotyczą początkujących zawodników, którzy tańczą 6 tańców (walc angielski, walc wiedeński, quickstep, cha-cha, jive). W starszych kategoriach wiekowych dodatkowo dochodzi tango i rumba. Aby przejść do kolejnej klasy, para musi zdobyć odpowiednią ilość punktów oraz trzykrotnie stanąć na podium. Kolejne klasy w tańcu towarzyskim to D, C, B i najwyższa klasa A. W klasie C tańce standardowe i latynoamerykańskie oceniane są oddzielnie. Od tej klasy tancerze pokazują dwa dodatkowe style: pasodoble i fokstrota. Klasa B jest zaawansowana, panowie zakładają frak, a panie eleganckie suknie. Choreografia staje się coraz bardziej skomplikowana. Klasa A jest klasą najwyższą w Polsce, zaś klasa S jest międzynarodową, najwyższą klasą tańca towarzyskiego, o której marzy większość tańczących par .
Autor: Adrian Adamczyk