Ta znana już od renesansu choroba wciąż nie doczekała się szczepionek czy leków, które pozwolą nabyć na nią odporność. Wiedząc jednak, co to jest kiła/co to jest syfilis i jak się zarazić, możemy skutecznie unikać zagrożenia.
Kiła - jak się zarazić? Przyczyny choroby
Kiła (nazywana także syfilisem) jest chorobą przenoszoną drogą płciową, którą wywołuje krętek blady. Bakteria ta wnika do organizmu poprzez uszkodzoną skórę lub nieuszkodzone błony śluzowe. Niezwykle niebezpieczne są kontakty seksualne bez zabezpieczenia i częsta zmiana partnerów. Zarazić można się też przez pocałunek z osobą, która posiada tę bakterię w gardle, a także podczas kontaktu z zakażoną krwią lub ropą.
Kiła - objawy
Syfilis objawy daje zróżnicowane. Zależą one od fazy choroby. Kiła wczesna trwa 2 lata od zakażenia, następnie wchodzi się w okres kiły późnej.
Kiła - pierwsze objawy , które pojawiają się po ok. 3 tygodniach od zarażenia:
· niewielkie owrzodzenie:
· kiła u mężczyzn atakuje początkowo prącie i odbyt, a także jamę ustną,
· u kobiet są to wargi sromowe, szyjkę macicy, odbyt oraz jamę ustną.
· powiększenie się węzłów chłonnych (nie jest ono jednak zaobserwowane w każdym przypadku zachorowania).
Owrzodzenie znika po krótkim czasie. Następnymi objawami są osutki kiłowe, które pojawiają się na głowie, rękach i stopach. Przyjmują postać plam, ropiejących grudek i narośli. Gdy zaatakuje kiła, wysypka ta jest bardzo charakterystyczna i pozwala na trafne rozpoznanie choroby.
Późniejszymi objawami nieleczonej kiły są:
· szarobiałe ropiejące zmiany na odbycie, worku mosznowym czy pod piersiami i na sromie,
· gorączka,
· osłabienie,
· ból głowy i gardła,
· wymioty,
· spadek masy ciała.
Warto wiedzieć, że kiła ma też okresy bezobjawowe, podczas których w organizmie chorującego zachodzą ogromne zmiany, które nie są w żaden sposób odczuwalne.
Gdy zaobserwujesz u siebie objawy syfilisu , koniecznie udaj się niezwłocznie do dermatologa-wenerologa! Takiego typu choroby weneryczne badania krwi wykrywają. W przypadku kiły stosuje się test VDRL i USR. Przydatne jest także badanie fizykalne.
Kiła - leczenie
Leczenie kiły jest tym szybsze i efektywniejsze, im wcześniej zostanie wykryta choroba. Choroba ta po zdiagnozowaniu jest leczona antybiotykami np. penicyliną. Czas leczenia uzależniony jest od stopnia zaawansowania kiły. Podczas całego tego procesu należy unikać kontaktów seksualnych. Badaniom i ewentualnemu leczeniu powinni być poddani także partnerzy, z którymi zakażony utrzymywał kontakty seksualne. W przypadku choroby jaką jest kiła leczenie w domu lub szpitalne jest stosowane, w zależności od jej fazy i nasilenia.
Powikłania, które daje nieleczona kiła , są bardzo niebezpieczne i mogą doprowadzić do śmierci zakażonego na skutek m.in.: zapalenia opon mózgowych, udaru mózgu, zapalenia mięśnia sercowego, tętniaków aorty. Ponadto kiła w zaawansowanym stadium powodować może zmiany zachowania, prowadzące do chorób psychicznych, utratę wzroku, uszkodzenia kości. Na skórze chorującego w późnej fazie choroby powstają czerwonobrunatne twarde guzki i podskórne kilaki.
Czy kiła jest wyleczalna?
Warto wiedzieć, że kiła jest chorobą wyleczalną. Zwłaszcza ta wykryta we wczesnej fazie, krótko po zakażaniu. Wraz z czasem przebywania drobnoustrojów w organizmie zwiększa się spustoszenie, które sieją. Wtedy jednak również możliwe jest całkowite wyleczenie się niej. Niestety zdiagnozowana w późniejszej fazie choroba może mieć tendencję do nawrotów. Organizm ludzki nie posiada umiejętności uodpornienia się na kiłę, dlatego raz przebyta nie jest gwarancją braku kolejnego zachorowania.
Mimo możliwości całkowitego wyleczenia choroby współczesna medycyna nie jest w stanie odwrócić zmian, które zaszły w organizmie podczas trwania choroby.
Kiła w ciąży
Kiła w ciąży jest niezwykle niebezpieczna, ponieważ dziecko urodzone przez kobietę zarażoną rodzi się z chorobą, jaką jest kiła wrodzona . Może doprowadzić ona do śmierci noworodka lub ogromnych wad rozwojowych uniemożliwiających mu funkcjonowanie. By zahamować rozwój i postępowanie choroby, dziecko leczone jest poprzez jednorazowe podanie penicyliny. Ponadto wewnątrzmaciczne zakażenie płodu może doprowadzić do jego śmierci już w łonie matki. By tego uniknąć, konieczne jest dwukrotne (nawet, gdy nie jest podejrzewana przez pacjentkę kiła) badanie serologiczne krwi, nazywane odczynem Wassermana, w skórcie: WR, przeprowadzane w 1. i 2. połowie ciąży. Warto zaznaczyć, że wykrycie zakażenia kiłą u matki do 16 tygodnia ciąży pozwala na skuteczne wyleczenie choroby, tak aby kompletnie nie zagrażała nienarodzonemu dziecku.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN