Badanie moczu powinno być wykonywane przez kobietę ciężarną minimum raz w miesiącu. Jeżeli wyniki takiego badania są nieprawidłowe, a w moczu pojawią bakterie lub leukocyty, należy wykonać posiew moczu. Inna nazwa tego badanie to badanie bakteriologiczne. Ma ono na celu określenie, jakie bakterie znajdują się w moczu, dzięki temu lekarz prowadzący może dobrać odpowiednie leczenie.
Obecność bakterii w moczu ciężarnej
Badanie ogólne moczu ma ogromne znaczenie nie tylko pod kątem infekcji bakteryjnej. Badanie to stwierdza również, czy w moczu obecne są leukocyty, erytrocyty i glukoza. Dzięki temu można zdiagnozować np. cukrzycę ciężarnych lub bardzo niebezpieczny, zarówno dla matki jak i dla dziecka, stan przedrzucawkowy. Bakteriomocz nie zawsze musi oznaczać infekcję bakteryjną, może być spowodowany nieprawidłowym pobraniem moczu (mocz powinien być pobrany rano, ze środkowego strumienia) lub niewłaściwą higieną miejsc intymnych. Jeśli jednak wszystko zostało wykonane prawidłowo, należy wykonać dodatkowe badania. W przypadku wykrycia obecności bakterii, zlecane jest badanie bakteriologiczne, czyli posiew moczu w ciąży.
Posiew moczu dodatni w ciąży oznacza że w moczu obecne są bakterie. Okres ciąży predysponuje do wystąpienia infekcji dróg moczowych, dlatego tak ważne jest regularne wykonywanie badania moczu w okresie ciąży. Najczęstszymi schorzeniami jest zapalenie pęcherza i bakteryjna infekcja cewki moczowej. Występują one u niemal 15% wszystkich ciężarnych kobiet.
Zakażenie dróg moczowych w ciąży
Posiew moczu w ciąży bardzo często jest jedynie potwierdzeniem postawionej diagnozy. W przypadku zakażenia dróg moczowych występują charakterystyczne objawy, takie jak: pieczenie, świąd, szczypanie cewki moczowej czy ból podczas oddawania moczu, gorączka, ból pęcherza, który objawia się silnym bólem podbrzusza, czy częste parcie na mocz, mimo iż oddawanego moczu nie jest wiele. Oprócz wymienionych wyżej objawów, w przypadku infekcji dróg moczowych, zmienia się kolor uryny, która jest mętna, często spieniona.
Jeśli doszło do infekcji dróg moczowych, wyniki badania ogólnego moczu prezentują się w następujący sposób:
· podwyższone pH, które świadczy o zasadowym charakterze moczu,
· duża ilość nabłonków w moczu,
· krwiomocz lub obecność erytrocytów w moczu,
· białko w moczu,
· leukocyty w moczu,
· liczne bakterie w moczu.
Takie wyniki moczu są wskazaniem do wykonania posiewu moczu w celu określenia rodzaju bakterii i ustalenia planu leczenia bezpiecznego dla płodu.
Jak wygląda wykonywanie posiewu moczu?
Posiew w moczu w ciąży polega na pobraniu odpowiedniej ilości uryny do jałowego pojemniczka (jest to warunek konieczny), mocz powinien być pobrany rano, zaraz po przebudzeniu, ze środkowego strumienia. Należy również przed pobraniem dokładnie się podmyć, najlepiej szarym mydłem lub specjalnie przeznaczonymi preparatami do higieny miejsc intymnych. Aby zdiagnozować infekcję dróg moczowych w postaci objawowej, musi być stwierdzona obecność 1000 bakterii na 1 ml moczu, natomiast w postaci bezobjawowej badanie wykonywane jest dwa razy. I aby móc stwierdzić infekcję, muszą być obecne 105 bakterii na 1 ml moczu w każdym badaniu.
Jeśli wyniki badania brzmi: posiew jałowy, to znaczy, że nie ma bakterii w moczu, a tym samym nie stwierdza się zakażenia dróg moczowych. Podczas badania bakteriologicznego jest również wykonywany antybiogram, dzięki któremu wiemy, na jaki rodzaj antybiotyku dana bakteria jest wrażliwa. W takim wypadku dobór odpowiedniego antybiotyku dla lekarza jest łatwy.
Leczenie infekcji dróg moczowych
Najczęściej u ciężarnych mamy do czynienia z bakteriami gram (-) ujemnymi. Zazwyczaj jest to bakteria Escherichia Coli, rzadziej Enterococcus. Lekami głównie wybieranymi przez lekarzy są: nitrofurantoina, amoksycylina lub cefuroksym. Długość leczenia zależy od podatności (wrażliwości) bakterii na dany lek. Średnio terapia trwa od 7 do 14 dni. Po tygodniu zalecane jest wykonanie ponownego posiewu moczu , aby ocenić skuteczność leczenia. Nie należy lekceważyć zakażenia dróg moczowych, zwłaszcza w okresie ciąży, gdyż może być ono przyczyną wielu późniejszych powikłań dla matki i dziecka. Przykładami takich powikłań mogą być: przedwczesne odpłynięcie wód płodowych (PROM), wewnątrzmaciczne zakażenie lub niedotlenienie płodu, poród przedwczesny lub zapalenie nerek ciężarnej.
Zobacz film: Słodki ciężar. 34-35 tydzień.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Caiaimage